Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Síða 166

256 S.G. Cilrðun um (Sáfna ptróf.
inti (teftr ícibt reffemDir til fief;, 03 fxnnr
laungu áör, (joernig enbinn DerDr, enn fcinac
tnergu fFpnfemDar álnftanir (tctfa (jonum tií
fcanð fofat; {jann, (úá ^oerium einfiafa 6enbí
íncjar oíla margra (tugremtíitga; fcatin, fcoers
f¥t)nfemi IceDij cigi {joeroetna frarn í atlac
frár 03 ftófa eitttómið meDaííaufra f¥t)nfenti«
álpftatta, fceUDr íéttir féc fiunDum farfcefliga
til þlaitpð 03 fiecfð; ftonttnt fceftr náttáran
fengit (jat punD, at geta oorDit rnifill lceri*
meiftari eDc (jefunDr í i)mfutn lcecDómðgreinum.
©á fmtDanDi ímpnDunarfraptr (jeftr einttig
foílíf fénniteifit, ec fteitna egu ftrar á ánga
alDri. fþat fprfia er, fá finn áttgi maDc
beprir á oelfamDar Diftanir tneD áncegiu, og
nocfttrðfonar óltittefníng, (>á (jattn finnr fíiót*
liga famfctninau fcirra og innióallD, og fírap
getr grcint fj.-fjar fprrtolDu frá ^ittum, fem
cru fmecflaufar, ofí’oDðligac og ónáttárligar;
©á ItfaOt tmynOunacfcaptc gctr
málat fcer mptiDir cptir, fem mciflara þenDitt
Jeftr áDr málat fprir 6ann. ^Perfónur og
öiDburDir, tafa fá at werDa óonum nceroerattDi,
og bafa fau fefocgtta ó>á óúnuin fá fomu
oerfatt, fem formcrftngin clla iutittDi
ttiD fannarliga ncecoteru (tlutanna. ©á cétt'
fyáttaöí tmvnöunacfcaptc ftnnr ^ocroetna
mcD ^cecgu móti (jat fem er náttárunni ííft,
og 6ðft 6aan Citt ftnn ocDit oar oiD fcennac