Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Síða 167

B. G. Cilcöutt um (Efcífua ptóf. 2*7
titfccfanir, j>á fafnar £ann fjennac í ellnm
fceim wcrfum, fcm annarfjvert cru ó.lif, eör
meö vilia afóeiiut eptirmnnb ncmárunnar. @á
et eittjinn ^efxr I«rt at fecfia fannarligann
mannefÍPiu uegff eba ffapnab, óonum pcitir
fcatgt at giera miðrnun áiniUum rifa og öwcrga.
Sþejjoegna, fegar (íroffegur eör fannar frós
fagnir oefia annatíppert mcbaumfun, eíffu,
fiatr, forunbran, eör i einu orbi fioerðfpns
Itöanir i fáluuni, fá er itnpnöunarfraptrinn
píI ájtafominn. Upporfatt Jiejjara líöana ec
atíö bunöin oiö nocfurðfonar í^ugaöa n«rs
»eru fclutanna, er impnömtarfraptrinn ollat
fcejtr. ?It f)lí)öa á fráfogu forgligra tilöuröa
nteö fellöu jinni; at fiepra fa9t frá t)ppar*
ligunt atfcefnum, og öregöa fér ecfi »iö ; at
jlfipta fér ecfert af, jjoert öpgöugum mann*
ejfium gengr »el eöa ílla; at láta fér ecfi
finnaj tií neittð ntanttð eöa tnannligð fudfom*
Ieifa ttteir enn annarð; pat fpnir eigi einúngið
Óoiögoœmt fiiarta, ócöör og cinnig öauft (jofub.
4?iá jlífutn maunejfium ec fálin oUöóngið
Óöuglig til at giora féc fcina minjtu impnöatt
um fcejióáttar f)Iuti, pac f»ún jtnnc allð einga
verfatt jtcirra.
Snn framar, pegar menn jiá at fum óorti
á jiunöum weröa jfpnöiliga gloö cöa firceöö
eöa jlúrin, og geta menn iþó ccft, í pann foip,
funöít fiejj orfof í nœroeranöi formerftngum
3»i.a.n.Sei.9.». 9t bwcn'-