Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Blaðsíða 178

268
S.B. Um £$FáIa«
$fongb í>ino annarð, 03 fcraga át 0,«at>ratí
rcttna af poí átfomanba, fem cr fá rétta 03
fanna $>t>ngö oerunnar.
§. 5-
3 tiHiti tií metajíáíanna fmí&ið, og alíð
Jjcfj, fem abgatan&i er tií at Dama rétt ttnt
jar, fatf, fprir utan pat unbanfarna, íjmiðligt
at atfsuga; en til at (íilia fat, oil eg nocfrat
at^ugafcmbic láta unbangánga: 1) $>at, at
fá lóbrétta lína, er gcngr í gegnum mibpánft
pigtarinnar og Jiolinmóbfinð, fallaj í»9tlbar*
(ína. 2) 2lf j>et at á nteban tocer einð fiórar
Jíjngbir L og P meb oigtar * áfnum E D, pelltaj
ífcfngum mibpánftinn og fiolinmó&inn (Fig.
2.), fímr fá eina fjfongbin, ttl bœmið L eba 1,
(joííbar Itnunni ncer, en ennur ftcer, og |>eí
«egr fá fprri minna, cn ó*n fíbari meira,
fafir pef at fjeirra fraptar þafa fama (>Iutfa(í
f>oerr fmóti ebrum, og fjeirra fiatrocrur b c 03
c t frá ^oílupánftinum, tefnar á eijrl.
fþefocgna má jafnoigtin »cra uppfjafitt,
$ef ámeban fá etna ficrrocra ct mínfar, ocp
ce (jin ennur, ett þfongbirnar bltfa fomu. Spic
af fli)tr f>at, at f gierb cg fmíoi metantta er f>at
ein ^efubfeP, í^oeria affiobu áátns enbapáuftar
a og b i fprfitt ftgáru, eba E A D í 2ri ft.*áat,
og mibpánftrinn C, (>nfa ffulu fín fmiílutní
á §occtt afjletu páuftanua gcfaj 3 ttO'edi.
i)<í>á