Helgarpósturinn - 27.04.1979, Blaðsíða 10

10
Föstudagur 27. apríl 1979 -Jie/garpásturinrL.
,,Eitt áfalliö enn! Þessir Kefl-
vikingarerubara ails staftar ”
segir flielfdur sjómaftur viö
Helgarpóstinn, þegar hann sít-
ur dsamt keflvisku poppurun-
um Magnúsi Kjartanssyni og
Guftmundi Rúnari Júliussyni,
vift borö inná þvi veitingahúsi
bæjarins þar sem hægt er aft
skoba matinn 1 fiskabúri við inn-
ganginn.
„Vift verftum aft skála I rauft-
víni upp'á þaft. Ég skal segja
ykkur, aft ég er nú fæddur og
uppalinn i Reykjavik, en flutti
svo til Keflavikur og þar ætla ég
sko örugglega aft búa alla mina
ævi. Og krakkarnir komu strax
annan daginn heim meft flautu
og fiftlu. Eitt áfallift enn!
Þjúnninn kemur meft rauövbts-
flösku og vift skálum fyrir
Keflavik ,,til sjos og lands”,
einsog einhver ágætur maftur
oröafti þaft.
,,Eitt áfallið enn!”
En þaft er einmitt Keflavik
sem er úlefni þess aft Helgar-
pústurinn á stefnumút vift
Magga Kjartans og Rúna Júl.
Fyrirtæki hins sibarnefnda,
Geimsteinn. hefur nefnilega
sent frá sér hljúmplötuna Kefla-
vik i poppskurn, á þrltugsaf-
mæli kaupstaftarins sem er nú i
ár. A henni koma fram flestir
þeir popptúnlistarm enn sem
staftift hafa i fremstu vlglinu
þessarar túnlistarstefnu undan-
farna tvo áratugi og eiga þaft
sameiginlegt aö vera frá Kefla-
vik — Gunnar Þúrftarson, Jú-
hann G. Júhannsson. Engiibert
Jensen, Finnbogi Kjartansson,
Magnús Þúr Sigmundsson, Jú-
hann Eiriksson, Magnús Kjart-
ansson, G. Rúnar Júliusson,
Maria Baldursdúttir, Þúrir
Baldursson o.ft. o.fl. 3
Ekki bara popparar §
— Af hverju koma flestir £
popparar frá Keflavik? v
Magnús: „Þaft eru ekki bara =
poppararnir sem koma frá g'
Keflavik. Viö dúminerum önnur cL
listasviö lika s.s. leiklistina og S
„Þessir Keflvíkingar
eru bara alls staðar”
— Spjallað við Magnús Kjartansson og Guðmund Rúnar Júlíusson
nægir aö nefna nöfn einsog
Gunnar Eyjólfsson, Gisli Al-
freftsson, Herdis Þorvaldsdúttir
og Helgi Skúlason, þvi til staft-
festingar. Bg var einmitt spurö-
ur aft þvi um daginn hverja ég
teldi vera ástæftuna fyrir þvi aft
svo margt listafúlk kæmi frá
Keflavik. Viftmælandi minn hélt
því fram aö þaft væri vegna þess
nve stafturinn er ljútur og
alltaf svo vont veöur og vildi
meina aft þessar aöstæöur
geröu fúlkift aft fagurkerum. Ég
er i sjálfu sér sammála þvi, en
tei þú aft smæft staöarins vegi
þyngra á metunum. A litlum
stöftum er einíaldlega meira
næfti til iistrænna tilburöa og
t.d.miklu auftveldara aft stofna
hljúmsveit og halda henni sam-
an í litlum plássum en i Reykja-
vik þarsem þaft tekur tvo
klukkutíma aft komast á æfingu
og alls konar utanaftkomandi
truflunarvaldar eru fyrir hendi.
En svo eru þaft lika fleiri atrifti
sem gera þaft aft verkum aft þaö
er einmitt Kefiavik, en ekki t.d.
Bolungarvik, sem verftur
þungamiftja popptúnlistarinn-
ar.”
Músikdæla
i loftinu
Rúnar: „Til dæmis er þar i
gangi músikdæla i loftinu alla 24
tima súlarhringsins sem er út-
varp hersins. Vift vorum lika
komin meft sjúnvarp tlu árum á
un<Tan öftrum landsmönnum og
skemmtiþættirnir i þvi gáfu
sterkar fyTÍrmyndir. Og einnig
haffti þaft mikift aft segja, aft
áhrifastraumar erlendis frá
komu fyrst til Keflavikur —■ i
gegnum flugvöllinn og skipin
likt og Uverpool á Englandi var
móttökustöö fyrir áhrif frá
Bandarikjunum, þvi hún er
aftalhafnarborgin. Plöturnar
voru fyrstar á markaðinn i
Keflavík.”
Magnús: „Svo ereittenn —• vift
lendum i þvi aft vera i miftdepli
gagnvart dansleikjamarkaön-
um. A þessum árum voru
Krossinn, Ungú ogStapinn aöal-
húsin á Reykjanessvæftinu. Og
þangaft komu Reykvikingarnir
til aö skemmta sér vegna þess
aft þaft eru bara vinveitingahús
á þeirra heimaslóftum. Einnig
voru Keflvikingar i nánara
sambandi vift klúbbamarkaftinn
uppá velli — unnu margir þar á
daginn og þekktu betur þá tún-
list sem kaninn vildi hlusta á.”
Fulltrúar Keflavikur
„Svo þegar Hljúmar urftu
leifttogar bítlaæftisins á lslandi,
varft fullorftna fólkift ákaflega
hreykift af þeim og þeir uröu
nk. fulltrúar Keflavikur útáviö.
Sem kom sér vel fyrir bitla-
stráka, þvi þaft lagfti metnaft
sinn i þetta og studdi úspart vift
bakift á þeim ma. i sambandi
vift tækjakaup og æfingaaft-
stöftu. T.d. var Óli i Stapa alltaf
fús aft iána pening án nokkurra
skuldbindinga ogStapi var allt-
af helsta æfingapláss bæjar-
ins.”
Rúnar: „Svo má einnig geta
þessaöþaft er ekki bara popp-
túnlistin sem hefur blúmstraft i
Keflavik. Þar er lika starfrækt-
ur öflugur túnlistarskúli og þaö
hefur sitt aö segja. Þannig aft
þaftermargtsemáttisinn þátt.I
aft gera Keflavik aft vöggu is-
lenska poppsins.”
Fluttir i bæinn
— En hver er staöa Keflavik-
ur I poppinu 1 dag?
Rúnar: „Ja, þaft eru nú flestir
fluttir I bæinn af okkar kynslúft,
en þaö er fullt af ungum strák-
um i Keflavik sem eiga örugg-
lega eftir aö iáta aft sér kvefta.”
Magnús: „Ég hef rekiö mig á
meft dansleiki aft þaö er lang-
skemmtilegast aft spila i Kefla-
vik — og merkilegt nokk Siglu-
firfti, þaö er djöfull gaman aft
sfála fyrir Siglfirftinga. Og yfir-
leitt gildir þaft meft landsbyggö-
ina miftaö vift höfuftborgarsvæft-
ift, aft þar er miklu meira sam-
band á milii fólksins og hljúm-
sveitanna en í bænum."
Draumurinn um
útlönd
— Hvaft meft drauminn um aft
komast á erlendan markaft?
Rúnar: „Þaö er allt i fullum
gangi, alveg sama gangi og fyr-
ir 10 árum — maftur er bara
pínulitift þroskaftri núna og
raunsærri. Ég er ennþá meira
og minna upptekinn af þvi aö
reyna aft láta æskudrauma
mina rætast.”
Magnús: „Þaft hlýtur alltaf aö
vera draumur hvers manns sem
vinnur vift þaft aft selja sjálfan
sig — hvort sem hann er mál-
ari, rithöfundur efta túnlistar-
maöur — aft ná til sem flestra.
Og þig dreymir um að komastá
sama staft og fyrirmyndirnar.
En þaft er dýrt og ekkert spaug
aft komast á erlendan markaft.
Þaft krefst mikillar skipulagn-
ingar, þaö þarf aft finna réttan
staft og rétta stund. Og þú verft-
ur aft hafa eitthvaft uppá aft
bjúfta.”
Rúnar: ,,Ég held nú aö Islend-
ingur sem maftur hafí jafnmikift
uppá aft bjúfta og t.d. Ameri-
kani.”
Magnús: „Já, já og þaft sýnir
sig aft þeir sem koma frá svip-
uftum félagslegum aftstæftum og
íslendingar standa sig yfirleitt
mjög vd og eru mikils metnir
eins og t.d. Irar i Ameriku, aft
ekki sé minnst á biessaöa Gyft-
ingana, en þeir eiga sér nú enga
lika.”
Að sinna slnum
„Hinsvegar tel ég aft maftur
verfti ailtaf aö einbeita sér aft
sinum markafti, þeim markaöi
sem maftur lifir á. Siftan þegar
maftur hefur komift sér sæmi-
lega vel fyrir innan hans, þá
skapast möguleikar á útvikkun.
Og viö verftum aft gera okkur
grein fyrir þvi aft þetta er ekkert
annaft en bissness og sem biss-
ness er islensk hljómplötustarf-
semi ákaflega skammt á veg
komin. Hér þarf aft byggja upp
fyrirtæki, „publicing” fyrirtæki
sem eiga lögin meö höfundunum
og geta notaö ágúftann af þeim
til að byggja undir starfsemina.
t.d. meft því aft gefa lög út á
prenti. Hvaft haldiði aft þeir séu
margir sem vildu ekki eiga lög
einsog Heim í Búftardal og A
leiðinni á nútum til aft spila
heima i stofu á skemmtarann
sinn efta pianóift? Hér eru marg-
ir möguleikar tii útvikkunar.
Þaft á bara eftir aft koma skipu-
lagi á þessa hluti. Og vift erum
komnir i sambönd við mörg er-
lend fyrirtæki i sambandi vift
vöruskipti og þetta á eftir aö
ganga, ég er viss um þaft. Þaft
getur tekift 10 ár eöa meir, en
fyrr efta s’iftar verftur isinn brot-
inn.”
Rúnar: „Og er raunar þegar
broúnn af mönnum eins og Pétri
Ostlund, Þúri Baldurssyni og
Kobba Magg.”
Magnús: „Þaft hefur sýntsig aft
þeir sem fara einir út hafa náft
inn á markaöinn.”
Rúnar: „Þeir sem ferftast einir
ferðast hraftast. En svo er ann-
aft, aö vift höfum aldrei veriö
meft styrkjabakteriuna. Þaft er
nú svo, aft hér virftist engin
starfsemi geta þrifist nema meft
styrkjum frá rikinu. Þaft er
frekar aft rfkift niöist á þeim
sem reyna aft ná árangri á tún-
listarsviftinu uppá eigin spýtur
samanbr. lúxustoll og sérstök
vörugjöld á hljóftfæri og önnur
tæki sem tengjast þeim. En á
vonandi eftir aft batna. Verra
getur þaft a.m.k. ekki orftift.
Forréttindi
landsbyggðarfólks
— Nú eruft þift orftnir nokkuft
reyndir i þessum bransa —
hvafta ráftieggingar getift þift
gefift þeim sem eru nú aft byrja?
Magnús: „Ég vil benda fúiki útá
landi, sem býr vift svipaðar aö-
stæöur og voru i Keflavík á sin-
um tima, á aft gera sér grein
fyrir þvi aft þaft er forréttinda-
fúlk: þaft hefur timann.Tima til
þessaftæfasigogerekki truflaft
af öllu því stressi sem hrjáir
höfuöborgarbuann. Og þaö á
slftan aft koma til Reykjavikur
og slá I gegn. Reykjavik biöur
eftir þessu fúlki.”
Rúnar: „Já, meistarinn skapar
æfinguna, efta er þaft ekki ann-
ars svo... ?”