Helgarpósturinn - 31.08.1979, Blaðsíða 12

Hjörtur Pálsson á ættir að rekja til Þingeyinga
í marga liði/ og þaðan segist hann hafa þráann.
Þegar hann var spurður hvort hann væri bjart-
sýnn maður að eðlisfari dæsti hann þungan og
þagði. Svo sagði hann-„Ég veit ekki hvað ég á að
segja. Mér er, held ég, tamt að trúa og vona að
þrátt fyrir allt fari allt á betri veg. Ég er hins-
vegar dálítið varfærinn. Ég kæri mig að minnsta
kosti ekki um að tala mikið um það sem verða
vill. Aftur á móti er ég býsna þrár, eins og f leiri
Þingeyingar. Þegar menn eru að þrátta um
hreppapólitík er oft talað um loftið í Þingeying-
um, en það er dálítið villandi. Aftur á móti eru
þeir afskaplega þráir, eins og sauðkindin, sem
löngum hefur þótt gott til beitar þar".
J
j
Hjörtur situr viö skrifborö I
vinnustofunni sem hann hefur út-
búið heima hjá sér og tottar pipu.
Allt i kring eru bækur, af mörgu
tagi. Heimili hans er á dálitiö
kyndugum staö i bænum — við
Smiöjuveg, og telst til Kópavogs.
örskammt frá eru landamærin
viö Reykjavik, svo skammt I
rauninni, aö götuna sjálfa,
Smiðjuveginn vill hvorugt bæjar-
félagiö kannast við aö eiga. Þess-
vegna er gatan afskaplega vond.
Litlu neðar, á Breiöholtsbraut-
inni, tók Hjörtur strætó i vinnuna
á hverjum morgni en nú er hann
kominn á bil.
,,Ég seldi bilinn minn áöur en
ég fór til Danmerkur um árið.
Þegar ég kom heim fannst mér
kannski ekkert liggja á aö fá mér
bil aftur, og kaus frekar að
byggja við og breyta húsinu. Ég
lét mig þvi hafa þaö aö feröast
meö strætisvögnum. Auövitaö
fannst mér oft óþægilegt aö vera
billaus, sérstaklega vegna þess
aö þaö fer svo langur timi i aö
ferðast með vögnunum þeim”. Og
pípan kemur sér fyrir I munnvik-
inu.
blaöiö. Haustiö eftir fór ég aö
skrifa útdrátt úr forystugreinum
dagblaöanna fyrir útvarpiö.
Sumariö ’64 þýddi ég „Málsvara
myrkrahöfðingjans” eftir Morris
West, og þó ég segi sjálfur frá þá
hlaut sft saga töluverðar vinsæld-
ir þegar hún var lesin I útvarp.
Þarna /var ég þvi kominn meira
eöa minna fyrir tilviljun innl út-
varp. Ég var viö forystugreinaút-
dráttinn veturinn eftir og þegar
voraöi þá fór aö vanta fréttamenn
til afleysinga, eins og alltaf á vor-
in, og siöan hefur maöur setið
þarna.
Ég sá jafnframt fréttamennsk-
unni um leiöarana, ég var lika
einhverntima dyra- og sima-
vöröur, dagskrárfulltrúi var ég
eitt sumar, og svo þegar
Haraldur Ólafsson ákvaö aö fara
varö ég dagskrársjóri og hef ver-
iö þaö síöan.”
Nleira var við gagnrýni
— Er ekki leiöinlegt aö stjórna
dagskrá sem allir virðast vera
svo óánægðir meö?
útvarpsins aö skemmta fólki og
fræöa þaö og upplýsa. Þaö er til
>aö sjónarmiö aö I útvarpinu eigi
aö vera hámenningarleg fræöslu-
dagskrá, þar sem flutt er ein-
göngu vandaö efni frá öllum
sjónarhornum, en aftur á móti
eigi aö láta lönd og leiö alla
skemmtan og afþreyingu. Ég er
hinsvegar eindregiö þeirrar
skoöunar aö útvarpiö eigi aö sýna
skemmti- og afþreyingarefni
tilhlýöilega viröingu en bjóöa
jafnframt uppá fræöslu og
listræna nautn I einhverri mynd.
Þáttur I þessu hvoru tveggja
hlýtur að vera aö fylgjast meö
fréttum — þvl sem um er talaö.
Aö vera spegill þess sem gert er
og hugsaö á liöandi stund, bæöi
innanlands og utan.
Nú segja menn auðvitað margt
misjafnt um útvarpiö, en mér
þætti hart ef fólk viðurkenndi ekki
aö þaö býöur uppá margskonar
efni sem fólk myndi sakna ef þvi
væri t.d. lokaö”.
— Þarf aö breyta útvarps-
dagskránni?
„Já, það þarf aö breyta henni.
Ég tel hinsvegar að hlutföllin
milli einstakra efnisþátta þurfi
ekki aö breytast I öllum tilfellum.
Þaö er til dæmis talaö um þaö
núna aö þaö sé alltof mikil
klassisk tónlist I útvarpinu. Þaö
held ég aö sé fráleitt. Þaö þyrfti
hinsvegar aö útvarpa henni ööru-
visi á öðrum tlmum en veriö hef-
ur;i minni skömmtum, og kynna
hana betur.
A sama hátt finnst mér aö ýmsu
þyrfti aö breyta I sambandi viö
útvarpsfréttir. Fréttatimarnir
eru I sjálfu sér alveg nógu margir
og langir, en þaö mætti vera
meira um fréttaskýringaþætti, og
þætti um efni sem á viö á lfðandi
stund. Slikir þættir eru kannski i
útvarpinu, en þá þyrfti aö gera
ööruvisi. Svona gæti ég haldiö
áfram meö einstaka liöi, en það
gengur varla!’
Dreymir um Ijóðabók
— Hvernig fer skáldskapurinn
saman viö dagskrárstjórastörf-
in?
„Ég yrki ekki um útvarpiö, svo
mikiö er vlst. Og ég yrki ekki I
vinnunni. Ég hef yndi af skáld-
skap og bókmenntum, og hef
gaman af þvl að skrifa. Frá mér
hafa komiö tvær ljóöabækur og
eitt sagnfræðirit og nokkrar
þýöingar. A þessu ári koma út
þrjár bækur sem ég hef þýtt og ég
býst viö aö þaö megi teljast nokk-
uö vel að veriö. Núna dreymir
mig um aö koma frá mér
ljóöabók”.
„Ég var farinn aö yrkja á
menntaskólaárunum, en þaö var
ekki fyrr en ég var aö ljúka
háskólanámi, aö ég réöst i aö gefa
út eitthvað eftir mig. Ég lét þaö
biöa þar til ég var kominn yfir
þritugt, enda fannst mér þaö fara
frekar skánandi. Ég taldi þaö á
sinum tima einhverskonar gort,
eða mont, þegar skáld voru aö
tala um , aö þau þyrftu endilega
aö koma frá sér skáldverkum. En
þetta er rétt. Þaö þarf aö koma'
þessu frá sér til aö losna viö þaö.
Mér finnst þaö engan veginn
óvinnandi vegur aö stunda skáld-
skap og ritstörf meö annarri
vinnu, þó þannig geti staöiö á aö
útilokaö sé annaö en aö taka sér
fri. Ég fékk slikt fri I fyrra, 4
mánaöa starfslaun úr Launasjóöi
rithöfunda, og þá vann ég aö
ljóöabók sem ég vonast til aö
komi út bráölega.”
— Yrkirþú iheföbundnum stil?
„Stundum og stundum ekki.
Þvi fer viösfjarri aö ég sjái ekki
nema eina tegund ljóöa eöa
ljóöforma. Ég vil sjálfur hafa
sem allra frjálsastar hendur,
þótt ég hafi hingaö til ausiö tals-
vert af brunni heföarinnar i
islenskum skáldskap. Ég vil ekki
hafna þeim möguleikum sem þaö
býöur uppá. Þó hef ég lika ort i
óbundnu máli. Ég hef lesiö tals-
„Þetta er eins og hundum hús-
kenndur vani”
Hjörtur Pálsson
dagskrárstjóri
útvarpsins í
Helgarpósts-
viðtali
„Þetta er eins og hundum
húskenndur vani”, segir Hjörtur
um pipureykingarnar, „en hann
er oröinn sterkur”. Svo eru
kannski ritstörf og dagskrár-
stjórastörf ekki best til þess fallin
aö venja menn af pipureyking-
um”.
Blaðamennska á Tímanum
„Ég varö fjölskyldumaöur
mjög snemma. Ég var um tvitugt
þegar ég gifti mig, og varö alla
tiö aö vinna meö náminu eftir aö
menntaskólanum lauk. Ég er aö
mestu leyti alinn upp á Akureyri,
og lauk þaöan stúdentsprófi 1961.
Eins og hjá öllum sem vilja halda
áfram námi, og alist hafa upp úti
á landi, kom varla annaö til
greina en aö fara suöur. Mig
langaði mest f bókmenntir, og lét
innrita mig f Islensk fræöi meö
bókmenntir aö kjörsviöi.
Ég geröist þá blaöamaöur á
Tlmanum, og fyrsta fréttin sem
ég skrifaöi man ég aö var þýdd af
fjarrita, um aö Menderes og fé-
lagar heföu veriö hengdir. Mér
fannst gaman aö blaöamennsk-
unni, en hef f rauninni alltaf haft
gaman af því aö skrifa. Þaö var
þó aldrei ætlunin aö leggja fyrir
sig blaöamennsku, heldur vildi ég
fyrst og fremst hafa af þvi vinnu
meö náminu.
1 þessu var ég um þaö bil ár,
eöa þar til ég frétti aö þaö vantaði
bókavörö viö tslandsdeild
háskólabókasafnsins I Winnipeg.
Meöal annars vegna kunnings-
skaps viö Harald Bessason, þá
varö úr aö ég réöi mig I þaö starf.
Ætlunin var aö stunda jafnvel
eitthvert nám þarna úti, en ég
komst fljótt aö þvf aö þaö var
ekki hentugt. Ég var ekki þarna
nemafram á haustiö, aö ég kom
heim aftur og fór þá á Alþýöu-
„í þessu starfi eru dagarnir
misjafnir eins og allsstaöar.
Sumir eru skemmtilegir, aörir
þreytandi. Ég held aö þaö sé
ekkert séreinkenni á mfnu starfi
þótt vinna viö fjölmiðla sé fjöl-
breyttari en ýmislegt annaö.
Oft á tiöum finnst manni lltiö
ganga, og maöur veröur meira
var viö gagnrýni, heldur en þakk-
ir fyrir þaö sem er sæmilega gert.
Eitt af þvf sem þreytir mann
hvaö mest er hversu kerfiö er
þungt I vöfum. Þaö getur veriö
erfitt aö koma ýmsu þvl sem
maöur óskar f framkvæmd. 011
aöstaöa útvarpsins og vinnubrögö
útvarpsráös eru þannig aö þaö
þokast stundum litiö áfram I dag-
legum rekstri. Þó vil ég ekki
viöurkenna aö ýmislegt hafi ekki
breyst. Kannski ekki alltaf til
bóta, en ýmsar breytingar þyrftu
aö eiga sér staö sem ég sé ekki
ennþá hvenær viö getum hrint I
framkvæmd.”
— Hlustaröu mikiö á
dagskrána þina?
„Þvi fer vfös fjarri aö ég heyri
allt efni sem útvarpiö flytur.
Útvarpsdagskráin er ekki nein
draumadagskrá min. Einstaka
þætti hlusta ég aö sjálfsögöu á, en
ef ég ætti aö hlusta á allt tekur
þaö jafnlangan tima og aö
útvarpa þvi.”
Sýna skemmtiefninu
tilhlýðilega virðingu
— Hver er þá þin drauma-
dagskrá?
„Eins og hlutverk útvarpsins er
skilgreint i útvarpslögunum vant-
ar ekki aö þaö er glæsilegt. Vel
mætti þaö standa sig ef þaö gæti
fullnægt þeim skyldum. 1 stuttu
máli á það aö vera hlutverk
„Ég yrki ekki um útvarpiö, svo mikiö er vfst”
„Þaö var slegist á fyrstu árshátiöinni sem ég sótti”....