Helgarpósturinn - 08.08.1980, Side 20

20
Föstudagur 8. ágúst 1980
. helgarpósturinn
SNAKAB/T
Pálmi Gunnarsson
Hvers vegna varst' ekki
kyrr
Þó aö Pálmi Gunnarsson hafi
veriö, þaö sem kallaö er i
fremstu viglinu islenskrar
popptónlistar i allmörg ár, þá
man ég ekki eftir nema þremur
góöum plötum sem hann hefur
sungiö inn á, þ.e. Mannakorns-
plöturnar. Þaö veröur ekki deilt
um þaö aö Pálmi er og hefur
veriö ágætur söngvari, þaö
sama er hins vegar ekki hægt aö
segja um tónlistina sem hann
hefur yfirleitt kosiö aö flytja. Og
þaö er einmitt aöal-gallinn viö
þessa fyrstu sóló plötu hans aö
lögin eru ekki nógu sterk.
Fyrri hliöin er reyndar
nokkuö þokkaleg, en hún byrjar
á laginu Vegurinn heim, sem er
týpiskt Magnúsar Eirikssonar
lag og á þaö áreiðanlega eftir aö
njóta vinsælda. Næstu tvö lög
eru þau slöppustu á fyrri hliö-
inni. Þaö fyrra er eitt af þremur
lögum Jeff Seopardie og liklega
þaö besta þeirra, en þaö heitir
Ekki æörast. Hitt lagiö, sem er
eftir Ragnhildi Helgadóttur,
heitir Dóra og þó þaö hljómi
óneitanlega betur viö tiundu
mvert sewi ER
HV AR
hvenÆRsemEB
hlustun en þá fyrstu, þá er þaö
engan veginn nógu gott, þaö er
helst að ágætur hljóöfæraleikur
bjargi þvi. Sendiboöinn eftir
Arnar Sigurbjörnsson er ekki
merkilegt lag, en það er þó lif-
lega útsett, þó aö amerisk
þungarokkslykt sé þó nokkur af
þvi. Tvö siöustu lögin á hliöinni
eru eftir Magnús Kjartansson.
segja um litla plötu meö laginu
Fool For Your Loving. Aö min-
um dómi er Ready An’Willing
meö betri þungarokkplötum
sem út hafa komið aö undan-
förnu.
Platan byrjar á Fool For Your
Loving, sem er mjög góöur
gripandi rokkari og er þvi fylgt
eftir af tveimur lögum I svipuö-
\á 1 v
Popp
eftir Gunnlaug Sigfússon

Það fyrra er nokkuö hressilegur
rokkari en það siöara, sem heit-
ir Andartak og er vist úr kvik-
myndinni Veiðiferð. Þaö er
þokkaleg laglina en bara ekki
fyrir minn smekk.
Titillagið Hvers vegna varst’
ekki kyrr opnar seinni'hliöina.
Lag þetta sem er eftir Jóhann
G. Jóhannsson er eitt besta
lagið á plötunni og þaö ber af
hinum lögunum á seinni hliö-
inni. Þaö sem aö er, er þaö að
lögin sem á eftir koma eru alls
ekki nógu góö. Verst af þeim er
þó eina erlenda lagiö á plötunni,
en það heitir Hún hefur trú á
mér. Lag þetta sem ætti reynd-
ar miklu frekar erindi á plötu
með Björgvin Halldórssyni, er
þeirrar geröar sem samin er
fyrir ameríkana sem komnir
eru yfir þritugt og þykjast hafa
gaman af rokktónlist, þó reynd-
ar eigi lög sem þessi ekkert
skylt viö rokk.
Útsetningar á plötunni eru
yfirleitt frekar daufar, þar sem
hljómborö, bassi og sums staðar
strengir eru látnir bera lögin of
mikiö uppi. Þar sem rafmagns-
gitar fær hins vegar meira aö
njóta sin lifnar strax yfir lögun-
um. Eitt er þaö enn sem ég þarf
aö finna aö plötu þessari og það
er aö textablað heföi gjarnan
mátt missa sin þar sem ekki eru
nema tveir af textunum
birtingarhæfir á prenti.
Ég er þvi þeirrar skoðunar að
um helmingur efnisins sé
nokkuð góöur, en hinn frekar
slappur.
Whitesnake - Ready An'
Willing
Nú á siðustu mánuðum hefur
þungt rokk átt vaxandi vinsæld-
um að fagna i Englandi. Er hér
um að ræöa hljómsveitir eins og
Van Halen, Def Leppard og Sax-
on og eru meðlimir þessara
hljómsveita fyrrum áhang-
endur þeirra þungrokkhljóm-
sveita sem vinsælar voru á fyrri
hluta áttunda áratugsins, svo
sem Black Sabbath, Uriah
Heep, Nazareth og siöast en
ekki sist Deep Purple, sem
standa enn þann dag i dag sem
eins konar konungar þunga-
rokksins.
1 dag eru starfandi þrjár
hljómsveitir sem innihalda
fyrrum Purple meðiimi og njóta
þær allar töluveröra vinsælda.
Þaö eru hljómsveitirnar Gillan
þar sem söngvarinn Ian Gilian
er aöalmaðurinn. Rainbow, sem
Ritchie Blackmore stofnaði, en
þar er einnig að finna annan
gamlan Purple meölim, sem er
bassaleikarinn Roger Glover og
svo er það hljómsveitin White-
snake sem var stofnuð af söngv-
aranum David Coverdale. Hann
var siöan ekki ánægöur meö
liösuppstillingu hljómsveitar
sinnar fyrr en hann haföi fengið
til liös viö sig þá Jon Lord
hljómborðsleikara og Ian Paice
trommuleikara en þeir voru
einu meölimir Deep Purple sem
voru i hljómsveitinni allan tim-
ann sem hún starfaöi. Auk þess-
ara þriggja eru svo i White-
snake slide gitaristinn Mick
Moody, sem áöur lék með
Snafu, Jucy Lucy og Frankie
Miller, bassaleikarinn Neil
Murray, sem lék áöur meö
Colosseum og National Health
og gitarleikarinn Bernie Mar-
sden, en hann haföi áöur veriö
með UFO, Wild Turkey, Cozy
Powell og Paice, Aston & Lord.
Whitesnake gáfu nýlega út
plötuna Ready An’Willing sem
strax skaust inn á topp tiu i
Bretlandi og þaö sama er aö
um stil. Annaö þeirra, Sweet
Talker, inniheidur gott orgel-
sóló frá Lordinum, sem minnir
mann á þaö aö enginn hljóm-
borðsleikari hefur leikið þungt
rokk betur en Jon Lord gerði
meö Deep Purple. Lagiö Carry
Your Load minnir óneitanlega
nokkuð á hljómsveitina Free og
á það sérstaklega við um söng-
inn þar sem Coverdale er mjög
likur söngvaranum Paul
Rogers. Fyrri hliðin endar á
laginu Blindman, sem er nokk-
uö i stil viö lagið Mistreated á
Deep Purple plötunni Burn.
öll er tóniistin á plötunni drif-
in áfram af góöum bassaleik
Murrays og eins og við var aö
búast, pottþéttum trommuleik
Ian Paice. En ljósasti punktur-
inn er þó sá að David Coverdale
er oröinn afbragðs söngvari.
Ready An’Willing er plata
sem hefur komiö mér ákaflega
þægilega á óvart. Ég hélt satt að
segja að þaö væri engin hljóm-
sveit sem geröi góðar þunga-
rokk plötur lengur, en White-
snake hafa sýnt mér aö þar
haföi ég rangt fyrir mér.
Bob Marley & The Wail-
ers-Uprising
Bob Marley er eina stór-
Sellers lendir I mörgu misjöfnu I mynd Laugarásbiós.
Sellers í misjöfnu formi
Laugarásbið: Fanginn i
Zenda (Prisoner of Zenda)
Bandarisk. Argerö 1979. Leik-
stjóri: Richard Quine.Handrit:
Dick Clement og Ian La Fren-
ais, samkvæmt sögu Anthony
Hope. Aðalhlutverk: Peter Sell-
ers, Lynne Frederick, Lionel
Jeffries.
Það er gleðiefni að þetta skuli
ekki hafa orðið siðasta mynd
Peter Sellers. Sellers var reynd-
ar alla tiö nokkuö mistækur
-ritshöfundunum, og Sellers
tekst ekki að gera þá nema ör-
lítiö skemmtilega.
Kóngurinn er saurlifisseggur,
sem eyðir fé og tima i fjárhættu-
spil og barónessur, en tvifarinn
er hestasveinn, með góða og
heilbrigða skynsemi. Sellers
tekst mun betur með kónginn,
smámæltan og snobbaöan,
hestamaöurinn er af öðrum
toga.
|^11
Kvikmyndir
■ íi ' eftír Guðjón Arngrímsson
mmn
gamanleikari, og ekki var hann
siöur mistækur i vali sinu á
kvikmyndum. Þessi getur varla
talist til þeirra betri: Fremur
litið fyndin skopstæling á tveim-
ur öðrum kvikmyndum sem
gerðar hafa verið um hinn
fræga fanga i Zenda.
Annað hvort er að Sellers
tekst fremur illa upp, eöa hann
fær ekki tækifæri til aö njóta sin.
Hann er i tveimur hlutverkum,
og báöum stórum. Annarsvegar
er hann kóngurinn veröandi
sem rænt er af vondum hálf-
bróöur, og hinsvegar tvifari
hans, sem hleypur i skaröið, og
reynist mun betur en „orginall-
inn” þegar á reynir. Báöir koma
þessir kappar slappir frá hand-
I heild er þetta merkilega
misjöfn mynd. Stundum glittir i
góða brandara og skemmtilegar
hugmyndir, en stundum blasir
viÖ ótrúleg ládeyöa. Yfirleitt er
þetta bara miölungs skraut-
mynd.
Mikiö er lagt i allar sviös-
myndir og tæknibrögöin eru
ekki verri en gengur og gerist.
Margir þekktir aukaleikarar
koma lika við sögu, meðal ann-
ars tveir Islandsvinir, Simon
Williams, úr Húsbændum og
hjúm, sem hingaö kom i boði
Angliu i fyrra, og Stuart Wilson,
sem lék á móti Ragnheiði Stein-
dórsdóttur I tJt I óvissuna. Þeir
eru landinu til sóma.
— GA