Helgarpósturinn - 07.08.1981, Blaðsíða 11

__helgarpósturinn._ Föstudagur 7. ágúst 1981
11
Þétting byggðar í Sogamýri:
„Mjúk mót” byggöar og
útivistarsvæða
„Þétting byggðar” er hugtak,
sem hefur valdið miklum deilum I
borgarpólitikinni að udnanförnu.
Til þessa hefur það lika einungis
verið óljóst hugtak. En um miðj-
an siðasta mánuð urðu kunn úrslit
i samkeppni um skipulag á einu
þeirra svæða þar sem fyrirhugað
er að „þétta byggðina”, i Soga-
mýri, sitthvorumegin við gömiu
Suðurlandsbrautina.
Af þeim 20 tillögum sem bárust
þótti dómnefndinni best tillaga
þeirra Ormars Þórs Guðmunds-
sonar og örnólfs Hall. I tillögunni
er aðal áherlsan lögð á að reisa
manneksjulega byggð þar sem
blandað er saman íbúðarhúsum
með tveimur til fjórum ibúðum i
hverju og byggingum fyrir opin-
berar stofnanir. Byggðin á siðan
að tengjast útivistarsvæðum,
annarsvegar milli Miklubrautar
og Suðurlandsbrautar (þar sem
merin hans Sigurjóns stendur) og
hinsvegar landareign Steinahlið-
ar, barnaheimilis Sumargjafar.
Tilgangurinn er alls ekki sá að
leysa ibúðarvandamál borgar-
innar með þeim um 130 ibúðum
sem þarna er gert ráð fyrir. Enda
Þétting byggðar i Sogamýri. Miklabraut er neðst á myndinni, Skeiðarvogur kemur niður frá vinstri. Land
Steinahliðar lengst til hægri.
Þessi uppdráttur sýnir hvernig hin nýja vþétta” byggð tengist
útivistarsvæðunum i Sogamýri og Steinahliðarlandi.
munar ekki mikið um þær, hvorki
til né frá, segir Ormar Þór Guð-
mundsson arkitekt við Helgar-
póstinn.
Gert er ráð fyrir tveggja til
fjögurra hæða húsum við götu,
sem veröur þar sem Suðurlands-
brautin er nú. Sá er þó munurinn
á henni og nýju götunni, aö hún
verður ekki bein, heldur brotin
upp með hlykkjum og ennfremur
verður komið fyrir blómakerjum,
bekkjum og ljósum á og við göt-
una, sem verður ýmist malbikuð
eða hellulögð. Tilgangurinn er sá
að sameina umferð gangandi
fólks og bilaumferð þannig að vel
fari. Tilhögunin veldur þvi, að bil-
um verður aldrei ekið nema
löturhægt, og umferð gegnum
hverfið verður engin.
Sú tegund ibúöarhúsa, sem gert
er ráð fyrir, er bæði forsenda og
afleiðing þessa umferðarmunst-
urs, og eru oft nefnd „borgar-
hús”. Húsin verða þannig sniðin,
að svalir verða stórar og vel bún-
ar en einkagarðar litlir. Hins-
vegar verður lögð áhersla á vand-
aðan og góðan frágang sameigin-
legs útirýmis fyrir ibúana, og
meðal annars gert ráð fyrir
skemmtilegu torgi um miðbik
hverfisins.
Það er lika hugmyndin, að á
jarðhæöum húsanna verði þjón-
ustustarfsemi af ýmsu tagi, t.d.
isbar, leirkerasmiður, smáveit-
ingahús, skósmiður, efnalaug eða
annaö af svipuðum toga, sem ekki
krefst margra bilastæða.
Frá byggðinni er gert ráö fyr-
ir þvi, að göngustigar liggi út á
útivistarsvæðin tvö. Annarsvegar
verður vel ræktað land Steina-
hliðar, sem verði gert virkt með
skipulagðri starfsemi og leik-
svæðum, jafnvel litlu tivolii. Ein
hugmyndin er sú, að þar verði
einskonar miðstöð fyrir leikskóla,
dagheimili og skólagarða borgar-
innar. Enda segir i gjafabréfi
Steinahliðar, að sérstaka áherslu
skuli leggja á að kenna þar börn-
um trjárækt og marjurtarækt.
t Sogamýrinni verður talsvert
öðruvisi umhorfs samkvæmt til-
lögunni. Þar er annarsvegar gert
ráð fyrir grasflötum og runna-
gróðri og fyrirkomulag þannig,
að svæðið verði vel fallið til
leikja. Hinsvegar er lagt til, að i
miðri mýrinni veröi búin til grunn
tjörn, sem yrði látin gróa og
dafna á náttúrulegan hátt. A
sumrin yrði fifa, stör og ýmiskon-
ar annar votlendisgróður á bökk-
um tjarnarinnar, en á veturna
væri hún kjörin til skautaiðkana.
Manneskjulegt umhveríi er
semsé lausnarorðið i þessari
skipulagstillögu. Aðal áherslan
lögð á að tengja ibúöabyggð og
útivistarsvæði. „Mjúk mót” milli
byggðar og opinna svæða, eins og
tiökastmjög viða i nágrannalönd-
um okkar. En hvaða likur eru á
þvi að hugmyndin verði gerö að
veruleika?
— Að visu verða borgarstjórn-
arkosningar á næsta ári og enginn
veit hvað þá gerist. En okkur
virðist aö flestir eða allir borgar-
fulltrúar séu hlynntir tillögunni,
þannig aö líkurnar á aö hún veröi
framkvæmd eru góðar, segja þeir
arkitektarnir Ormar Þór Guö-
mundsson og Ornólfur Hall. ÞG
Trillukarlar
flæktir í boðum
og bönnum
— Fólk kemur ef við auglýsum
i útvarpinu, en það er dýrt að
auglýsa á hverjum degi. Núna er
hinsvegar að byrja pulsuhátið hjá
fólkinu og Ifklega fáir sem hafa
hugsað sér aðéta fisk um helgina.
Bjarni Bjarnason trillukarl,
einn af fáum sem eru eftir á
höfuðborgarsvæðinu, kom á Kópi
sinum með 200 kiló af fallegri ýsu
að smábátabryggjunni i Hafnar-
firíi um fimmleytið á föstudaginn
fyrir verslunarmannahelgi eftir
næturlanga útivist. Þegar
Helgarpósturinn hitti hann að
máli, hafði hann selt talsvert, en
átti þó eftir nærri fullan kassa af
fallegum ýsum, sem hjálpar-
manni hans, henni Katrinu Helgu
Skúladóttur, voru mjög svo
útbærar.
En Bjarni tókhlutunum með ró.
Komi Hafnfirðingar ekki til hans
saltar hann þaðsem eftirkann að
vera af ýsunni og býður „sveita-
varginum”.
— Það ernógur markaður fyrir
fisk I sveitunum hér I kring. En
gallinn er bara sá, að þaö eru svo
mikil boð og bönn á okkur þessum
smábátaeigendum. Við megum
varla gera annað en leika okkur,
og hver hefur efni á að leika sér á
20 milljón króna báti?
Segir Bjarni, sem hefur þó
þráast við i nokkur ár og haft
trillubátaútgerð að aðalstarfi.
Hrognkelsi á vorin, ýsunet og
skak á sumrin og þorskanet á
haustin.
— Okkur er úthlutað smá fri-
merkjum hér og þar, og nú eru
þeir I ráöuneytinu að funda um
það hvort við megum nota fimm
tommu net,eða hvort möskvarnir
verða að vera sex tommur. Þetta
er bara tóm vitleysa, fyrir utan
að ýsa sem sleppur i gegnum
möskvana þolir ekki hreistur-
missinn og drepst hvort sem er.
Bjarni er enn sem komið er eini
trillukarlinn sem leggur upp i
Hafnarfirði. En fljótlega bætast
liklega þrir til fjórir i hópinn,
segirhann. Þá ættu Hafnfirðingar
að geta fengið næga soðningu,
glænýja, þarna á smábáta-
bryggjunni, þótt þeir láti á sér
standa núna fyrir pulsuhátið
landsmanna.
Ekki sakar það, að smábáta-
bryggjan i Hafnarfirði veröur að
teljast sögufræg. Hún er hvorki
meira né minna en grunnurinn að
hinu áður fyrr stórfræga hóteli á
Hliðarvatni á Snæfeílsnesi, sem
leit út eins og vikingaskip. ÞG
Bjarni Bjarnason á Kópi sýnir fallega ýsu, sem hann fékk á „Hamarinn i mitt mynnið", eins og þeir
segja. Með honum á myndinni er aðstoöarmaður hans, Katrin Helga Skúladóttir.