Helgarpósturinn - 07.08.1981, Blaðsíða 3

Föstudagur 7. 'ágúst 1981
3
Kjartan Jóhannsson formaöur
Alþýðuflokksins: Ekki séð fyrir
endann á þessu máli ennþá.
og þvi alráðið að halda slagnum
áfram.
Vilmundur var um þaö spurður
hvort hann tæki ekki rökum i
þessum málum öllum og væri
ekki i andlegu jafnvægi. ,,Ég ræði
ekki þennan róg," svaraöi Vii-
mundur.
Þá hefur þvi einnig veriö haldið
fram, að það sem Bjarna P.
Magnússyni og Jóhannesi Guð-
mundssyni, sem i gegnum árin
hafa verið traustir stuðnings-
menn Vilmundar, hafi gengiö tii
þegar þeir stöövuðu útgáfu grin-
blaðsins, að þeir hafi viljað hlifa
Vilmundi við afleiðingum útgáf-
unnar. Þeim hafi sem sé gengiö
gott eitt til viðvikjandi Vilmundi.
Vilmundur sagði hins vegar i
samtali, að „grinblaðið" hefði
verið gefið út til að fá þá menn,
sem hefðu gagnrýnt Alþýðublaðið
i skúmaskotum að undanförnu”
og eins vegna þess aö við vildum
fá sendinefnd frá „foringjum”
flokksins til að ræða þessi mál. Þá
hefðum við beðist afsökunar á
grinblaðinu og rætt málin.”
Jón Baldvin Hanniblasson rit-
stjóri Alþýðublaðsins og skráður
ábyrgðarmaður i „haus" þess,
hefur verið i sumarleyfi undan-
farið eins og áður hefur komið
fram. Hann var spurður um álit á
„grinblaðinu” og hvort það hefði
komið út undir hans stjórn.” Um
það segi ég nú bara eins og
Viktoria drottning: „We are not
amused”. — Það fíokkast hins
vegar undir bókmenntagagnrýni
og er ekki aðalatriði þessa máls.
Þetta mál snýst um ritskoðun.
Stöðvun á útgáfu blaðs og með
hvaða hætti það var gert." Jón
Karlsson á Sauðárkróki, einn
verkalýðsleiðtoga Alþýðuflokks-
ins var ómyrkur i máli um grin-
blaðiö: „Þetta blað var endemis
bölvað rugl. Skil ekki hverjir
nenna að skrifa svona þvætting.”
Aðför eða bakþanki
Aður var nefnt að ýmsir litu svo
á, að Vilmundur væri i þessu máli
i einkastriði við flokksapparatið,
gegn kerfinu. Stuðningsmaður
hans ónefndur sagði, að sumpart
mætti lita svo á. „Vilmundur
hreinlega vann kosningarnar fyr-
ir Alþýðuflokkinn 1978, en þeir 13
þingmenn sem fóru með honum
inná þing, gátu ekki unnt honum
þessarar sterku stöðu og settust á
öll hans framfaramál. Vilmundur
hefur þvi ætið verið i baráttu við
þingflokkinn og ílokksvaldið og
verið haldið niðri af þessum aðil-
um. Stund hefndarinnar er runnin
uppog Vilmundur ætlar að láta til
skarar skriða núna, enda studdur
af þúsundum kjósenda, sem
standa við bak hans.”
Vilmundur neitaði þvi, að hann
væri i heilögu persónulegu striði i
þessu máli. En er „skitapakkið",
sem Vilmundur nefndi svo á sin-
um tima, að herja á Vilmundi i
þessari deilu? „Ég notaði þetta
orð — skitapakk — um tiltekinn
einstakling i flokknum i kjölíar
átaka. Siðan hef ég lært að meta
ákveðna kosti þessa manns, —
þrek hans og kjaik, kjark sem
sumar aðra i flokknum vantar.
Hann er fulltrúi gamla timans —
og það er ekki allt grábölvað um
gamla timann að segja.”
Aðrir Alþýðuflokksmenn hafna
þessum skýringum Vilmundar al-
gjörlega og segja málið öðru visi
vaxið. Vilmundur hafi vaknað
upp við það á laugardag eftir
samkomulagið var gert að deilan
hafi snúist um heldur misheppnað
grinblað, og þess vegna talið sér
pólitiskt nauðsyniegt að breyta
um sjónarhorn á deilunni með þvi
að lála sem hún haíi allan timam:
snúist um óánægju með skrif Al-
þýðublaðsins um verkalýðsmál
og lýðræði i verkalýðshreyfing-
unni i ritstjóratið Vilmundar.
Þess vegna hafi hann rofið sam-
komulagið og með stuðningi
blaðamanna sinna neitað að
vinna við útgáfu Alþýðublaðsins,
nema til kæmi sérstök trausts-
yfir.lýsing á ritstjórnarstefnu
blaðsins frá flokksforustu.
En hverer þá að berja á hverj-
um og hvers vegna? Þessi spurn-
ing kemur sifellt upp á yfirborðið
og svörin eru margvisleg. Sam-
band ungra jafnaöarmanna sendi
frá sér samþykkt vegna málsins
og þar segir m.a.: „SUJ harmar
þær deilur, sem átt hafa sér stað
innan Alþýðuflokksins siðustu
daga og fjaila um Alþýðublaðið.
SUJ telur að þessar deilur snúist
um keisarans skegg og átelur
harðlega, þá einstaklinga, sem
með naflaskoðun og metnaði láta
flokkshagsmuni og — samstööu
lönd og leið. Mættu allir deiluaöil-
ar hafa þetta i huga.” Hvetur sið-
an SUJ deiluaðila að sliðra sverð-
in ,,og láta stifni og þrákelkni ein-
staídinga lúta fyrir hagsmunum
flokks og flokksfólks..."
Stór bóla um smámál
Þingmenn flokksins voru mjög
varfærnir i yfirlýsingum um mál-
ið, þegar Helgarpósturinn hafði
við þá samband og lögðu allir
áherslu á að málið yrði að leysa á
hvern þann hátt sem mögulegt
væri. „Vona að forystu flokksins
takist að kippa þessum málum i
lag,” sagði Benedikt Gröndal og
kvað þetta „leiðinlegt vandræða-
mál”.
Eiður Guðnason sagðist hafa
haldið að málin hefðu verið leyst
fyrir siðustu helgi, ekki sist þegar
Vilmundur hefði i útvarpi flutt
sérstakar þakkir til Kjartans Jó-
hannssonar formanns flokksins
fyrir hans framlag til lausnar
málsins. „Auðvitað fólst það i
þessu samkomulagi, að þeir fé-
lagar á ritstjórn Alþýðublaðsins
önnuðust útgáfu blaðsins áfram,”
sagði Eiður siöan. „Ef slikt telst
ekki traustsyfirlýsing i þessu til-
viki hvað á að kalla það? Mergur-
inn málsins er auðvitað sá, að hér
er ekki um hugsjóna — eða
stefnuágreining að ræða, heldur
leiðindamál, sem engum tilgangi
þjónar að ræða opinberlega í
smáatriðum.”
„Það er verið að gera smámál
aðstóru," sagði Sighvatur Björg-
vinsson. „Smáatriði eru biásin
upp og ég held að ritsjórn Alþýðu-
blaðsins ætti að athuga sinn gang
i rólegheitunum, þannig að lausn
geti fundist. Lausnin iiggur i þvi,
að þessir menn taki sönsum.
Þetta er leiðindamál fyrir Al-
þýðuflokkinn allan og þjóðin
drcgur dár af þessum atburöum.
Þessu verður þvi að ijúka.”
„Ég hélt að málin hefðu verið
leyst fyrir siðustu helgi," sagði
Magnús H. Magnússon, „og það
er tóm vitleysa að verið sé að
karpa um verkalýðsmál i þessu
sambandi. Þetta mál veröur að
leysa og ef stifnin minnkar ekki
hjá ritstjórn á ailra næstu dögum,
þá sé ég ekki annað, en það verði
að reka Vilmund af rítstjórastóli
með formlegum hætti. Alþýðu-
blaðið verður jú að koma út og
einhvern veginn veröur að sjá um
að svo verði."
Atriðin í máli þessu eru mörg
og ýmislegt hefur orðið til þess að
setja deiluna i enn meiri hnút.
Þannig hleypti bréf fram-
kvæmdastjóra Alþýðublaösins til
blaðamanna — Garöars og Helga
Más — enn meiri hörku i málið.
Jóhannes sagði þetta ekki upp-
sagnarbréf, heldur aðeins til-
kynningu til starfsmanna, að þeir
þægju ekki laun meðan þeir
stunduöu ekki sina vinnu. „Þetta
er einfalt mál,” sagði Jóhannes.
„Við getum ekki haldið mönnum
á launum meðan ekkert blað
kemur út og þar af leiðandi engar
tekjur koma i staðinn. Þaö er alls
ekki verið að reka mennina, en
það greiðir enginn launagreið-
andi mönnum laun, sem neita að
vinna fyrir þessum launum.1'
Garðar Sverrisson blaðamaður
var spurður um viðbrögð við
þessu bréfi frá framkvæmda-
stjóra. „Ég ætla að reyna fá upp-
lýsingar um hvernig bréfið er til-
komiö oghverjir standa á bak við
það. Vilmundur var rekinn fimm
sinnum i siðustu viku og situr þó
enn. Mér hefur hins vegar aðeins
verið sagtupp einu sinni, þannig
að þetta fer að verða eins og að
skvetta vatni á gæs. I dagblöðun-
um Idag les ég t.d. að ekki sé búið
að segja mér upp.”
Jóhannes Guðmundsson framkvæmdastjóri Alþýðublaðsins og Bjarni
P. Magnússon formaður framkvæmdastjórnar Alþýðuflokksins. Frá
inálinu var gengið fyrir siðustu helgi að þeirra áliti.
Óánægja verkalýðsfor-
ingja staðreynd
Þótt m enn séu ekki á eitt sáttir
um orsök þessarar deilu og marg-
irvisi þvi frá, að verkalýðspólitik
blaösins undanfarna mánuði eigi
ekki hlut þarna að máli, þá er það
engu að siður ljóst að skrif blaös-
ins um verkalýðsmál hafa valdið
úlf aþyt innan flokksin. „Ég vil nú
helst sem minnst tala um skrif
þessa blessaöa Alþýðublaðs upp á
stðkastiö. Þau eru langt frá því að
vera i anda þeirrar pólitlkur sem
ég vilreka. Ég hef sagt álit mitt á
skrifum blaðsins um verkalýös-
mál á réttum stöðum, m.a. lýst
þviviö formann flokksins og fleiri
flokksmenn. Skrif af þessu tagier
ekki hægt aö þola öllu lengur,”
sagöi Jón Helgason, formaður
Einingar á Akureyri.
„Það er ekkert launungarmál,
að ég erm jög óánægöur meðskrif
Alþýöublaðsins um verkalýðs-
mál. Þessi skrif eru byggð á
persónulegum skoðunum þeirra
persóna, sem skrifa blaðiö, en
ekki á stefnu Hokksins ” veru orö
Jóns Karlssonar vtrkalýðsfor-
ingja úr Alþýðuflokkl á Sauðár-
króki. „Ég er ekki aöeins
óánægöur meðframlag Vilmund-
ar i' þessum efnum, heldur einnig
Jóns Baldvins, meðan hann sat
við stjórnvölinn. Sist af öllu am-
ast ég við málefnalegri gagnrýni
á stöðu og störf verkalýðshreyf-
ingarinnar og margt má þar bet-
ur fara,einsog iöllum samtökum
öðrum. Hins vegar hafa skrif
þeirra Jóns og Vilmundar veriö
öfgakennd og lýst vanþekkingu á
þessum málum. Ég mun aldrei
samþykkja að framkvæmda-
stjórn eða flokksstjórn skrifi upp
á einhvern gæöastimpil Vilmundi
eða Jóni til handa vegna skrifa
um verkalýðsmálin.”
— Hvað viltu gera i málinu?
Láta þá fara?
„Ég vilekki segja þér þaö, en ef
Alþýöuflokkurinn ætlar sér ein-
hverja framtið, þá verður hann
að koma á betri samvinnu við
verkalýðshreyfinguna, en nú er.
Og þá verða skrif Alþýöublaösins
að breytast.”
Vilmundur Gylfason sagöi þeg-
ar hann var spurður um skrifin i
Alþýöublaðinu um verkalýösmál.
„Þau eru i anda stefnuskrár
flokksins og i þessu máli er ég
studduraf fólkinu I flokknum.
Ég byggi á stuoningi jj
óbreyttra w I.
Daihatsu Charade Verð frá kr.
81.637
BRIMBORG HF.
Daihatsu-umboðið
Ármúla 23 ■ Símar 85870 & 39178
Takið vel eftir:
Ryðvörn er innifalin
í þessu verði.
Að auki er Daihatsu
Charade sparneytnasti
5 manna bíllinn á
narkaðnum.
□AIHATSU
Charade