Helgarpósturinn - 20.08.1982, Síða 6

Fyrsta platan, scm væntanlcg er og upptekin í hljóðvcri Nema að Glóru
í Hraungerðishreppi, er Bergmál Bergþóru Árnadóttur. Hún naut þar
aðstoðar fjölmargra valinkunnra listaman'na —hér syngur hún með
Guðmundi Benediktssyni, hljómborðsleikara og söngvara úr Brimkló.
Plötuupptökur eru
aukabúgrein í Glóru
ólafur hórarinsson hefur nóg
aö gei;a. Ilann rekur nautabú að
(ílóru í llraungeröishreppi
skammt utan viö Selfoss (mcö
120 dýr), spilar á gitar og syng-
ur meÖ hljómsveitinni 'Kaktus
þar austan fjalls og rekur nýtt,
l(> rása hljóöver heima aö (ílóru
ásamt tveimur öörum. Inn á
milli geíur liann sér tiina til að
njóta samveru við landið og
náttúruna guösgrænu.
Stúdióið er það nýjasta —
nautabúið heíur hann rekið i
nokkur ár og i hálfan annan ára-
tug hefur hann veriö með vin-
sælustu hljómiistamönnum á
Suðurlandi, iengst aí nieð
hijómsveitinni Mánum.
„k>að má segja aö stúdióið sé
ævagamall draumur , segir
hann. „Fyrir tiu eða tólf árum
vorum viö i Mánum oft að velta
þessu fyrir okkur og eftir að ég
flutti frá Gióru á Selloss var ég
lika mikið að hugsa um þetta.
En þaö var svo ekki fyrr en ég
var búinn aö asnast hingáö heim
aftur aö ég fann mig virkilega
og gerði mér ljóst, aö hérna var
staðurinn fyrir hljóðveriö.”
Hann fékk til liðs viö sig
gamlan félaga úr Mánum,
Smára Kristjánsson, og ungan
at-hafnamann á Selfossi, Ara
Pál Tómasson. I sameiningu
komu þeir hljóöverinu upp og
þegar timi gefst til vinna þeir
Smári og Olafur tsem jafnan er
kaliaöur Labbi) aö upptökum.
Og það er nóg að
gera. „Viö höfum þegar tekið
upp nokkrar plötur og ég sé ekki
betur en að framundan sé nóg
að gera, segir Labbi. „Við
bjóðum ekki einasta upp á ágæt
tæki og góöa upptökuaðstööu,
heldur einnig gistingu og alla
aðra aðstöðu. Menn geta verið
hér i friöi við það sem þeir eru
aö gera, og hafa látið mjög vel
af þvi. Það er ekkert hér sem
truflar, eins og svo oft er i hljóð-
verum i borginni.”
Haun segir aö mestur timi
sinn fari i nautgriparæktina.
Músikstúdió sé „aukabúgrein”
hjá sér, þar nýti hann dauðar
stundir, bæði viö að taka upp
fyrir aðra og eins sjálfan sig —
þvi hann er ágætur lagasmiður.
Þess á milli spilar hann með
Kaktusi. „Einhvernveginn
verður maöur að afla sér tekna
til að borga niöur eitlhvað af
þessari fjárfestingu allri,” segir
hann. „Þaö heíur fariö i þetta
mikil vinna og mikiir peningar.
En þetta er gaman.”
-ÓV.
Föstudagur 20. ágúst 1982 irinn
hætt
Cornelis
kominn í eldsvoða
Hollenski vlsnasöngvarinn
Cornelis Vreeswijk slapp naum-
lega frá þvi aö brenna inni i ibúð
sinni i Stokkhólmi laugardaginn
31. ágúst.
Vreeswijk vaknaði við að ibúðin
hans var alelda, en til að komast
út varð hann að fara í gegnum
herbergið þar sem eldurinn var
magnaðastur. Hann hrópaði á
hjálp, en tókst siðan að komast i
gegnum eldinn. Þegar hann
komst út úr ibúðinni missti hann
meðvitund, en nágranni söngvar-
ans hafði heyrt hrópin og kom
honum i öruggt skjól.
Vreeswijk liggur nú á Sabbats-
berg-sjúkrahúsinu i Stokkhólmi
og að sögn lækna er hann kominn
úr lifshættu.
Ibúðin eyðilagðist gersamlega i
eldinum, og er það ekki svo litill
skaði. Hún er á fimmtu hæð i húsi
við Óöinsgötu, i miðborg Stokk-
hólms, og er ein af dýrustu ibúð-
um borgarinnar. Mánaðarleiga
söngvarans er 5.100 krónur
sænskar, eða sem svarar um tiu
þúsund islenskum krónum.
Vreeswijk bjó einn i ibúðinni,
en fyrir nokkru skildi hann við
söngkonuna Anita Strandell.
GLUGGAPÓSTURINN
yy IB
IIII
Ráðgjafarnir eru
ekki ráðalausir
Skyldi Diana hafa
farið þannig að?
Háttsettir embættismenn i
Bandarikjunum þurla ekki aö
kviða sulti þótl þeir láti af störf-
um um leið og einhver forsetinn.
Venjulega veröa þeir mjög eft-
irsóttir sem ráögjafar t'yrir
þrýstihópa ýmisskonar — þeir
eiga nefnilega aö vera öllum
hnútum kunnugir i höluðborginni.
Clark Clifford heitir fyrrum
varnarmálaráöherra vestra.
Hann var ráðgjali nokkurra íor-
seta og er aö auki olt talinn fyrir-
mynd annarra „ráögjala” á
frjálsum markaöi.
Sagan segir aö einhverju sinni
hafi forstjóri stórs iðnaöarlyrir-
tækis i Miövesturrikjunum haft
samband við Cliíford og óskaö
eftir ráðgjöl varöandí Iagafrum-
varp, sem verið var aö ræða á
þingi og gat skipt íyrirtæki hans
máli. Hvað átti hann aö gera?
Ráð Cliffords kom i pósti til for-
stjórans. Þaövar tvö orö; „Gerðu
ekkert.” Meö brélinu íylgdi
reikningur upp á 25 þúsund dali —
liðlega 300 þúsund krónur. For-
Heiðarlegi Abe dundaði við
að breyta tölum á ferða-
kostnaöarreikningumsinum.
stjórinn skrilaöi Clifford annaö
bréf, bar sig aumlega og óskaöi
eítir nánari skýringum, sem væru
25 þúsund dala viröi. Hvers vegna
átti hann ekki að gera neitt?
„Vegna þess aö ég segi þaö",
svaraði Cliíford — og sendi hon-
um annan reikning upp á 5 þús-
und dali.
Ekki geta þó allir fariö þannig
að þótt menn séu komnir i ráð-
gjafastöður. En stundum er hægt
aö bæta einhverju á kostnaðar-
reikninga. Þannig segir frá ein-
um ráðgjafanum, sem sendi inn
sinn mánaöarlega reikning til
landssamtakanna, er hann vann
fyrir. Reikningurinn var hár að
vanda. Meöal kostnaöarliöa var
50 dollara máltið með embættis-
manni úti á landi. Það vildi svo til
i þetta sinn, að yfirmaöur hans
fór yíir reikninginn. Hann rak
strax augun i naln þessa embætt-
ismanns dreifbýlisins og mundi
ekki betur en að hann hefði séð
nafn hans i dánartilkynningum
Clark Clifford: Tveggja
oröa ráögjöf kostar 300
þúsund krónur.
Washington Star skömmu áöur.
Var það bara ekki vikuna áður en
þeir áttu að hafa borðað saman
fyrir 50 dali?
Hann fann úrklippuna, nældi
hana við reikninginn og endur-
sendi hana ráðgjafanum. tir-
klippan og reikningurinn komu
strax aftur. Þá var búið að strika
vel og vandlega yfir orðið „há-
degisverður” og skrifa „blóm” i
staöinn.
coln, sem menn kölluðu gjarnan
heiðarlega Abe (honest Abe),
kryddaði útgjaldareikninga sina
ámeöan hann var þingmaöur, að
þvi er haft er eítir íulltrúadeild-
arþingmanninum Paul Findley
trá Illinois. Findley iletti mörg
hundruð rykugum skjölum áður
en hann komst aö þeirri niður-
stööu, aö heiðarlegi Abe hafði
reglulega breytt tölum á ferða-
kostnaðarreikningum sinum milli
Washington og Springíield, þar
sem hann bjó.
ÞóU hátiðahöldin vegna þúsund
ára afmælis landnáins islendinga
á Grænlandi séu að sjálfsögðu
fyrst og fremst mál Grænlend-
inga sjálfra, eða Inuita, eins og
Haraldur ólafsson hefur beðið
okkur að katla þá, er okkur málið
talsvert skylt. Og meira en það, i
þetta sinn reyna frændur okkar
Danir ekki að snúa út úr uppruna
Eiriks rauða.
Það gerir að minnstakosti ekki
húmoristinn Lodvi i „léttfrikuð-
um” pistli i danska blaðinu
Söndags-Aktuelt um það þegar
Margrét drottning á samræður
við Eirik. En það er nú kannski
meiri von til þess, að sameigin-
legir frændur okkar, hinumegin
við sundið, reyni að eigna sér
gamla Islendinga. Sem kunnugt
er hafa Norðmenn löngum reynt
að eigna sér þá feðga báða, Eirik
og Leif, og jafnvel Snorra okkar
Sturluson
Pistill Lovdi’s og teikning
Kunnustu og vinsælustu les-
cndadálkar i blöðum vestanhafs
eru i umsjá konu, sem heitir Ann
Landers. Fyrir hana eru lagöar
spurningar af öllu mögulegu tagi.
Við rákumst á eitt sýnishorn ný-
lega í dagblaði i New York:
„Kæra Ann: Éger 28 ára gömul
við góða heilsu og á tvær dætur, 7
og 4 ára. Við hjónin vildum bæði
gjarnan eignast þriðja barnið.
Sjálf hefði ég ekkert á móti þvi að
eignast eina stúlku enn en ég er
viss um að maðurinn minn vill
heldur eignast son.
Tengdaforeldrar minir eiga sex
barnabörn, allt stúlkur. Þau hafa
aldrei sagt neitt um málið en ég
Hjalmar Sandöy af drottningunni
og Eiriki frænda vorum er að visu
birtur með „eneret for Sön-
dags-Aktuelt”. Þvi stilltum við
okkur um að þýða hann i heild en
segjum aðeins lauslega frá þvi
þegar samræður þeirra koma
niður á fslandi.
Drottningin spyr Eirik, hvort
honum hafi ekki verið visað frá
fslandi á sinum tima vegna
dráps. Þvi svarar gamli maður-
inn einfaldlega með þvi að spyrja
hvort það mál sé ekki fyrnt!
Þá nefnir Margrét, að hún hafi
lesið söguna um hann og Eirikur
spyr hvort hún sé ekki til i að
teikna i hana myndir.
— Nei, nú kemur Vigdis frá
tslandi og hún reynir alltaf að
stela senunni (stela myndinni er
bein þýðing af dönskunni).
Þá fer að fara um Eirik og
gamlar syndir rif jast upp.
— Bara að hún hafi ekki eitt-
hvað á mig vegna þessa dráps.
er viss um að þeim þætti mjög
gaman að eignast afa- og ömmu-
strák. Maðurinn minn á enga
bræður svo i rauninni er enginn til
að viðhalda fjölskyldunafninu.
Eg hef heyrt að sofi kona á
vinstri hliðinni fyrstu tvo mánuði
meðgöngutimans muni hún ala
dreng. Sofi hún á hægri hliðinni
verði það stúlka.
E í Oshkosh.
Svar: Kæra Osh: Kyn barnsins á-
kvarðast við getnað. Það eina
sem ég get sagt þér fyrir vist er
að viljir þú verða ófrisk, þá þarft
þú að samrekkja karlmanni.”
Margrét drottning og Eirfkur
rauöi heilsast á Grænlandi. Ekki
vitum viö hvaðan rostungs-
hamurinn er kominn.
Ég lýsi bara yfir norskum rikis-
borgararétti, segir þá Eirikur, en
Margrét minnir hann á að ólafur
kóngur komi líka. Þá fer að fara
um þann rauða (sem hann tekur
fram að hafi ekkert með pólitik aö
gera) og segist vona, að Ólafur
krefjist þess ekki að hann verði
framseldur.
Margrét danadrottning
hittir Eirík rauða