Helgarpósturinn - 08.11.1984, Blaðsíða 13

Þórhildur Jónsdóttir gerði Arnarflugsmerkið.
Gísli B. Björnsson, höfundur sjónvarpsmerkisins.
Þórhildur Jónsdóttir á auglýsinga-
stofunni Örkinni.
„Grunnhugmyndin að þessu
merki er ekki komin frá mér sjálfri,
því þeir hjá flugfélaginu tóku ekki
annað í mál en örn yrði uppistaðan
í symbólinu. Þannig má segja að eitt
af mínum fyrstu verkum hafi verið
að fletta upp í fuglabókum. Ég vona
bara að ég hafi fundið rétta fugl-
inn..!“
Voru margar skissur horfnar
ofaní ruslakörfuna áður en endan-
lega teikningin varð til?
„Þær voru ekki margar. Það má
segja að ég hafi unnið þetta verk-
efni í einni stífri lotu. Fyrirvarinn
var skammur sem fyrr segir og
stofnfundur félagsins yfirvofandi."
En varstu svo ánægð með útkom-
una?
„Er maður nokkurntíma ánægð-
ur með það sem maður er að gera.
Vonandi aldrei svo 'að maður telji
sig ekki geta gert betur.“
Nú er þetta merki Arnarflugs að
finna á fjölmörgum stöðum. Þér
finnst það ekkert óþægilega áber-
andi?
„Nei, að minnsta kosti ekki svo að
það fari í taugarnar á mér. Mér
finnst ég ennþá eiga heilmikið í því,
þó svo megi heita að það sé orðið al-
menningseign."
Rétt eins og um önnur áberandi
merki hlýtur að hafa komið upp
orðrómur um að þetta merki væri
stolið eða harla líkt einhverjum öðr-
um, er ekki svo?
„Jú, blessaður vertu, það er sífellt
verið að minna mig á þetta eða hitt
merkið sem sé nú ekki svo ósvipað
Arnarflugsmerkinu, og þá flýtur
jafnan spurningin með: Var þetta
kannski fyrirmyndin? En nei, þetta
merki mitt er gripið algjörlega
frjálsri hendi. Það er aldrei um það
að ræða að fólk sem fæst við svona
hluti steli beint frá hvert öðru, þó
hinsvegar séu menn undir áhrifum
frá hinu og þessu sem þeir festa hug-
ann við. En það gildir nú líka um
alla aðra sköpun,“ segir Þórhildur
Jónsdóttir.
Þröstur Magnússon vann B.S.R.B.-merkið.
ALLT MIÐAST VIÐ
EINFALDLEIKANN
— segir Þröstur
Magnússon er gerði
B.S.R.B.-merkið.
„. . .ah, að spyrja mig um ártöl. . .
Nei, ég man ekkert lengur hvenær
ég dró þetta merki upp. En ég gæti
kannski flett því upp fyrir þig,
bíddu. . .
1968, það var ártalið.“ Þá vann
Þröstur Magnússon samkeppni um
gerð merkis fyrir Bandalag starfs-
manna ríkis og bæja, B.S.R.B.
„Jú, það var víst einhver aragrúi
af hugmyndum sem barst í þessa
keppni, mest he’.d ég nú samt að
hafi verið ettir krakka og einhverja
föndrara eins og jafnan í svona lög-
uðu.“
Þetta merki þitt telst mjög einfalt,
ekki rétt?
„Jú, enda þarf allt að miðast við
einfaldleikann þegar svona merki
er annarsvegar. Jafnvel þó að efnið
sem fengist er við sé í sjálfu sér
margbreytilegt og feli í sér flókna
þætti, þá verður táknið eftir sem áð-
ur að vera einfalt í heild sinni. Að
öðrum kosti grípur augað það ekki.
Og þá er til litils unnið, ef enginn
tekur eftir einkenninu."
Út frá hverju gekkstu við vinnslu
B.S.R.B.-merkisins?
„Hlekk.”
Sem er vitaskuld lýsandi fyrir við-
komandi félag?
„Akkúrat."
Útfærslan á hlekknum hefur lík-
ast til tekið sinn tíma?
„Það má segja að hún hafi tekið
nær allan tímann af þessu verkefni,
því það er nú einu sinni svo með
verk sem þessi, að hreinteiknunin
tekur langsamlega minnsta tímann
og er varla teljandi. Hugmynda-
vinnan, rissið, getur hinsvegar var-
að í vikur og allt upp í mánuð.“
Hvað viltu segja um þetta merki
þitt^sextán árum eftir fæðingu?
„Ég held það hafi náð tilgangi sín-
um. Þetta er eitt af þeim merkjum
sem fólk tekur eftir. Ög man. Það er
ekki minnsta atriðið.”
En finnst þér þú eiga eitthvað í því
lengur?
„Nei, það er nú varla. Maður er
með þetta tákn fyrir augunum nær
alla daga, og mörgum sinnum á dag
þessar síðustu vikur, þannig að mér
finnst orðið þetta merki vera bara
eitt af þessum óteljandi symbólum
sem svífa látlaust í kringum rnann.”
-SER.
HELGARPÓSTURINN 13