Íslenzk sagnablöð - 21.04.1821, Blaðsíða 41
mi-afc
82
alls hér um i og | ár Ekkju-
madur.
Enn Gledi fékk hiá henni
Og i Gröf hvíld 18x9
á Aldurs Siötugaíla Ári og Siottft
Eörn hanns 3 íem enn lifa
miftu f>ar blídann Födur
* óg Barnabörn 22 lifandi
beftann Afa-
Hann var
Prédikari prýdilegur
Diarfur, röggfamur
Drottins Erendsreki.
Hann var
á heimili fem annarftadar,
I Fámenni, eins Samqvæmum,
Uppbyggilegr og gddíkémtinn.
Hann var
Madur fá einhver
fem elíkadi og idkadi lærdóm
Gamallt og Nýtt med glíkri
Smekkfýfi,
Hafdi af hveriu J>ad hendtugaft
pdkti.
Hann var
Nokkr í Lögum og Nátturu frædi,
meiri íjSagna-meftr í Gud-vífi;
I Læknisment líka heppinn,
Einkum hvad mein ytri fnerti;
I Fornyrdum og Réttrita-reglum
Mddur-túngu vorrar mikid kunn
andi.
Hann var
Ritari nettr og rett gott Skáld,
Málari, Bdkbindari,
á margt netthagur —
Aldrei fáft hann ydiulaus leingi,
las ýmift, reit eda lagfærdi hluti,
Hann fvitnadi um tíma
l Herrans Víngardi,
enn uppíkér laun i eýlifri Sælu —*
Sakna meiga Börn |>ar beggja
Elíku Foreldra Ummhyggiufamra,
Gódfrægs lærds Födurs og Géd-
pýdrar mddur,
Vitrar, ftiltrar, velfeinkiandi.
Sdknafdlk minnift
med Saknadi í huga,
Sáluforgara
er feint munfáLíka, —.
Fadir minn og Módirmítt
yfirgáfu mig,
enn J>ú Drottinn
annadift mig —
Svo peinkir , nær á legftad
Foreldra lítur, Samfunda
fenn vonandi.
B. Bjálmarsfon.
Fyrrtöldum fréttúm var lokid feinaft,
f Martiimánudi. pau merkileguftu tídindi
er fídan hafa híngad boriz til pefsa dagsinn-
ifelaz þannig í fáum ordum:
pann xyda Februarí tdk fiallid Ve-
sú v iu s f Vallandi ad gidsa eldi, öíku, ftein-
umog hraunlediu; — gosid varadi helft|>riá
F