Morgunblaðið - 23.07.1965, Blaðsíða 17

Fðstuffagur 23. júlí 1965
MOBCUNBLADIÐ
17
Gtiðimmdur Helgason
IVIinningarorð
GUÐMUNDUR Helgason tré-
smiðux, er jarðsunginn í dag
frá Dómkirkjunni. Fyrir fáum
dögum frétti ég, að frændi minn
Guðmundur væri allur. >au ör-
lög fær enginn umflúið, en eitt
er víst, að Guðmundur var und-
ir þau búinn, og hann gekk glað
ur á Guðs síns fund.
Kynni okkar Guðmundar eru
raunar jafngömul sjálfum mér.
Hann vann frá árinu 1913 á inn-
römmunarverkstæði Guðmund-
ar Ásbjömssonar uppi á loftinu
hjá verzluninni VÍSI á Lauga-
vegi 1, en þar var ég heimagang-
ur.
Margir áttu leið upp á loftið
til Guðmundar þar. Flestir list-
málarar bæjarins voru vinir
hans, en hann sagði seinna svo
frá, í blaðaviðtali að verk hans
„væri að leggja síðustu nond á
verkið, eftir að listmálarinn eða
ljósmyndarinn hafa lokið sínu.
Og þá liggur alltaf á. Maður
reynir að gera eins og hægt
'er. Tekur að sér það sem mögu-
legt er að komast yfir. Stundum
þegar fallegt málverk kemur,
skilur það eitthvað eftir hjá
manni.“
Guðmundur Helgason fædd-
Íst að Hvítanesi í Hvalfirði 27.
október 1888, sonur Helga bónda
þar Guðmundssonar. Hann flutt
ist til Reykjavíkur 1907. Átti
hann lengst af heima á N.iáls-
götu 59, en síðustu árin í Norð-
urmýrinni.
Guðmundur kvæntist hinni
ógætustu konu, Guðrúnu JBene-
diktsdóttur, og eignuðust þau 7
börn, uppkomin nú. Svo sem áð-
ur segir hóf hann 1913 að.vinna
á innrömmunarverkstæði Guð-
munaar Ásbjörnssonar, og vann
þar lengst af, en síðustu árin var
hann trésmiður við líkistuverk-
stæði Kirkjugarðanna í Reykja-
vík.
Sem ungur drengur kom ég á
verkstæðið til Guðmundar.
Hann kveikti í mér eldlegan á-
huga fyrir náttúrufræðum, og
ég á engum manni meir að
þakka fyrir það, að náttúru-
fræði er mitt hugstæðasta áhuga
mál í dag en Guðmundi.
Hann var .vel lesinn á þessu
eviði, en hitt var þó meira virði,
hve hann gat talað um og út-
skýrt leyndardóma náttúrunnar,
hve einlæg var aðdáun hans á
þessum hlutum, hve ósvikin
hrifning hans á furðuverkum
náttúrunnar. Mátti segja, að
hann kæmist í annan heim, þeg-
ar þessi mál bar á góma.
Við fórum í náttúruskoðunar-
ferðir á stundum, þó alltof fáar.
Þeim stundum gleymi ég aldrei,
því að allt þetta var honum
svo dýrmætt, Gæti ég sagt hon-
um frá skemmtilegum hlutum á
þessum sviðum, var eins og færi
nýtt blóð um æðar hans. Hann
lifnaði allur við. Síðast fyrir
tveim árum heimsótti hann mig,
ekki beinlínis til að þyggja
kaffi, heldur til að færa mér
skeljasteinsgerfinga úr Fossvogi,
sem haiyi hafði fundið og hvetja
mig til að rannsaka það mál nán
ar.
Mér er máski þessi þáttur í
fari Guðmundar minnisstæðast-
ur Ekki má þó gleyma hinu,
að hann hjálpaði mér dyggilega
við smíði sumarbústaðar míns,
a ég held mest fyrir það, að
þarna væri ég tengdari náttúr-
unni en ella, nær hans hugðar-
málum.
Sá, sem unnið hefur með Guð-
mundi að smíðum gleymir ald-
rei kappi hans. Hann smitaði
i frá sér. Allt var svo gott í kring
um hann. Eiginlega var ekkert
ómögulegt.
Guðmimdur átti til að bera
sérstæðan persónuleika, hann
var engum líkur. Vini átti hann
marga, raunar held ég, að allir
hafi verið vinir hans, sem kynnt
ust honum. Umtalsfrómari
manni hef ég ekki kynnst.
Guðmundur Helgason dó og
lifði sem einlægur trúmaður.
Hann var einn þeirra hamingju-
sömu manna, sem áttu trúarsann
færingu. Hann var aldrei í vafa
um það, hvað við tæki eftir dauð
ann. Hann átti frelsið í .Tesúm
Kristi.
Ég og fjölskylda mín, kveðj-
um Guðmund Helgason með
djúpum söknuði en jafnframt
með þakklæti fyrir viðkynning-
una. Hann var okkur hjartakær.
Við minnumst hans, sem eins
hins bezta manns, sem við höf-
um hitt á vegferð okkar. Per-
sónulega þakka ég honum alla al
úðina og allar hvatningar hans
mér til handa.
Við sendum konu hans, Guð-
rúnu, og öllum börnum þeirra og
tengdabörnum innilegustu sam-
úðarkveðjur vegna fráfalls hans.
Blessuð sé minning þessa góða
manns. Megi ísland eignast
marga slíka syni.
Friðrik Sigurbjörnsson.
GUÐMUNDUR Helgason mun
seint úr minni líða þeim mörgu,
sem kynntust honum. Hann var
nágranni minn röska þrjá ára-
tugi. Hann var góður nágranni
svo af bar óádeilinn, hressileg-
ur, greiðvikinn og úrræðagóður.
Þótt Guðmundur væri sístarf-
andi og léti sér annt um hús og
heimili flestum mönhum frem-
ur, átti hann sér hugðarefni á
öðru sviði sem hóf hann yfir
fjöldann. Hann gat setið mður-
sokkinn í ferðalýsingar og nátt-
úruathuganir þótt bömin væru á
hlaupum út og inn u n litla hús-
ið á Njálsgötu 59, sem nú er horf
ið. Stjörnufræðibækur voru hon
um ósvikinn skemmtilestur. Ég
minnist þess að hann varð fyrst-
ur manna að benda mér á hala-
stjörnu, sem hér var á ferð fyrir
nokkrum árum, enda mun hann
ekki hafa verið óviðbúinn gest-
komunni.
Þegar hann dvaldist í sumar-
leyfi í sveit lét hann ekti góð-
viðrisdagana ónotaða. Komiiin á
áttræðisaldur tók hann sér
i marga morgungönguna upp um
fjöll og dali löngu áður en aðrir
brugðu blundi — árrisull maður
og léttur í spori.
Þau hjónin Guðrún og Guð-
mundur áttu því láni að fagna
að eignast mannvænleg börn í
bezta lagi, sem öll hafa verið
þeim sérlega samhent um að
gera heimilið að sönnu heimfli.
Og þáttur frúarinnar í þeirri við
leitni verður hvorki mældur né
veginn’
Við nágrannarnir þökkum þér
fyrir samfylgdina, Guðmundur.
Friður sé með þér.
Sigurkarl Stefánsson.
Til sölu
Marta Sigurjónsdóttir
Minning
F. 12. nóvemb. 1948
J. 15. júlí 1965.
Þótt kveðji vinur einn og einn.
Og aðrir týnist mér.
"Ég á þann vin, sem aldrei
bregzt.
Og aldrei burtu fer.
MARTA dláin! Fregnin um
andlát hennar kom eins og
þruma úr heiðskíru lofti. Ekki
datt okkur í hug, að það væri í
síðasta sinn, sem við sæjum hana
þegar við kvöddumst á æfingu
kvöldi'ð áður .
Við getum sagt svo margt um
Mörtu, því við höfum átt marg-
ar ánægjustundir með henni,
bæði í ferðalögum og íþróttum.
Alltaf var Marta lífsglöð og
skemmtileg og hrókur aUs fagn
aðar hvar sem hún var. Ef eitt-
Ihvað bjátaði á í félagsskap okk-
ar, var hún alltaf sami tryggi
félaginn, reiðubúin til að hjálpa.
Ef finna ætti eins duglega og
kjarkmikla stúlku og Marta var,
mætti leita lengi. Kjörorð henn-
ar voru ætfð: „Aldrei að gefa-st
upp, þótt á móti blási“, og fylgdi
hún þeim dyggilega allt til hinstu
ítundar.
Það eru ekki aðeins við, sem
kveðjum Mörtu með sorgmæddu
tijarta, því dauði hennar er reið
aralag fyrir alla, sem þekktu
hana. Að svona ung og tápmikil
stúlka skuli vera tekin frá okk-

ur öllum — við vinkonur henn-
ar úr handboltanum spurðum
bara — hvers vegna? En hver
getur svarað því?
Mynd Mörtu mun lifa lengi í
hjörtum okkar. Við vottum for-
eldrum hennar, systkinum og
skylöfólki okkar innilegustu
samúð.
Svo kveðjum við þig Marta
með djúpum söknuði og biðjum
Guð að blessa minningu þína.
Vinkonur úr Ármanni
Tendraðu lítið skótaljós ....
Okkur langar til að minnast
!þín, en vi'ð eigum aðeins fátæk-
leg orð, sem á engan hátt
megna að lýsa tilfinningum okk
ar á þessari stundu. Okkur hef-
ur alltaf fundizt skátailjósið þitt
svo skært og bjart, en skyndilega
er Ijósið horfið — þú ert kom-
in yfir landamærin miklu, og
horfin sjónum okkar. Við erum
hljóðar og sem agndofa, við get
um ekki áttað okkur á því, að
þú sért ekki lengur í o’kkar hóp.
Við minnumst þín sem hins
glaða og góða skáta, sem ávalt
varst vi'ðbúin — Þú varst okkar
góði og trausti félagi og vin-
stúlka. Þú hafðir svo einstaklega
gott lag á því að vinna vel og
vera létt og kát, hvað sem á gekk
Sannarlega varstu. góður foringi,
og okkur til fyrirmyndar. Við
stöndum eftir og spyrjum.:
Hversvegna — hversvegna ein-
mitt þú, sem hafðir svo mörgum
störfum að gegna — störfum,
sem við vissum að unnin voru
af alúð og álhuga til heilla fyrir
land og þjóð. En við þessari
spurningu fáum við ekkert svar.
En við eigum trú — og það er
trúin á Guð, sem er hin bjarg-
fasta stoð og mikli styrkur, þeg
ar aillt annað bregst. Við trúum
því, að þú sért farin HEIM. Far-
in til meiri starfa Guðs um geim.
Við trúum því, að litla skátailjós-
ið, sem þú tendraðir hérna mitt
á meðal okkar, eigi eftir að loga
enn þá skærar, og lýsa þér langt
inn í eilífðina. Litla ljósið þitt
Framhald á bls. 23.
er húseignin Brekkugata 7B á Akureyri, ásamt bak-
húsi hentugu til verzlunarreksturs. Húsin eru á
154 ferm. eignarlóð og leigulóðum ca. 276 ferm. og
176 ferm.
Húseign þessi er í miðbæ Akureyrar og er aðstaðan
tiivalin til verzlunar eða iðnaðar.
Tilboðum í eignina sé skilað fyrir 1. ágúst nk. til
Ragnars Steinbergssonar, hrl., Akureyri, sem gefur
allar nánari upplýsingar.
Einnig gefur Bragi Eiríksson, framkvæmdastjóri,'
Melhaga 16, Reykjavík, upplýsingar varðandi eign-
ina.
II sölu
SALTFISKVERKUNARHUS mitt við Skildingaveg
2, Vestmannaeyjum, er til sölu ef viðunandi boð
fæst.
EIRÍKUR ÁSBJÖRNSSON
V estmannaey jum.
ALLT TIL FERMLAGA OG ÚTILEGII
TJÖLD alls konar
hvít og mislit
PICNIC TÖSKUR
margar stærðir
VINDSÆN GUR
margar gerðir
GASSUÐUÁHÖLD
alls konar
SVEFNPOKAR mjög vandaðir
FERÐAFATNAÐUR alls konar
og SPORTFATNAÐUR
í mjög fjölbreyttu úrvali.
ALLT aðeins úrvals vörur
GEYSIR HF.
VESTURGÖTU 1.