Morgunblaðið - 24.06.1983, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 24. JÚNÍ 1983
37
hlutverkið. Astæðan fyrir þvi að
við völdum einmitt hann er sú að
hann er á hárréttum aldri og pass-
ar vel i þetta hlutverk. Hann er llka
nýtt andlit I kvikmyndum og tlmi til
kominn að fá honum alvarlegt
hlutverk I hendur.
Söndru leikur Asdís Thorodd-
sen, 23—24 ára kvikmyndagerð-
arnemi I Berlín, hún hefur ekki
fengist við leiklist áður, en við
treystum henni til að gera þessu
hlutverki góð skil.
í minni hlutverkum eru Bryndfs
Schram (gömul vinkona Jónasar),
Elías Mar (John Stuart Taylor,
lamaður maður hennar), Benedikt
Árnason (vinur Jónasar), Rósa
Ingólfsdóttir (kona Jónasar),
Bubbi Morthens, Þorlákur Krist-
insson, Björn Björnsson og And-
rés Sigurvinsson (vinir Söndru), og
slðast en ekki slst Jón Laxdal sem
við fengum hingað I nokkra daga
til að leika Peter Dunhill kvik-
myndaleikstjóra, og sjáum ekki
eftir þv(.
Hvað kostnað snertir verður
þetta miðlungsdýr mynd, kostn-
aðaráætlun hljóðar upp á tæpar
fjórar milljónir. Þeir peningar fást I
gegnum bankakerfið með þvl að
veðsetja hús og eignir vina og
systkina og leikarar lána svo slna
vinnu þar til fram yfir frumsýningu.
Tökur fara fram I Reykjavík,
sumarbústað I Mosfellssveit og I
lokin I Grikklandi. Þeim lýkur I lok
júlímánaðar og verður myndin
væntanlega tilbúin I nóvember."
M.E.
Er með
mörgjárn í
eldinum
„Duna fær þessa hugmynd
fyrir tveimur vikum og hringir þá
strax í mig,“ segir Jón. „Hún er
mikill vinur minn, svo ég brá
skjótt viö og kom hérna daginn
eftir fimmtugsafmæliö mitt sem
var þann sjöunda júní.
Ég hef alltaf heimþrá, mest til
islenskunnar og hef því einlæga
ánægju af aö koma hingað og þá
sérstaklega aö taka þátt í starfi
meö kollegum mínum.
Duna hitti líka á alveg yndis-
legt augnablik, því í þessari
stuttu ferð hefur mér tekist aö slá
margar flugur í einu höggi. Þann-
ig er aö Þjóöleikhússtjóri hefur
ákveðiö aö setja upp nýtt leikrit
eftir mig í haust, og til aö geta
stjórnað uppsetningu þess, hef
ég fengiö mig lausan úr ööru
þeirra verkefna sem ég var búinn
aö ráöa mig í úti í Hamborg á
sama tíma. Verk þetta hef ég
nefnt á íslensku „Návigi" og fjall-
ar þaö um fjórar persónur, sem
eiga þaö sameiginlegt aö vera
utangarös í þjóðfélaginu ann-
aöhvort viljandi eöa óviljandi.
Hallgrímur Helgason mun gera
þýöinguna og Brynja Bene-
diktsdóttir verður meðleikstjóri
minn. — Hún byrjar æfingarnar í
september en ég kem svo í
október og verö meö fram aö
frumsýningu um miöjan nóvem-
ber.
Var þessu öllu slegiö föstu á
fundi núna.
Annaö sem ég geri á meöan
ég stoppa hér er aö halda fund
með kvikmyndagerðarmönnum
um möguleika á dreifingu ís-
lenskra mynda i Þýskalandi.
Þannig var að ég haföi nýlokiö
við aö setja þýskt tal inn á litlu
Rœtt
við Jón
Laxdal
Bak við gervi Péturs
frá Dynhóli, dðkkan
hatt og sólgleraugu
mátti greina Jón
Laxdal, og ræddum
við saman milii þess
sem hann var kallaður
í upptöku. Jón kom
hingað sérstaklega til
að leika þetta hlut-
verk í „Skilaboð til
Söndru“ en hann er
búsettur í sviss.
kvikmyndina „Lilju“,sem sýna á í
þýska sjónvarpinu, þegar Studio
Hamborg haföi samband viö
mig. Þetta er einkafyrirtæki sem
sér um aö dreifa myndum inn á
þýsku sjónvarpsstöðvarnar. Hafa
þeir áhuga á aö fá þýskt tal inn á
nokkrar íslenskar myndir og búa
til dagskrá sem þeir myndu kalla
„Junge Filme aus Island".
Þetta er athyglisveröur mögu-
leiki og ef ég get orðiö aö liöi viö
aö opna þarna dyr væri þaö mér
mikil ánægja.
Ytra hef ég ekki fastráöið mig
síðan ég lék í Paradísarheimt, en
þá sagöi ég starfi mínu lausu.
Ég hef því getað valiö mér
verkefni undarfarin ár auk þess
að fást viö ýmislegt sjálfur. Ég
hef veriö aö setja saman texta,
fengist viö þýöingar, málaö og
haldiö málverkasýningar. Svo
var ég aö eignast 500 ára gamalt
hús í litlum bæ í Sviss og hef
unniö í því.
Stundarfrið Guömundar
Steinssonar þýddi ég á þýsku og
var verkiö sett upp í Staattheater
í Braunsweig. Þaö sló í gegn og
var þaö mikill sigur fyrir Guö-
mund, en þetta er í eitt fyrsta
skipti sem íslenskt verk er sett
upp í Þýskalandi, áöur en þaö er
sýnt í Skandinavíu. Þá hef ég
undanfariö þýtt sögur og Ijóö ís-
lenskra skáida og mun ég flytja
þær á íslenskri hátíö sem haldin
veröur í Berlin í nóvember. Á há-
tiöinni veröa einnig íslenskar
kvikmyndir, listaverk og tón-
verk.“
Nú var kallaö í upptöku og Jón
setti upp dökku sólgleraugun og
skeliti á sig hattinum. „Hvernig
líkar þér svo viö Pétur frá Dyn-
hóli?“ spurði ég.
„Þaö er óskaplega gaman aö
leika hann,“ sagöi Jón og brosti.
„Innan hópsins hefur líka ríkt sér-
staklega skemmtileg vinnu-
stemmning og veröur þaö meö
hálfgerðum söknuöi sem ég
skilst viö þau.“