Morgunblaðið - 07.01.1989, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. JANÚAR 1989
Maltíð
dagsins
Flestir borða vel um jólin —
sumir jafhvel um of. Og
nú hugsa margir: Nú fer ég í
megrun. En fólk ætti að hugsa
málið vel áður en til slíkra að-
gerða er gripið. Margir meg-
runarkúrar geta verið áhrifa-
miklir í byrjun, en eru það ekki
þegar til lengri tíma er litið.
Mjög margir „dellukúrar" eru
í gangi og þeir geta jafnvel
verið skaðlegir. Alhliða rétt
samsettur Qölbreyttur matur,
sykur- og fitulítill er það sem
er áhrifaríkast. Þá er engin
hætta á, að óstöðvandi löngun
í eitthvað sérstakt, sem er fit-
andi, komi að loknum kúrnum.
Margir gefast upp á kúrnum,
ef eitt hliðarspor er tekið, og
viðkomandi lætur freistast eina
kvöldstund, en það gerir ekkert
til og er ofur eðlilegt. Takið
þráðinn bara upp að nýju dag-
inn eftir.
Við þurfum enga megruna-
rkúra, heldur eigum við að
breyta matarvenjum okkar,
nota minni fitu og öðruvísi fitu
og lítinn sykur. Olía er mun
hollari en hörð fíta, svo sem .
smjörlíki, en við þurfum minna
af henni. Olían er þó ekkert
minna fítandi. Smjörvi og sól-
blóma er ekkert minna fitandi
en smjör eða smjörlíki. Fólk
notar bara of mikla fitu við
matreiðsluna, en slíkt er óþarfi
í dag þegar flestir hafa tæki
til glóðarsteikingar, góða bak-
araofna, góðar pönnur, sem
ekki festist í og fítulitlar mjólk-
urvörur, og nóg af grænmeti
og ávöxtum er alltaf til.
Þessi þáttur minn hefur ver-
ið svo til óbreyttur frá byijun,
og finnst mér og sjálfsagt fleir-
um tími til kominn að breyta
til. í stað þess að taka fyrir
einn fæðuflokk í hvert skipti,
hef ég hugsað mér að koma
með tillögur um aðalmáltið
dagsins. Ég ætla Iíka að vera
með uppskriftir af brauðum,
en við ættum að borða meira
brauð en við gerum og helst
að baka það sjálf. Það er auð-
velt og ódýrt að baka brauð
heima og alls ekki tímafrekt.
Við getum byijað á að baka
brauðið, en sett síðan aðalmat-
inn í heitan ofiiinn á eftir. Það
er útbreiddur misskilningur að
brauð sé fitandi, en það eru
álíka margar eða heldur færri
hitaeiningar í einni grófri
brauðsneið og einu epli. Brauð-
ið er mettandi en eplið vekur
upp hungurtilfinningu. Aftur á
móti er það, sem við setjum
ofan á brauðið, oft fitandi.
Ýsuflak með ávöxtum
og súrmjólk
2 V2 dl súrmjólk
500 g ýsuflak
safí úr V4 sítrónu
1 tsk. salt
Vs tsk. pipar
1 banani, stór
1 tsk. sinnep, milt
1 tsk. karrý
15 græn vínber
1. Setjið súrmjólkina í kaffi-
pappírspoka og látið renna af
henni í 30 mínútur.
2. Roðdragið flakið, skerið úr því
bein, hellið sítrónusafa yfir flakið,
stráið á það salti og pipar og lát-
ið bíða í 10-15 mínútur.
3. Leggið flakið á eldfast fat.
4. Skerið bananann í sneiðar og
raðið yfir flakið.
5. Hrærið saman súrmjólk, sinnep
og karrý, setjið yfir bananana.
6. Skerið vínberin í tvennt, takið
úr þeim steina. Raðið síðan ofan
á sósuna á fískinum.
7. Hitið bakaraofn í 190° C, blást-
ursofn í 170o C, setjið fatið í
miðjan ofninn og bakið í 15-20
mínútur.
Meðlæti: Soðin hrísgijón, salat og
brauð.
Hrásalat
Vænn biti kínakál, 200 g
V2. gúrka
safi úr V2 sítrónu
Umsjón: KRISTÍN GESTSDÓTTIR
Teikningar: SIGURÐUR ÞORKELSSON
V4 dl matarolía
salt milli fingurgómanna
1 tsk. hunang (má sleppa)
nýmalaður pipar
5 dropar tabaskósósa
1. Þvoið kálið og gúrkuna, skerið
kálið þvert í þunnar sneiðar og
setjið í skál.
2. Skerið gúrkuna fínt með osta-
skera og setjið saman við kálið.
3. Setjið safa úr V2 sítrónu, matar-
olíu, salt, hunang, pipar og ta-
baskósósu í hristiglas. Hristið vel
saman.
4. Hellið sósunni yfir salatið og
hrærið saman með tveimur göffl-
um.
5. Berið salatið strax á borð. Ef
þið þurfið að geyma það eitthvað,
þarf að setja disk eða filmu yfir
skálina og geyma í kæliskáp.
Auðvelt og gott brauð
2stk.
9 dl hveiti
3 dl heilhveiti
2 dl hveitiklíð
V2 msk. púðursykur (má
sleppa)
1 tsk. salt
2 msk. þurrger
1 msk. matarolía
1 flaska maltöl
2 dl vatn
1. Setjið hveiti, heilhveiti, hveit-
iklíð, púðursykur, salt og þurrger
í hrærivélarskál.
2. Setjið matarolíu út í.
3. Blandið saman maltöli og sjóð-
andi vatni. (Hægt er að nota vatn
úr heita krananum.)
4. Setjið vökvann út í. Hrærið
saman.
5. Setjið örlítið hveiti á eldhús-
borðið. Hnoðið deigið lauslega, ef
það er mjög lint, þarf að hnoða
hveiti upp í það.
6. Skiptið deiginu í tvennt. Fletjið
hvorn part þykkt út með köku-
kefli. Vefjið síðan hvom part upp.
7. Setjið brauðin með samskeytin
niður á bökunarpappír á bökunar-
hellu.
8. Setjið heitt vatn í eldhúsva-
skinn, leggið plötuna milli bar-
manna á vaskinum. Setjið hreint
stykki eða plastfílmu yfir brauðin.
Látið lyfta sér þannig í 20-30
mínútur.
9. Hitið bakarofninn í 210° C,
blástursofn í 190° C. Setjið plöt-
una með brauðunum í miðjan ofn-
inn og bakið í 25-30 mínútur, eða
þar til brauðið hefur fengið falleg-
an lit og holhljóð heyrist ef bank-
að er í það.
Athugið vél: Aðeins tvennt ber
að varast þegar bakað er brauð
með geri. Deigið má ekki vera
hart og vökvinn má alls ekki vera
of heitur. Hitastigið á að vera
35-37° C, ef það er heitara, drepst
gerillinn, en enginn skaði er skeð-
ur, þótt vökvinn sé kaldari, brauð-
ið er bara lengur að lyfta sér.
Mjög gott er að setja skál með
vatni á botn ofnsins meðan brauð-
ið er að bakast.
Opið bréf til varaformanns „saftiaðar-
stjórnar“ Fríkirkjunnar í Reykjavík
eftirHeidi
Kristiansen
„Það er von okkar að það starf
innan kirkjunnar, sem byggist á
góðu samstarfi prests og kvenfé-
lagsins, geti hafist að nýju með
komu nýs prests til safnaðarins.“
Kæra Berta,
gleðilegt nýtt kirkjuár. Nú fer
að nálgast sá aðalfundur sem ýmsu
gæti breytt í innra starfi Fríicirkj-
unnar í Reykjavík. Að baki gín stórt
LITGREINING
MEÐ
CR0SFIELD
ER
LYKILLINN
AÐ VANDAÐRI
LITPRENTUN
MYNDAMÓT HF
gat í safnaðarstarfínu, gat sem
langan tíma mun taka að lagfæra.
Þið tókuð við stjómartaumunum í
vor sem leið og engu er líkara en
að höfuðmarkmiðin hafi verið 3:
a) að losna við prestinn,
b) að losna við söfnuðinn,
c) að drepa niður alla kirkjusókn.
Lið a þarf ekki að útskýra frem-
ur. Varðandi lið b og c, þá léstu
hafa það eftir þér að lokinni skoð-
anakönnuninni (hvar fínnurðu
henni stoð í lögunum?) í einhverjum
íjölmiðlinum að nú væri best að
„Gunnarsmenn" kæmu sér burtu.
Þeir tóku það svo bókstaflega að
þeir hættu að mestu að sækja al-
mennar guðsþjónustur í Fríkirkj-
unni. Og hveijir koma nú? Það
skyldi þó aldrei vera að „Gunnars-
menn" hafi verið sá hluti safnaðar-
ins_ sem reglulega mætti í kirkju?
í ofanritaðri tilvitnun í grein úr
blaði ykkar er hvergi minnst á org-
anleikara, kirkjuvörð eða aðra þá,
sem við kirkjuna starfa. Skipta þeir
engu máli í samstarfínu eða láta
þeir svo vel að stjóm að þar þarf
engu við að bæta?
Allt starf innan kirkjunnar er í
lágmarki. Er það ef til vill vegna
þess að samstarf núverandi prests
við kvenfélagið er ekki í lagi? Er
þá vald kvenfélagsins ekki farið að
verða heldur mikið innan safnaðar-
ins? Eða stenst sr. Cecil ekki heldur
kröfur kvenfélagskvenna um
klæðaburð, kenningu, söng, ræðu-
mennsku og framkomu í öðrum
samkomuhúsum.
„Varðandi mætingar til messu
hjá safiiaðarpresti, þurfa við-
komandi að hafa eitthvað til hans
að sækja.“
Málflutningur þinn og þinna
manna vegna brottrekstrar sr.
Gunnars byggðist að miklu leyti á
kvörtunum, sem komið höfðu fram.
Nú vill svo til að ýmsar kvartanir
um störf sr. Cecils hafa heyrst.
Nefna má til dæmis grein í Mbl.
rétt fyrir fyrir jól. Hvemig hyggist
þið bregðast við því?
Er frelsi Fríkirkjuprests nú orðið
svo mikið, að hann megi nota einka-
þýðingar sínar á texta biblíunnar?
Leyfist honum með ykkar/þínu
samþykki að breyta útfararhefðum?
Sr. Cecil titlaði sig settan prest í
áðumefndu blaði. Hver setti hann?
Er biskup ekki sá eini sem setur
presta?
Einnig hefur verið kvartað yfír
framkomu kirlquvarðar við athafn-
ir. Á ekki að gera neitt í því? Eða
„er þér ekki kunnugt um“ neinar
slíkar ávirðingar? Heyrir þú ef til
vill bara það sem þú vilt heyra?
„Það sem nú er að gerast í
Frikirkjunni er siðvæðing, sem á
eftir að ná langt út fyrir raðir
hennar ...“
Hvað er nú að gerast í Fríkirkj-
unni? Það skal ég segja þér, Berta
mín. Safnaðarstarf er að leggjast
niður. Virðing fyrir prestinum fer
mjög þverrandi. Bömin em hætt
að sækja kirkjuna sína, jafnvel þótt
söguhomið sé á sínum stað. Kirkju-
kórinn er nafnið eitt. Öllum athöfn-
um hefur fækkað mjög. Fermingar-
böm hafa ekki verið svo fá um
langa hríð. Sálusorgun er í lama-
sessi. Það er ekki einu sinni svarað
í síma í kirkjunni nema endmm og
sinnum. Ég held að kirkjumenn á
Islandi eða reyndar hver sem er
frábiðji sér þá „siðvæðingu", sem
þú boðaðir svo fjálglega í blaði þínu.
Siðvæðing þessi virðist reyndar ein-
ungis byggð á þinni persónulegu
óbeit á sr. Gunnari Bjömssyni,
óbeit, sem er á góðri leið með að
leggja Fríkirkjusöfnuðinn í rúst.
„Þá álítur stjórnin að fengnu
áUti lögfræðinga að almennur
safhaðarfundur sé ekki fær um
að víkja stjórninni frá ...“
Ef til vill er þetta rétt hjá þér,
Berta mín. Ekkert í lögum safnað-
arins eða félaga almennt gerir ráð
fyrir því að lýst sé yfir vantrausti
á stjóm. Almenn skynsemi og
venjuleg fundar4sköp gera neftii-
lega ráð fyrir því að stjóm taki til-
lit til vantrausts meirihlutans og
gefi þá þeim, sem telja sig geta
gert betur, tækifæri til þess. Mista-
kist þeim svo, er þó ekki við fyrrver-
andi stjóm að sakast. En þótt al-
mennur safnaðarfundur sé ekki fær
um að víkja stjóm frá, er aðalfund-
ur ömgglega fær um að það, enda
gera lögin bókstaflega ráð fyrir því
að hægt sé að kjósa alla stjómina
á sama fundinum. Eða lítur þú ekki
svo á 5. mgr. 7 gr. laga safnaðar-
ins. Ekki er ólíklegt, að á þetta
reyni á næsta aðalfundi.
Eftir safnaðarfundinn í Gamla
Bíói þann 12. september síðastliðinn
sagðir þú að sá fundur væri ekki
marktækur, þar sem svo fáir fund-
argestir hefðu verið. Þar vom þó
greidd yfír 700 atkvæði, þegar
mest var. Hve stórt húsnæði
hyggstu þá hafa fyrir næsta aðal-
fund? Er Háskólabíó nógu stórt til
þess að gera aðalfundinn marktæk-
an, eða nægir ekkert minna en
Laugardalshöll? Það er ljóst, að
ekki dugar að hafa hann í Fríkirkj-
unni.
Ekki býst ég við að þú svarir
þessum spumingum frekar en svo
mörgum öðram sem til þín hefur
verið beint undanfarið. En ég held
að safnaðarmönnum sé hollt að
velta þeim fyrir sér og sömuleiðis
ástæðunum fyrir því að almennir
safnaðarmenn þurfa að bera þær
fram. Við emm nefnilega ekki leng-
ur að ræða uppsögn prests. Við
emm að ræða skipulagða skemmd-
arstarfsemi í söfnuði, sem em okk-
ur nokkurs virði.
(Setningar innan gæsalappa em
fengnar að láni úr „Fríkirkjunni",
bréfi Fríkirkjusafnaðarins f
Reykjavík, ábyrðarmenn Þorsteinn
Eggertsson og Berta Kristinsdótt-
ir.)
Höfundur er sjúkraliði og ístjórn
Safhaðarfélaga Fríkirkjunnar í
Reykjavík.