Morgunblaðið - 22.01.2000, Side 72

72 LAUGARDAGUR 22. JANÚAR 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
KVIKMYNDIR/Kringlubíó, Stjörnubíó, Nýja bíó Keflavík og Nýja bíó
Akureyri frumsýna spennumyndina „Stir of Echoes“ með Kevin Bacon.
Draugagangur í Chicago
Frumsýning
TOM Witzky (Kevin Bacon)
býr í Chicago ásamt fjöl-
skyldu sinni og lifir þar
kyrrlátu lífí. Dag einn er hann dá-
leiddur í samkvæmi hjá nágranna
sínum og hefur það ófyrirséðar af-
leiðingar.
I ljós kemur að Tom býr yfir yfir-
náttúrulegum hæfileikum sem hann
hafði enga hugmynd um að væru til
og eftir því sem tímar líða finnst
honum eins og draugur búi í húsi
hans. Hann fær höfuðverkjaköst,
sér hryllilegar sýnir og óttast að
fjölskylda hans sé í stórkostlegri
hættu.
Þannig er söguþráðurinn í
spennumyndinni „Stir of Echoes"
sem frumsýnd er í fjórum kvik-
myndahúsum samtímis um helgina. ________________________________, „ _______________________.......
Með eitt aðalhlutverkanna fer Kevin haft eftir honum, „en ég hafði ekki inn fyrir einum 35 árum en Univer-
Bacon en aðrir leikarar eru Zachary séð „Stir of Echoes“ fyrr en ég rakst sal ekki gert neitt með söguna."
David Cope, Kathyrn Erbe og II- á hana í fornbókasölu fyrir nokkrum Matheson var sjálfur handritshöf-
leana Douglas
ásamt Kevin
Dunn. Leik-
stjóri og
handritshöf-
undur er Da-
vid Koepp.
Myndin er
byggð á
skáldsögu eft-
ir Richard
Matheson frá
1958 með
sama nafni en
leikstjórinn
Koepp, sem er
einn þekktasti
handritshöf-
undurinn í Hollywood (Júragarður-
inn, „Mission: Impossible“), ákvað
sjálfur að gera handritið upp úr
henni. „Eg hafði lesið nokkrar aðrar
hæknr pfrir RirharH Mnf.hpson “ pr
Kevin Bacon fer með aðalhlutverkið í „Stir of Echoes".
árum. Ég fékk mikið dálæti á henni
eftir að ég las hana og varð mér úti
um kvikmyndaréttinn á augabragði
en Universal-kvikmyndaverið átti
hnnn Msthpsnn hsfði splf hpim rpft-
Það er draugalegt í kringum Tom Witzky, og ekki allt sem sýnist.
undur og rithöfundur í Hollywood.
Hann gerði handritið að „The Incr-
edible Shrinking Man“ og nokkra
þætti í seríunni í ljósaskiptunum,
auk þess sem hann skrifaði skáld-
sögur sem kvikmyndir hafa verið
gerðar eftir eins og „Duel“, sjón-
varpsmynd Steven Spielbergs, og
„What Dreams May Come“.
David Koepp segist ekki trúa á
drauga en „ég hef mikla trú á
draugasögum" segir hann. „Ég
kynnti mér mjög náið draugasögur,"
heldur hann áfram, „og mig hafði
lengi langað til þess að kvikmynda
eina slíka, löngu áður en ég las „Stir
of Echoes". Aður en tökur hófust las
ég ógrynni af bókum og greinum um
draugagang og drauga og húsdrauga
og ég komst að því að draugasögur
verða gjarnan til eftir að fólk hefur
orðið fyrir einhverju áfalli, dauða
ástvinar, slæmum sjúkdómi eða jafn-
vel í kjölfar alls þess stress sem fylg-
ir því að flytja í nýtt húsnæði."
Leikarinn Kevin Bacon segist ekki
geta sagt til um það hvort draugar
séu til eða ekki en hann hefur „aldrei
séð eða heyrt neitt sem fær mig til
þess að halda að þeir séu á kreiki".
Eðal kristalsljósakrónur
Glerlistmunir og gjafavara
fyrir brúðkaup, afmæli og
ýmis merkistækifæri
Gjafakort fáanleg
Ný verslun Skúlagötu 17

KVIKMYNDIR/Stj örnubíó og Sambíóin
frumsýna barna- og fjölskyldumyndina Her-
togann eða „The Duke“ þar sem John Neville
fer með aðalhlutverkið, leikur Hertogann.
Hubert gerir usla
fína samkvæmisfólksins í héraðinu
þegar í ljós kemur að einn af þeim er
hundurinn Hubert og brátt er kall-
aður til siðameistari til þess að kenna
honum hvemig á að haga sér í sam-
kvæmum. Frændinn Cecil er ekki á
því að auðæfin renni áreynslulaust
til hundsins og skipuleggur samsæri
sem á að leggja hann að velli og teng-
ist ástarævintýrum Huberts.
Þannig er söguþráðurinn í barna-
og fjölskyldumyndinni Hertoganum
eða „The Duke“ sem frumsýnd er
um helgina í Stjörnubíói og Sambíó-
unum. Með aðalhlutverk fara hund-
urinn Hubert, John Neville, sem
leikur aðalsmanninn, James Doohan,
sem fer með hlutverk einkaþjónsins,
Courtnee Draper, sem leikur unga
frænku frá Bandaríkjunum er ving-
ast mjög við hundinn Hubert, Oliver
Muirhead, sem leikur óþokkann
Cecil Cavendish, Justine Johnston,
sem leikur fröken Puddingforth,
siðameistara forréttindastéttarinnar
er reynir að siða til Hubert og Char-
lottu og Jeremy Maxwell, sem leikur
Florian, ungan mann, er Charlotta
verður ástfangin af.
Leikstjóri myndarinnar er Philip
Spinx en handritið skrifa þau Craig
Detweiler og Anna og Robert Vince.
Kunnastur leikaranna í myndinni
er án efa John Neville en hann fór
með titilhlutverkið í Ævintýrum
Munchausens, stórmynd Terry Gilli-
ams um lygamörðinn ógurlega.
Hyggur þú á nám
í Bandaríkjunum?
Ráðstefna um nám í Bandaríkjunum
og tengsl þess við atvinnulífið
Stofu 101 í Lögbergi, Háskóla íslands
miðvikudag, 26. janúar kl. 16-18.30
$
5
íslensk ameríska félagið |
Alþjóðaskrifstofa Háskólastigsins
Fulbright stofnunin I
ENGINN hugsar betur um sitt
fólk í Dingwall en heiðurs-
maður þorpsins, sem er ein-
faldlega kallaður Hertoginn (John
Neville). Hann á trygglynda hundinn
Hubert. Glaður í hjarta selur Her-
toginn sín merkilegu málverk og
húsgögn til þess að hjálpa þeim sem
minna mega sín í þorpinu og hvem
morgun sækir Hubert blaðið fyrir
eiganda sinn og heimsækir kærust-
una sína, Daisy, í leiðinni.
Hubert er hinn mesti klaufabárð-
ur og það eru ekki allir sem þola
hann jafn vel og Hertoginn og einka-
þjónninn hans, Clive Chives (James
Doohan), sem reynir að gæta hags-
muna hundsins. Frænda Hertogans,
Cecil Cavendish (Oliver Muirhead),
líst hins vegar ekki á hvernig heið-
ursmaðurinn sólundar eignum sín-
um til fátækra og heitir því að ná yf-
irráðum yfir eignum hans áður en í
óefni er komið. Hertoginn kemst að
ráðabruggi Cecils og á banasæng
lætur hann eignir sínar ganga til
hundsins Huberts.
Verður uppi fótur og fit á meðal
Vangefinn á dyrahellunni
Fréttaflutningur á íslandi, einkum
í ljósvaka fjölmiðlun ber ekki reisn
samtímans stórt vitni. Þau þrjú
dagblöð, sem hér eru gefin út eru
heldur ekki frábrugðin þeim smá-
vaxna samtíma sem við lifum í.
Einkum kemur
þetta í ljós hjá yngri
kynslóðum, sem
ástunda margvís-
legt viðurkenning-
arstand með upphrópunum og
hástigim lýsingarorða, meira og
minna marklausum, eins og „frá-
bært“. „snilld" og „toppar allt“,
sem notað er til jafns um almenna
list og íþróttir. Þetta stafar af þörf
hverrar kynslóðar til að eiga ein-
staklinga í flokki, sem skara fram
úr. Við lestur erlendra blaða og
hlustun á erlendra ljósvakamiðla,
heyrast ekki svona fruntalegar lýs-
ingar á ágæti afreka. Hið versta er
að svona orðavaðall hefur orðið
einskonar menningarleg útflutn-
ingsvara, enda átta útlendingar sig
ekki á því að hér skuli jafn almennt
og fáránlegt raus viðgangast og
raun ber vitni um. Líkja mætti
þessu ástandi við, að útlendingur
hefði komið til landsins og vfijað
blanda geði við fólk til að finna
„menninguna“ og orðið gengið
heima að einhverjum bæ, en þá
hefði viljað svo til að vangefinn
maður hefði staðið á bæjarhellunni
og útlendingurinn síðan dregið
ályktun sína um menningarástand
þjóðarinnar af samtali við hann.
Undanfarið hefur nokkur um-
ræða orðið um fréttaflutning í út-
varpi og sjónvarpi út af fráfarandi
iðnaðarréðherra, þar sem tekist
var á um viðhorf stjórnarflokka
annars vegar og
stjómarandstöðu að
hluta hins vegar. Svo
vill til að vinstri menn
eru í stjórnarand-
stöðu. Það hefur þótt gefa ástæðu
til að gagnrýna fréttastofur um að
draga heldur taum vinstri manna,
sem eru í sókn um þessar mundir,
samkvæt reglunni að óróleikinn
skapar fylgi. Þegar svo átti að taka
þessi mál til umræðu var auðvitað
enga að fá nema hægri og vinstri
menn. Svo málið er eiginlega óút-
kljáð. Þetta sýnir vanda fjölmiðl-
ana. Þegar þarf að ræða svona hluti
af skynsemi hafa þeir enga nema
misjafnlega kunna flokksjaxla til
að mæta á palli.
Á sunnudagskvöldið sýndi Stöð 2
franska gamanmynd um njósnir
með Jean Reno í aðalhlutverki.
Hans er yfirleitt ekki mikið getið
hér, en er samt góður gamanleik-
ari, en kannski of gamall fyrir bíó-
fólkið. Reno hefur samt leikið í ein-
um þremur eða fjórum myndum,
sem hér hafa verið sýndar. Þessi
mynd hét Saltkjöt og baunir og
kemur ekki vitund við efni myndar-
innar enda búið að gera baunum
verðug skil í „Blazing Sadles“.
Stöð 2 er nú að sýna danska
þætti á Lygnubökkum undir stjórn
von Triers og ganga þættirnir vel
fram. Sá síðasti vor svolítið nítján-
dualdarlegur, þar sem deyjandi
faðir hálfskipar syni sínum að gift-
ast ákveðinni konu. Verið getur að
þetta tíðkist enn í henni Dan-
mörku. Annars eru Danir miklu
bestir og frjálslyndastir norrænna
þjóða og illt að þjóðaflækingar
skuli vera að stofna til ófriðar við
þá á Nörrebro.
Sýnd var mynd með Rambo og
man ég ekki hvert það var eitt, tvö,
þrjú eða fjögur. Nema þessi mynd
var af hinum ægihrausta Rambo,
sem kominn var heim út Vietnam
stríðinu og lifði einn eftir sinna fé-
laga. Áróðurinn gegm því stríði var
með einmdæmum. Sjónvarpið
flutti Bandaríkjamönnum stríðið
inn í stofur og þar urðu þeir fyrir
slíku áfalli, að a.m.k. áróðursfólkið
gat ekki litið hermennina réttu
auga við heimkomuna; þá sem voru
ekki settir sex fet í jörðu. Þessi
Rambo mynd var um hvernig hinn
ægihrausti maður snerist gegn
þessum bölmóði heimalandsins. Að
öðru leyti var myndin yfirdrifin á
köflum, en hún hafði þennan boð-
skap að færa. Nú er farið að
minnka um atvinnu hjá Rambo -
Sylvester Stallone, en hann kom
svo sannarlega óanægju fyrrver-
andi hermanna í Vietnam til skila.
Indriði G. Þorsteinsson
SJONVARP A
LAUGARDEGI
Frumsýning