Skírnir - 01.01.1832, Síða 26
þækti sjálfura bezt fara. I Pósen lögiSu innbóar
landsins fram mikið vinfengi til Pólskra, og raeir
enn 12,000 vigra manna lögðu upp og af stað til
þeirra gömlu fósturjarðar, til að berjast móti Rúss-
um, og varð konúngr að láta það svobúið; en rajög
var meðhald það, er hann lagði fram tii Uússa
óvinsælt, og sleit það til fulls eiiiingarband það,
er þángaðtil var miili rikisius og þýzkalands yflr-
liöfuð; mætti það að visu í styrjaldartið síðar
verða Praussaríki mjög að óhagnaði.
Samkvæmt því, er áðr er sagt, þraungvaði
stjórnin mjög prentpressu frelsinu i ríkinu, lagði
ríkt bann við lestri, innflutningi og sölu ýmissra
ritgjörða, er annarstaðar gánga að kaupum og söl-
um að ósekju, og eykr það ekki vinsæld stjórnar-
innar lijá þjóðinni. Chólerasóttin gekk lengi
sumars viða i ríkinu, einkum i liöfuðborginni, og
önduðust margir; en konúngr og liyrðin veik úr
borginni meðan sóttin var áköfust; en í allt dóu
úr sóttinni rúmar 30 þúsundir manna, og var
enn nafnkendi og þúngskildi lieiraspekingr Ilegel,
kennari við háskólann í lieriin, einn af mörgum,
er sótt þessi leiddi til baua. Siðan er sóttinni
aflett í liöfuðborginni, og var þar í þess minn-
íngu haldin þakklætis - hátið fyrir nokkru, og
iiú er sóttin að kaila aptr skilin við ríkið yfir-
höfuð, öllum til mikils fagnaðar.
Stríðsútgjörð sú, er Praussar iiöfðu í sumar
á landamæriim sinum, einkum á llinarbökkum, og
stofnuð virðtist með serligu tilliti til styrjaldaiv
iuuar í Póleu og óvissra inálaiykta þar, er nú,
þegar stríðinu er lokið, aptr aflátin. j>ó eru viða