Skírnir - 01.01.1832, Side 45
4ö
Frá Porttígal er viSIíkt aS sesrja og nú var
talifc frá Spáni. Mígúel fór fram sama ofbeldi og
a8 undanförnu, og þaS því framar, er hann, vegna
biltínga þeirra og umbrota, er urSu á næst undan-
farinni tíö víSarsthvar í NorSrálfunni, sá stjórn
sína aS kalla komna í hefS og henni unna staSfestu,
og vóx aS jafnri tiltölu ójafnaSr hans og sjálfræSi;
en þegnar lians beigSu dáSlausir hrygg sinn undir
þrældóm og svívirSu. Let liann og grimd sína
ktrnia ni5r á útlendum, einkum Enskum ogFrönsk-
um, er anaShvort bjuggu í ríkinu eSr áttu verzl-
unar-mök viS I’ortúgísa; let hann taka kaupför
þcirra, en kastaSi eigu sinni á farminn, og í fleiru
iagSi hann íllt til þeirra, og var þeim hvörgi fridt
i ríkinu. Ilvorutveggju ríkin báSust þá skaSabóta
og fullnustu, en Mígúel svaraSi illu cinu og heldt
frain uppteknuin hætti; senilu þá Enskir herskip
uokkr til Lissabons, og þorSi hann þá eigi annaS,
enn gjöra allt sem Enskir buSu, og gaf hann þeim
skaSabætr og aSra fullnustu. Litlu síSar komu
Franskir meS þrem Iierskipum í sömu eyrindum,
en þá hjóst Mígúel til mótstöSu, og let skjóta á
skip Frakka og verja þeim Tajós mynni; en vörn
hans var svo ódrengilig, aS Frakkar komust sam-
dægrs innf höfnina, og tóku þeir herskip Mígúels,
er þar lágu, og höfSu þau síSar burt meS ser; en
Mígúel varS aS biSja ser friSar aS nýu, og löt
hann allt af hendi rakna, er Franskir báSust, og
fóru þeir aptr aS svobúnu. þótti líkligt, aS atburSir
þessir hefSu mátt vekja Portugísi af sljófskap þeirra
og manndáSarleysi, og leit svo út cinsog þetta
muudi uokkuS staSfestast, ér löggjafaráSiS og
*