Skírnir - 01.01.1832, Qupperneq 76

Norskir að raikil sí: vinátta og samhcldi beggja
ríkjanua innbyröis, og styrkist ár frá ári, og væri
J>ví vantrú mikii að efast þarum i nokkru tilliti.
Silfrnámurnar í Kóngsbergi liafa á jiessu ári getiÖ
meira af sér enn aö undanförnu; er svo sagt, aÖ
9,220 merkr silfrs Uafi veriö unnar í námunum
petta ár, og samgyldir þaö 68,228 specíum, og má
]>aö kalla vel viðunandi, og er því æskilgra, sein
\ið sjálft lá , aö námurnar legðust niðr, er silfr
gckk þar til þurðar, og gröfturinn ei þókti svara
kostnaði. Verzlun Norska mun lieldr aukast, og
að vísu fjölga árliga kaupför þeirra, og eins tala
þeirra, er sigla gegnum Eyrarsund, eykst og fólks
tala^ i ríkinu, og eru nú taldar þar 1 milljóu og
60 þúsundir sálna.
Af dáuum merkismönnum þar áþessu tímabili
getr lier aö eins Ianda vors, prófessor og Wasa-
riddara Olafsens, er andaðist í Kristjaníu sköramu
eptirnýár í vetr; var hann fyrrum kennari í mæl-
íngar-fræði og teikningum við siifrnámuverkið á
Kóngsbergi, var hann latinuskáld gott og lærðr
vel; hann var þvínær áttræðr að aldri.
þannig víkjum ver, eptir að hafa farið í fám
orðum yfir hag og atburði álfu vorrar á þessu
tímabili, heim til Danmerkur og tíðiuda þeirra,
er þar liafa orðið. Eigi mæta oss her blóðugir
hardagar ne stjórnarbiltíngar, nfe upphlaup gegn
stjórn og konúngi, einsog vér liöfum seð fara frani
allvíða annarstaðar, því stjórnin var vís og föður-
iig, og þótt tiöarandinn og aldarliáttur hreifði og-
svo her verkunum sínum, var það hægt og vel-
gjörandi, því» hann náði her retti sínum, er stjórn-