Skírnir - 01.01.1832, Qupperneq 78

herlið sendt af sta5 til landamxra Ilamborgar og
Danmerkur, allar sjáfarstrendr vaktabar bæfti til
sjós og lauds af bændum og regluligu herliÖi,
og s. frv.; en lier í borginni voru 4 hús löguð til
spitala, handa þeim, er sjúkirkynnu að veröa, er
hér skyldi fengin lækníng og atbúnaÖr. Yoru pá
og sendir læknarar af staÖ á opinberan kostnað
þángaÖ hvar sjúkdómrinn liaföi þegar náÖ inn-
gaungu, og áttu þeir að kynna sér eðli hans og
lækningarmáta, og vottaði stjórnin með öliu þessu,
hvörsu annt hún lætr sér um veiferð þegna sinna ;
urðu þeir því fyrir þúnguin refsíngum, er sekir
fundust í afbrotum gegn lagaboðum þeim, er voru
útkominn með tilliti tii sjúkdómsins, er egin hags-
munir og smásmuglig ábatavon opt freistaði til
afbrota, einsog vandt er aðvera, þegar þeim lendir
saman viö almennar tilskipanir og hagsmuni. Með-
an á þessu stóð, gekk þúng sótt (sú er fyrr var
getið) hér í Sælandi. og á Lollandi, og dóu mikln
fleiri að tiltölu úr sótt þessari, enn úr Chólera,
hvar hún þá gekk ákafast; voru læknarar sendir
héðan frá borginni í hópatali útá landsbygðina, er
þeir, semfyrirvoru, eigigátuannastallaþáersjúkir
urðu; en sótt þessi sögöu læknarar væri illörtuö
köldusótt, en aðrir sögðu hún ættiskilt við Chólera
eðr í raun réttri sami sjúkdómr. Einsog nærri má
geta tálmaði sjúklciki þessi og varnameðöl þau er
ráðin voru við Chólera mjög verzlun og samkvæmi
manna ámilli, en uppskera og önnur landvinna
varð naumast stunduð vegna fólksleysis fyrir
sjúkdóms sakir, og raun þaraf hafa orðiö allviöa
mein og óhagnaðr.