Dagblaðið Vísir - DV - 17.04.1982, Blaðsíða 10

DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. LAUGARDAGUR 17. APRIL 1982.
Út um hvippinn og — Út um hvippinn og hvappinn — Út um hvippinn og hvappinn
Skólastjórinn Ivor Spcnccr sýnir ncmcndum hvcrnig vokja skuli horra sinn. Vorið ávallt roiðu búnir til að svara hvaða spurningu som or af fyllstu kurtoisi, hvorsu fárónlog som hún kann að
virðast ykkur.
OFURÞJÓNARÁ ENSKA VÍSU
Muniði eftir Hudson, butlernura í
Upstairs, downstairs — yfirbjóni,
kjallarameistara, kæmeistara, ráðs-
manni eða hvað ’/ið eigum að kalla
það? Sagnir herma að slíkir kæmeist-
arar hafi verið til svo hundruðum skipti
fyrir síðustu heimsstyrjöld í Englandi,
a.m.k. voru einar 30.000 fjölskyldur
með slíka þegna i þjónustu sinni. Nú til
dags eru þeir aöeins örfáir sem hafa
efni á þeim lúxus sem fyrsta flokks kæ-
meistari er i Bretlandi.
En þeir fyrir vestan haf, þeir hafa
efni á slíku og því eru nú ofurþjónarnir
brezku að verða fyrirtaks útflutnings-
vara og mun ekki tjallanum af veita!
En kæmeistarar vaxa ekki á trjám,
heldur þarf að búa þá til í þar til
gerðum skólum. Einn slikur er til i
London. Sex mánaða nám kostar
17000 íslenzkar krónur. Á siöasta ári
sóttu um 500 manns um nám í skól-
anum, en færri komust að en vildu, því
að sumir umsækjandanna voru ó-
enskir eins og Englendingar kalla það,
þ.e.a.s. útlendingar. Og eins allir vita,
ekki siður skólastjórinn, er hinn sígildi
kæmeistari brezkur og annað ekki.
Námið er enginn leikur. Drengirnir
verða að læra að vera „vingjarnlegir en
ekki kumpánlegir,” að leggja á borð og
snyrta neglur, vekja húsbónda sinn og
heila rétt í koníaksglös. Þeir læra aö
ganga hljóðlega og standa beinir í baki,
tala lágum rómi, sýnast aldrei taka eftir
göllum í framkomu annarra. Þeir verða
að kunna að handleika skotfæri, búa
til sinnepsfótabað. . . . eiginlega allt
sem húsbóndanum gæti mögulega
dottið 1 hug að biðja þjóninn sinn að
gera. Meðal kennara skólans er vín-
kaupmaður Harrods-stór-
verzlunarinnar sem kennir ofurþjón-
unum tilvonandi allt um vín, því að
slíkir þjónar eru bæði vínþekkjarar og
sælkerar. Annar kennari er starfs-
maður hjá Dunhill, og sá kennir með-
ferð vindla. Tízkusérfræðingur kennir
undirstöðureglur í réttum klæðnaði,
gamlar góöar reglur á borð við: Aðeins
svartir skór eftir kvöldmat, og sannur
herramaður gengur aldrei í sokkum
sem eru ljósari en síðbuxumar. Þetta
þurfa þjónarnir að vita, því að það eru
þeir, sem taka til fatnað herra síns
hvern morgun. Og svo fara þeir flestir
til Ameriku, þar sem þeir fá um
200.000 (nýjar) íslenzkar krónur á ári í
laun. Matur, húsnæði og föt eru inni-
falin.
Kæmoistarar vorða afl ganga boinir (baki og notna þá kúnst á þonnan hátt!
Bömin og „hitt”
Sænsk börn hafa þegar á 10.
aldursári vitneskju um tengsl samfara
og ánægju. Ensk börn eru aftur á móti
orðin 13 ára þegar þau uppgötva þessi
tengsl. Þessar upplýsingar koma fram í
bókinni „Childrens’ Sexual Think-
ing,” en í henni eru viðtöl við sænsk,
ensk, áströlsk og bandarisk börn um
kynferðismál. í bókinni kemur m.a.
fram að börn útivinnandi mæðra viti
meira um „hitt”. Höfundar bók-
arinnar komast að þeirri niðurstöðu
m.a., aðholit væri að innræta börnum
heilbrigðari viðhorf gagnvart nöktum
mannslíkamanum, „mörg börn virðist
álíta nekt óeðlilegt og fremur ógeðslegt
fyrirbæri.”
••