Þjóðviljinn - 30.03.1985, Blaðsíða 7

DÆGURMAL

IvXvX'
.v.v.
f.v,v.v.;.v.;.v.v.v.
■Xwfflv

m
mmmm
að þeim leiðist sem hlusta a
HJÁLMARSSON, MBL
„Enginhætta er a
Rokkhjartað slá."
JÓHANN
Leynileyndarmál
Fyriraðdáendur Joan Arm-
atrading ætti nýjasta plata
hennar Secret secrets, eða
Leynileyndarmál, hvergi að
koma á óvart. Flest það sem
einkennt hefur fyrri plötur
hennar til þessa er að finna á
einn eða annan veg á þessari:
persónulegirog Ijóðrænir
textar, vandaður leikur og
góðar útsetningar, þaulhugs-
aðar af Joan sjálfri. Söngur
hennar er samur við sig, per-
sónulegur, fullur af lífi og
sköpunarþrá.
Ef eitthvað kemur á óvart á
Leynileyndarmálumer það sú
staðreynd að Joan Armatrading
er enn að vaxa sem lagasmiður,
rólegu lög plötunnar bera vitni
um það. Hún virðist hafa horfið
nokkuð af þeirri braut sem manni
sýndist (heyrðist) hún ætla að
fara, síðustu plötur hennar tvær
Walk under Ladders og The Key
voru ívið rokkaðri (poppaðri) en
hennar fyrri, og með þeim
eignaðist hún nýrri og yngri aðdá-
endur. Hennar gömlu tryggu
hinsvegar söknuðu angurværðar-
innar og innileikans, nálægðar-
innar.
Leynileyndarmál minnir nokk-
uð á hennar eldri plötur hvað
melódíur snertir, fjögur lög eru
fremur róleg, eitt þar á meðal
sem eingöngu er leikið undir
sönginn á píanó og fer þar enginn
annar en Joe Jackson, sem
auðvitað gerir vel.
í þó nokkuð mörgum lögum,
fimm ef ég man rétt, eru blásturs-
hljóðfæri áberandi, þau gera lög-
in stór um sig, kannski stærri en
þau þyrftu að vera, því hógvær
söngstíll Joan á köflum nýtur sín
ekki sem skyldi, týnist, og einnig
finnst mér laglínan oft ekki þola
svona mikla útvíkkun eða út-
blástur.
í fyrstu þótti mér Leynileynd-
armál ekki grípandi plata, þótti
hún flöt og fjarlæg og varð því
fyrir nokkrum vonbrigðum, þar
sem tilhlökkun eftir plötunni var
rík. En hún hefur sem betur fer
þá náttúru að stækka og stækka
við hverja hlustun, og nálægðin
við vinkonuna eykst og eykst.
Þá er gott til þess að vita að
Joan er farin að spila meira sjálf
en hún gerði á áðurnefndum
skífum, og fyrir utan kassagítar-
inn leikur hún einnig í einu lagi á
munnhörpu og er þar enginn
aukvisi frekar en í öðru.
Talandi um aukvisa, þá eru
meðleikarar Joan á Leyni-
leyndarmálum aungvir slíkir
heldur. Margir af þeim tónlistar-
mönnum sem hér koma við sögu
hafa ekki áður leikið með Joan,
flestir þeirra eru þaulvanir
stúdíómúsíkantar og skila verki
sínu vel.
Til marks um þá virðingu sem
Joan nýtur á meðal tónlistarfólks
má nefna að þegar á upptökum
stendur situr hún næsta þögul er
hún leikur lögin fyrir tónlistar-
mennina sem hlýða í einu og öllu
hennar ráðleggingum og ábend-
ingum er þeir taka við að spila
eftir henni. Hennar persóna þyk-
ir mögnuð og svo sterk að hún
yfirtekur andrúmsloftið án orða,
aðeins með athöfnum.
Alveg eins og Joan sjálf býr
þessi plata hennar (sem og aðrar)
yfir nokkrum leyndarmálum.
?
Hljómsveitin Fist sýnir okkur á táknmáli nafn sitt á íslensku: Hnefi. Af því og 2
meðlima bandsins má ráða að hér eru þungarokkarar á ferðinni: Eiður Eiðsson
söng í den tíð með Þrumuvagninum (3. frá vinstri) og Guðlaugur Falk (4. f.v.)
þandi gítarinn vel í söngvakeppni á dögunum. Hinir heita Jón Guðmundsson,
Guðmundur Sigmarsson og Marteinn Þórðarson (þekkjum þá ekki í sundur).
Lifandi tónlist
ífulla hnefana
Splunkuný hljómsveit Fist að
nafni spilar í Félagsstofnun
stúdenta við Hringbraut ann-
að kvöld (sunnudaginn 31.).
Gestur Fist verður hljóm-
sveitin Gibsy og hefur leik kl.
21 stundvíslega.
Hljómleikar þessir eru opnir
öllum aldurshópum, segir í frétta
tilkynningu, og verð aðgöngu-
miða 200 krónur, en 150 íyrir
meðlimi rokkklúbbsins Starr.
Húsið verður opnað kl. 20.
í Safarí verður líka lifandi mús-
ik þetta kvöld. Þar leika Miðlar
frá Keflavík auk Cosa nostra.
A
UMSAGNIR GAGNRYNENDA:
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7
Joan Armatrading
Hollý
Bubbi og blús
Það var blúsað af mikilli inn-
lifun í Hollywood á
fimmtudaginn síðasta, þar
sem saman voru komnir
gamlir menn í hettunni til að
slátóninn. Bubbi Morthens
tróð upp í fyrsta sinn í nokkurn
tíma og verður að segja að
endurkoma hans var með
glæsibrag. Bubbi varsem nýr
maður, yfirvegaður í góðu
formi og vitnast það hér að
söngur hans er með besta
móti nú.
Pálmi Gunnarsson hefur sjald-
an verið í eins góðu standi og er
bassaleikur hans þéttari en fyrr
og betri. Sigurður Karlsson naut
sín á húðunum, það fer honum
vel að taka sóló. Norsarinn Jan
Kjell hefur tilfinningu í puttan-
um, en hljómborðsleikur hans
var hógvær og smekklegur. Þá
má maður ekki gleyma einum
helsta hvatamanni blússins hér á
landi og nú: Magnús Eiríksson
hefur músíkina í naflanum og það
er auðvelt fyrir hann að vera góð-
ur á gítarinn. Hér á myndinni má
sjá Magnús í blárri sveiflu, tak-
andi gítarsóló á milli þess sem
Bubbi blés fallega í munnhörpu.
Pálmi, t.h., hélt taktinum af ör-
yggi í góðri samvinnu við Sigurð
(sem ekki sést á þessari mynd
E.Ól.). Takk fyrir gott kvöld. ?
:UH:J:Ái;HgNNÍljlQSJENeSL