Dagblaðið - 22.01.1980, Blaðsíða 10

MMBIADIÐ
Útgefandi: Dagblaðið hf.
Framkvœmdastjóri: Sveinn R. EyjóHssOn. Ritstjóri: Jónas Kristjónsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Haukur Helgason. Fréttastjóri: ómar Valdimarsson.
Skrifstofustjóri ritstjórnar: Jóhannes Reykdal.
íþróttir: Hallur Sfmonarson. Menning: Aðalsteinn Ingólfsson. Aöstoðarfréttastjóri: Jónas Haraldsson.
Handrit: Ásgrimur Pólsson. Hönnun: Hilmar Karlsson.
Blaðamenn: Anna Bjarnason, Atli Rúnar Halldórsson, Atli Steinarsson, Ásgeir Tómasson, Bragi
Sigurðsson, Dóra Stefónsdóttir, Elín Albertsdóttir, Gissur Sígurðsson, Gunnlaugur A. Jónsson, ólafur
Geirsson, Sigurður Sverrisson.
Ljósmyndir: Ámi Péll Jóhannsson, Bjamleifur Bjamleifsson, Hörður Vilhjólmsson, Ragnar Th. Sigurðs-
son, Sveinn Þormóðsson. Safn: Jón Snvar Baidvinsson.
Skrifstofustjóri: ólafur EyjóHsson. Gjaldkeri: Práinn ÞorleHsson. Sölustjóri: Ingvar Sveinsson. DreHing-
arstjóri: Már E.M. Halldórsson.
Ritstjórn Sfðumúla 12. Afgreiðsla, óskriftadeild, auglýsingar og skrifstofur Þverholti 11.
Aöalsfmi blaðsins er 27022 (10 Ifnur).
Setning og umbrot: Dagblaöið hf., Sfðumúla 12. Mynda- og plötugerð: Hiimir hf., Sföumúla 12. Prentun
Árvakur hf., SkoHunni 10.
Hæfíleikasnauða stéttin
i '"Enn eru þeir að tala um vinstri stjórn
rúmum sjö vikum eða 50 dögum eftir
kosningar. Enginn veit með vissu, hver
niðurstaðan verður eða hvenær. Á
meðan rambar þjóðfélagið jafn stjórn-
laust og það gerði fyrir kosningar.
Stjórnarkreppan hefur raunar staðið
lengur. 109 dagar eru síðan samstarf vinstri flokkanna
rofnaði formlega með sérstakri samþykkt í þingflokki
Alþýðuflokksins. í 109 daga hefur ekki verið starfhæf-
ur meirihluti á þingi.
En þetta segir ekki alla söguna. Þjóðfélagið var jafn
stjórnlaust fyrir 5. október og það hefur síðan verið.
Það hefur raunar verið stjórnlaust í 576 daga, — frá
alþingiskosningunum 25. júní 1978.
Sú vinstri óstjórn Framsóknarflokks, Alþýðuflokks
og Alþýðubandalags, sem þá komst til valda, innleiddi
576 daga samfellda óreiðu í stjórn landsins. Einkenni
hennar voru sífelld upphlaup, úlfúð og illindi sam-
starfsflokkanna.
Þessi óstjórn leysti af hólmi hægri óstjórn Sjálf-
stæðisflokks og Framsóknarflokks, sem naut svo lít-
illar virðingar, að hún var jafnvel talin verri en næsta
vinstri óstjórn þar á undan. Þannig hafa stjórnmálin
verið í heilan áratug.
Stjórnarkreppa síðustu vikna er þáttur í hruni
íslenzkra stjórnmála, sem staðið hefur í um það bil
áratug. Stjórnmálamennirnir hafa smám saman verið
að missa síðustu tök á verkefni sínu og vita nú hvorki í
þennan heim né annan.
Munurinn á lélegum efnahagsstefnum flokkanna er
þó ekki slíkur, að góðir samningamenn ættu að geta
brætt saman meirihluta á skömmum tíma. En forustu-
menn flokkanna eru bara ekki góðir samningamenn,
ekki góðir stjórnmálamenn.
Talningarnæturþáttur sjónvarpsins af kosninga-
fundinum illræmda á Vestfjörðum sýndi íslenzka
stjórnmálamenn í hnotskurn. Þar réði ríkjum full-
komin lágkúra. Þeir voru kjaftforir í ræðustól eins og
strákar á málfundi.
Hugmyndaskortur íslenzkra stjórnmálamanna
endurspeglast í hinum gamalkunnu íhaldsúrræðum,
sem þeir hafa um að tefla í tilraunum til stjórnar-
myndunar. Öll ganga þessi úrræði beint og óbeint út á
að banna verðbólgu með lögum.
Hvergi er í stjórnmálunum að sjá þá reisn, er dugi
til að fylkja þjóðinni að baki.Margir ágætir menn eru i
hópi 60 þingmanna. En einkennisvera hópsins er samt
hugmyndasnauður skrípakarl, sem getur sagt klám-
sögur í ræðustól.
Ofan á þetta böl óskýrrar hugsunar hleðst svo böl
spillingar og samtryggingar, er þessir menn hreiðra um
sig og sína í öllum þeim stofnunum, sem lána og gefa
peninga, — með kommissara Framkvæmdastofnunar
efsta á haugi.
íslendingar eru ekki hæfileikasnauðari "'en'aðrar
þjóðir. Hæfileikarnir hafa beinzt að vísindum og
listum, læknis- og verkfræði, veiðimennsku og skák-
tafli. Og því miður eru þeir farnir að beinast að land-
flótta.
Vaxtarbroddur hæfileika hefur um langt árabil ekki
verið í stjórnmálum. Reisn þeirrar stéttar hefur farið
sígandi. Stjórnmálin freista ekki manna, sem þjóðin
þarf á að halda sér til forustu, manna með hæfíleika,
víðsýni og reisn.
Verið getur, að þjóðin eigi þá stjórnmálamenn, sem
hún á skilið. Okkur kjósendum til afsökunar má þó
benda á, að kosningakerfi raðaðra lista gerir okkur
nánast ókleift að velja þá menn, sem við treystum bezt.
Það væri spor í rétta átt úr lægðinni, ef við fengjum
stjórnarskrá og kosningalög, sem útilokuðu hina fyrir-
fram röðuðu lista í kosningum.
Holland:
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 22. JANÚAR 1980.
Orói á vinnumark
aði í fyrsta sinn
í aldarfjóróung
Órói á hollenzkum vinnumarkaði
hefur aukizt síðustu daga í kjölfar
frumvarps sem ríkisstjórnin hefur
lagt fram um launafrystingu. Slíkt
hefur ekki gerzt þar í aldarfjórðung.
Verkfallshótanir hafa borizt frá
samtökum launþega. Er það þrátt
fyrir að verkalýðsleiðtogar hafi
viðurkennt að almennar launatekjur í
Hollandi hafi hækkað til jafns við
hækkaðar rauntekjur.
Foringjar launþegasamtaka viður-
kenna sumir hverjir að nú sé það
orðið nánast jafnmikilvægt fyrir
hollenzka launþega að hafa vinnu og
starfa við góðar aðstæður eins og að
hækka þau laun sem greidd séu.
Laun í Hollandi eru meðal hinna
hæstu í heimi.
Þrátt fyrir þetta vakti tilkynning
ríkisstjórnarinnar um tveggja
mánaða launafrystingu ótta meðal
foringja verkalýðshreyfingarinnar.
Sögðu þeir að búast mætti við óróa á
vinnumarkaðinum síðari hluta
febrúar næstkomandi.
Hollenzka rikisstjórnin, sem skip-
uð er ráðherrum mið- og hægri
flokka, segist hafa sett á hina tveggja
mánaða launafrystingu til að hafa
tóm til að endurskoða stefnuna i
efnahagsmálum. Ráðherrar hafa
ekki sagt neitt um það til hvaða ráða
stjórnin hyggist grípa ef launþegar og
atvinnurekendur fallast ekki á efna-
hagsstefnu hennar. Eins telja sér-
fræðingar það auðsætt að stjórnin
verði að grípa til enn frekari launa-
stöðvunar að loknu tveggja mánaða
tímabilinu. Til sliks hefur ekki verið
.gripið í Hollandi síðan árið 1956.
Verkföll hafa verið fáheyrð i
Hollandi síðan á árunum eftir síðari
heimsstyrjöldina. Tekizt hefur að
leysa kjaramál þar með gagnkvæmu
samkomulagi launþega og atvinnu-
rekenda þar sem launabreytingar
hafa fylgt aukningu á þjóðartekjum.
Hollenzka efnahagsstofnunin lagði
nýlega fram spá um þróun efnahags-
lífs á þessu ári og á komandi árum.
Er þar allt miklu svartara en hingað
til hafði veriðáætlað.
Kína:
Bakteríur til að
eyða mengun
Stöðuvatn eitt í Mið-Kína, sem
áður var mikið mengað, er nú fullt af
fiski eftir að mengun hefur verið eytt
með mjög ódýrri aðferð, þar sem
enginn kostnaðursamur búnaður er
notaður, he.ldur aðeins venjulegar
bakteríur, sem lifa í tjörnum og
vötntftn.
Ja’er-vatnið í Húbei-fylki er
17.000 hektarar að stærð en grunnt og
hefur afrennsli í Jangtze-fljót.
Fiskar, krabbadýr og jafnvel botn-
gróður voru að deyja út, þegar frá-
rennsli frá þrem nálægum efnaverk-
smiðjum, sem tóku til starfa 1959,
menguðu vatnið.
Bakteriur í náttúrunni geta breytt
eitruðum efnum í skaðlaus efni við
sérstakar aðstæður. Það geta líka
bakteríur, sem lifa í náttúrlegum
vötnum. Á grundvelli þessa hafa
vísindamenn við vatnalíffræðistofn-
unina í Hubei byrjað að eyða
menguninni í Ja’er-vatni.
1976 gerðu visindamenn með
aðstoð'bænda á staðnum flóðgarða
kringum vatnið til þess að mynda
þrjár hreinsunartjarnir. Fyrsta og
önnur tjörnin eru 100 hektarar að
stærð og sú þriðja 210 hektarar.
Óhreint vatn frá efnaverksmiðjunum
er leitt í rör í tjörnina. Rennsli
skolpsins er temprað, þannig að það
renni hægt úr einni tjörninni í aðra.
Þegar skolpið rennur i fyrstu
tjörnina, fara bakteríurnar, sem þar