Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1982, Blaðsíða 39

sætari en hjá flestum rauðum afbrigðum. En þau þroskast
seinna.
Jonkheer van Tets er hollenskt afbrigði. Það þroskar ber fyrr
en Rautt hollenskt. Berjaklasarnir eru langir með stór rauð
ber, sem eru sætari og bragðbetri. I Matjurtabókinni er það
sagt hafa reynst vel hér.
Nú er verið að prófa nokkur ný afbrigði af rifsi í Noregi.
Heita þrjú þeirra Fortun, Nortun og Jotun. Önnur þrjú eru
úrvalsplöntur af villirifsi í Norður-Noregi, sem eru kölluð
Komsa, Losvar og Syttinord. Auk þess er farið að planta tveimur
nýjum afbrigðum i Norður-Svíþjóð, Rubina og Bianca. Verður
fróðlegt að vita hvort einhver þessara afbrigða henta okkur
eins vel eða betur en þau gömlu.
Sólber.
Þar er um mörg afbrigði að velja og mikill fjöldi afbrigða
hefur verið fluttur inn til tilraunaræktunar. Meðal þeirra eru
nokkur rússnesk en þau hafa fengið slæma dóma í Danmörku.
Eftirtalin afbrigði eru flest frá Norður-Svíþjóð og er einnig
mælt með þeim fyrir Norður-Noreg.
Sólber eru svört að lit og hafa sérkennilegt bragð sem sum-
um fellur ekki. Þau eru stærri en rifsber og óvenju C-víta-
mínauðug.
Brödtorp er gamalt afbrigði frá Finnlandi. Það hefur verið
ræktað hér nokkuð og reynst harðgert. Það gefur mikla upp-
skeru og þroskar berin snemma. Það hefur gefið mest af berj-
um hingað til í tilraunum á Hvanneyri. En vaxtarlagið er
afleitt. Greinarnar verða kræklóttar og leggjast út af.
Öjebyn er frá Norrbotten í Svíþjóð og algengasta afbrigðið
sem stendur. Það er harðgert og gefur góða uppskeru, þó varla
eins og Brödtorp. Það hefur aftur heldur skárra vaxtarlag, en
greinarnar hafa allnokkra tilhneigingu til að leggjast út á við.
Sunderbyn II þroskar ber fyrr en önnur afbrigði og þau eru
stór og bragðgóð.
Stella II er einnig snemmvaxið og harðgert.
Nikkala XI er harðgert finnskt afbrigði.
41