Vísir - 13.06.1979, Blaðsíða 8

| £ lÉ ggok If ®
g ■ ÉSI llW ísTm Kl
''•íiýí'

Su- ^vSiihM
Lí*~ ■
■BÍMWBili

Eittaf meginmarkmiðum, sem
núverandi ríkisstjórn setti sér við
upphaf starfsferils síns, var að
draga úr verðbólgu. Jafnframt
var það ein af grundvallarkenni-
setningum stjórnarsinna, að auk-
inn launakostnaður fyrirtækja og
stofnana væri ekki orsök verð-
bólgunnar.
Þrátt fyrir ýmsar ráðstafanir
rikisstjórnarinnar til að draga úr
verðbólgunni hafa þær ekki skil-
að þeim árangri, sem að var
stefnt. Verðbólgan er þó sem
stendur á bilinu 40 til 50% og ekk-
ert lát virðist vera á verðbólgu-
vextinum.
Það er því von, að menn spyrji:
Hvað hefur leitt okkur á þessa
braut? Kjartan Jóhannsson
sjávarútvegsráðherra svaraðí
þessari spurningu í ræðu á sjó-
mannadaginn með tveim orðum.
Það væri frekjan og feluleikur-
inn.
„Það er kröfugerðarfrekjan
fyrir hönd eigin hóps á kostnað
annarra og án tillits til heildar-
innar, sem knýr þessa skrúfu
áfram", sagði sjávarútvegsráð-
herra. „Það er feluleikurinn með
rauntekjur, rauntaxta og raun-
verulegt verðlag, sem er megin-
orsök hins flókna launakerfis".
Jafnframt benti ráðherrann á
það, að atvinnurekendur hefðu
hingað til skákað í því skjóli, er
Kjartan Jóhannsson sjávarútvegsráöherra segir, aö verkalýöshreyfingin standi
frammi fyrir þvi brýna verkefni aö endurskoöa vinnubrögö sfn og starfshætti.
þeir samþykktu kaupkröfur
launþega, að þeir gætu annað
hvort hækkað verðlag á vörum og
þjónustu innanlands eða treyst á
gengisbreytingar til að fá hærra
verð fyrir útflutningsvörur sín-
ar.
Hér er komið að kjarna vand-
ans í íslensku efnahagslífi. Það
má vera öllum Ijóst, að allar
kauphækkanir, sem verða um-
fram auknar þjóðartekjur, leiða
til aukinnar verðbólgu.
Ríkisstjórnin setti sér einnig
það markmið að hafa gott sam-
ráð við aðila vinnumarkaðarins.
f upphafi var þó eingöngu haft
samráð við launþega, en nú er
svo komið að ríkisstjórnin og
vinnuveitendur eru gengnir í eina
sæng í launamálum hvað varðar
afstöðutil grunnkaupshækkana á
þessu ári.
Hins vegar hafa farmenn sett
fram kröfur um stórfellda hækk-
un á grunnlaunum, og f ullvíst er,
að aðrir hópar launþega muni
fylgja í kjölfarið, fái farmenn
einhverjar launahækkanir.
Það eru grátbrosleg umskipti,
að atvinnurekendur og ríkis-
stjórn, sem hefur kennt sig við
launþega, snúi þannig bökum
saman í viðnámi gegn launakröf-
um.
Jafnframt hlýtur það að teljast
til tíðinda, að ráðherra í ríkis-
stjórninni skuli á hátíðisdegi sjó-
manna lýsa því yfir, að verka-
lýðshreyf ingin standi frammi
fyrir því brýna verkefni að
endurskoða vinnubrögð sín og
starfshætti. Takist hún ekki á við
það verkefni sé hún að svíkja
sjálfa sig.
Atvinnurekendur hafa marg-
ítrekað það í yfirstandandi
kjaradeilu, að þeir ætli ekki að
samþykkja kaupkröf ur, sem leiði
aðeins til aukinnar verðbólgu,
hækkaðs verðlags innanlands og
aukins gengissigs eða gengisfell-
ingar.
Að því leyti hafa þeir lagst á
sveif til að snúa við þeirri verð-
bólguþróun, sem sjávarútvegs-
ráðherra lýsti réttilega í ræðu
sinni.
En eftir stendur sú spurning,
hvort launþegar taki brýningu
ráðherrans til greina og kröfun-
um og feluleiknum linni og far-
mannadeilan — prófmálið um
almennt kaupgjald í landinu —
verði farsællega til lykta leidd.
POSTFREYJAN FOfl I BREfTN
Nýlega var kveðinn upp i
Sakadómi Reykjavikur dómur
gegn opinberum starfemanni
þ.e. póstfreyju, sem geröist sek
um aö hafa skotiö undan og
hnýst i bréf og skjöl og fyrir aö
ásækja fóik með þrálátum sim-
hringingum. Hér var um aö
ræöa brot á þrem greinum
hegningarlaganna, þ.e. I fyrsta
lagi brot á 137. gr. þar sem seg-
ir, m.a. aö ef opinber
starfsmaður, sem hafi póst eöa
málalok
Svala
Thorlacius h®l».
skrifar
simamálefni á hendi rífi
heimikiarlaust upp, ónýti eöa
skjóti undan bréfum eöa send-
ingum, sem afhent eru til
flutnings meö pósti eöa ónýti,
aflagi eöa skjóti undan skeyt-
um, sem veitt hefur veriö viö-
taka til fyrirgreiöslu, þá varöi
þaö varöhaldi eöa fangelsi allt
aö 3 árum. t ööru lagi var um aö
ræöa brot gegn friðhelgi einka-
llfs, en i 228. grein hegningar-
laganna segir, aö ef maöur
hnýsist I bréf, skjöl, dagbækur
eða önnur slfk gögn, sem hafa
aö geyma upplýsingar um
einkamál annars manns, og
hann hefur komist yfir gögnin
meö brögöum, opnaö bréf fariö I
læsta hirslu eöa beitt annarri
áþekkri aöferð, þá varöi þaö
sektum, varöhaldi eöa fangelsi
allt aö 1 ári.
Þá var um aö ræöa brot á 232.
grein, þar sem segir, aö ef maö-
ur þrátt fyrir áminningu lög-
reglunnar raski friöi annars
manns meö þvi aö ásækja hann,
ofsækja hann meö bréfum eöa
ónáöa hann á svipaðan hátt, þá
varöi þaö sektum eöa varöhaldi
allt að 6 mánuöum.
Akærða gefur sig fram
Samkvæmt skýrslu Þóris
Oddssonar, deildarstjóra hjá
Rannsóknarlögreglu rikisins,
dags. 28. mars 1978 hringdi
ákæröa Ó. til hans þann dag og
skyröi honum frá þvl, aö hiin
heföi undir höndum bréf til E. i
Fossvogshverfi I Reykjavlk.
sem hún heföi ekki komiö til
skila, en hún væri póstfreyja aö
atvinnu. Skýröi hún ennfremur
frá þvi, að hún heföi rifiö upp
bréf til E. Siöan þennan sama
dag afhenti hún nokkur bréf.öll
stiluö til þessa sama manns frá
ýmsum aöilum innanlands og
utan.
I framhaldi af þessu hófst
rannsókn á ætlaöri töku ákæröu
ábréfum, sem henni höfuö veriö
afhent til útburöar i borginni og
var m.a. gerö leit á heimili
hennar I þessu sambandi.
Fundust 13 bréf og timarit, stil-
uð til ýmissa aöila.
Þá viöurkenndi ó. fyrir dómi,
aöhafahinn 11. ágúst 1978 tekiö
tvö bréf til E. úr skáp i pósthús
inu I Reyk javik, rifiö þau upp og
skoöaö. Ákæröa var þá hætt
störfum hjá pöstinum, og til-
kynnti hún Rannsóknarlögregl-
unni sjálf um verknaö þennan
hinn 15. sept. s.l.
Pósfreyjan geröist sek um aö hafa skotið undan og hnýst I bréf
og skjöl.
Hringingar ákærðu
Fyrir dómi kannaöist Ó. viö
aö hafa þrásinnis hringt i tvo
karlmenn og f jölskyldur þeirra,
og hafðihún þegar I febrúar 1978
verið áminnt af Rannsóknarlög-
reglu fyrir ónæöi gagnvart
framangreindú fólki.
Aö beiöni Rannsóknarlögregl-
unnar var reynt aö framkvæma
geörannsókn á ákæröu af hálfu
Karls Strand, læknis og átti
hann tvö viötöl við hana. Var
samvinna þeirra góö I fyrra viö-
talinu, en í siöara viötalinu neit-
aöi hún allri samvinnu. Þá geröi
Kristinn Björnsson, sálfræöing-
ur athuganir á Ó. og komust
þeir aö þeirri niöurstööu aö hún
væri ekki haldin geösjúkdómi
i þess orös venjulegri merkingu
og yröi þvi aö teljast sakhæf.
Með hliðsjón af sakavottoröi
hennar, hreinskilnislegri
játningu og vilja til aö upplýsa
máliö þótti rétt aö fresta
ákvöröun um refsingu og láta
hana niöur falla aö 2 árum liön-
um frá uppkvaöningu dómsins,
haldi Ó. almennt skilorö
hegningarlaganna. Akæröa
sætti 10 daga gæsluvaröhaldi
vegna rannsóknarmálsins, sem
draga hefði átt frá refsingu
hennar, ef ákveðin heföi veriö.
Þá var ákæröa dæmt til þess
aö greiöa allan málskostnaö.
Dóminn kvað upp Haraldur
Henrysson, sakadómari.