Morgunblaðið - 19.03.2002, Page 27

TÓNLIST
Listasafn Íslands
Hamrahlíðarkórinn undir stjórn Þorgerðar
Ingólfsdóttur söng íslensk og erlend lög
eftir Atla Heimi Sveinsson, Snorra Sigfús
Birgisson, Huga Guðmundsson, Jórunni
Viðar, Béla Bartók, Zoltán Kodály og Gil
Aldema. Píanóleikari úr röðum kórfélaga
var Árni Heimir Ingólfsson.
KÓRTÓNLEIKAR
TÓNLEIKAR Hamrahlíðarkórs-
ins í Listasafni Íslands á fimmtu-
dagskvöld voru gríðar vel sóttir,
hvert sæti skipað; sýningabekkir
einnig þétt setnir og þurftu nokkrir
þeir sem síðast komu að standa upp
á endann. Þetta segir meira en mörg
orð um virðingu og vinsældir þessa
ágæta kórs. Efnisskráin var líka sér-
staklega spennandi íslensk og erlend
lög, flest sprottin af þjóðlegum
menningararfi Íslendinga, Júgó-
slava, Ungverja og gyðinga. Í upp-
hafi tónleika var flutt nýlegt verk
eftir Atla Heimi Sveinsson við sér-
lega indælt ljóð Sigurðar Hansens,
Vængjatök, þar sem altrödd kórsins
var í aðalhlutverki. Þetta var fallegt
lag, með einni af þessum vel heppn-
uðu og vel smíðuðu laglínum sem
Atli á svo létt með að semja og má
búast við því að það eigi eftir að njóta
mikilla vinsælda íslenskra kóra.
Tobbavísur eftir Snorra Sigfús
Birgisson við kvæði Æra-Tobba
voru frumfluttar við góðar undir-
tektir. Verk Snorra er rytmískt;
pólýrytmískt að segja má, þar sem
teflt er saman ójöfnum hrynmynstr-
um á skemmtilegan máta. Gera má
ráð fyrir að það hafi verið erfitt að
æfa verkið, en kórinn söng það létt
og lipurlega og rytmíkin naut sín vel.
Enn var frumflutt nýtt verk, Hugsa
jeg um það hvern einn dag eftir
Huga Guðmundsson við kvæði úr
Hymnódíu, handriti sr. Guðmundar
Högnasonar sem uppi var í Vest-
mannaeyjum á 18. öld. Verk Huga
reyndist vel heppnað og var fallega
sungið, og þar kom í ljós hve góðum
bassaröddum kórinn hefur á að
skipa um þessar mund-
ir. Í þessum fyrstu lög-
um á tónleikunum var
sópranröddin dauf. Hún
var veikburða og hljóm-
lítil. Þar er ekki bara við
kórinn að sakast heldur
einnig sal Listasafnsins,
því seint verður um
hann sagt að hann sé
hliðhollur söngröddinni,
sérstaklega ekki þegar
hann er jafn þétt skip-
aður fólki og þetta
kvöld. Þá berast dýpri
raddirnar betur á kostn-
að þeirra hærri.
Í Mansöng fyrir Ólafsrímu Græn-
lendings, bálki Jórunnar Viðar við
ljóð Einars Ben. sótti sópraninn hins
vegar í sig veðrið, eins og kórinn
reyndar allur, og ljóst var að þetta
verk stóð honum nærri hjarta. Þessi
þjóðlega drápa Jórunnar er
skemmtileg og kröftug tónsmíð og
gerði kórinn henni afar góð skil.
Melismur og söngflúr í þjóðlegum
stíl var sérstaklega vel gert hjá
kórnum, en slíkar krúsídúllur eru
hreint ekki auðveldar í stílfærðum
kórsöng. Píanóleikur Árna Heimis
Ingólfssonar í krefjandi meðleik var
skínandi góður. Fjórar slóvakískar
þjóðvísur Béla Bartóks voru að sama
skapi vel fluttar og kórinn í miklu
stuði. Fjörugir dansarnir í seinni
hluta verksins voru hnitmiðaðir og
rytmískir; þar mæddi mjög á sópr-
aninum sem stóð sig með afbrigðum
vel og hljómaði mun betur en á fyrri
hluta tónleikanna. Árni Heimir
studdi líka vel við kórinn í glimrandi
góðum píanóleik. Myndir úr Matra-
fjöllum eftir Kodály er yndisleg tón-
smíð, – sitthvað þar sem minnir á ís-
lenska stílinn eina og melismur og
söngskraut. Ungverski rytminn, átt-
undipartur og punkteraður fjórðip-
artur; – stutt nóta á áhersluatkvæði
á undan langri einkennir þetta þjóð-
lega verk, og kórinn söng þetta
rytmískt á viðeigandi hátt. Tveimur
fyrstu erindum úr vísunum um
Skuggavalda lýkur með
diminuendo, þar sem
kórinn dró úr styrk nið-
ur í veikasta veikt á
mjög fallegan hátt. Síð-
ustu vísurnar; – kjúk-
lingavísurnar voru frá-
bærlega vel sungnar,
með vaxandi hraða til
enda og skínandi fjöri.
Guðmundur Arnlaugs-
son og Hrafnhildur
Ólafsdóttir voru fín í
litlum einsönshlutverk-
um sínum. Í lokaverki
tónleikanna, Þremur
gyðingasöngum var
kórinn hvað bestur og ágætur ein-
söngvari, Karl Sigurðsson fór á kost-
um í vísunni Bréfkorni til rabbínans í
Lýader. Tilþrif hans sem hins
mædda skrifara voru stórkostleg og
í söngnum náði hann býsna vel stíl-
brigðum í söng gyðinga. Lokalagið
Ai di di di dai, var hreint stórkost-
legt, bráðfjörugt og rytmískt. Karla-
raddirnar í kórnum voru sérstaklega
flottar og dýnamík í styrk var vel út
færð.
Það var mikil lukka og gleði í saln-
um í tónleikalok og svo virtist sem
kórinn ætti mikið eftir af krafti sín-
um, því tónleikagestir voru kvaddir
með söng alveg fram í anddyri Lista-
safnsins.
Þorgerður Ingólfsdóttir má vera
stolt af sínu fólki, og það ekki síður
af henni, sem enn einu sinni hefur
boðið hlustendum upp á mikla og
skemmtilega söngveislu sem tókst
afar vel. Þó væri óskandi að kórinn
ætti í betri hús að venda en sal Lista-
safnsins, þar sem hljómburður er
alls ekki nógu góður fyrir jafn góðan
og vandaðan söng.
Bergþóra Jónsdóttir
Katrín Þorkelsdóttir og Eggert Kaaber í leikritinu Rósa frænka.
STOPPLEIKHÓPURINN verður
með barna- og unglingaleiksýn-
ingar á Norðurlandi vestra og
eystra frá og með deginum í dag og
fram á föstudag. Sýnt er í leik- og
grunnskólum á Akureyri, Dalvík,
Ólafsfirði, Siglufirði, Varmahlíð,
Blönduósi og Skagaströnd. Leik-
ritin eru tvö og leika Eggert Kaab-
er og Katrín Þorkelsdóttir í þeim
báðum. Um er að ræða Kynfræðslu-
leikritið Rósu frænku eftir Valgeir
Skagfjörð og barnaleikritið Æv-
intýri Kuggs og Málfríðar. Rósa
frænka er ætlað efstu bekkjum
grunnskólans. Sýningin er sam-
starfsverkefni Landlæknisembætt-
isins og Stoppleikhópsins. Sýningar
eru orðnar 150, en leikritið var
frumsýnt í september 1999, og eru
þetta síðustu sýningar.
Ævintýri Kuggs og Málfríðar er
byggt á bókum eftir Sigrúnu Eld-
járn og er ætlað 2 til 10 ára.
Stoppleikhópurinn
á Norðurlandi
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. MARS 2002 27
Vorskipin eru komin
MEÐ GÆÐIN Í STAFNI
Laugavegur 1 • Sími 561 7760
Í tilefni 6 ára afmælis okkar bjóðum við 15 % afslátt
af öllum vörum til páska.
Velkomin um borð
ÞAÐ er auðvelt að gleyma því
þegar horft er á hverja glæsisýn-
inguna af annarri í framhaldsskól-
unum að hin tæknilega fullkomnun á
sviði umgjarðar, tónlistar og dans er
ekki sjálfsögð, heldur ber vitni
metnaði og þrotlausri vinnu að-
standenda sýninganna. En svo út-
breiddur er þessi hái standard orð-
inn að þetta vill gleymast.
Það skal játað að þessi kvöldstund
í Garðabænum voru fyrstu kynni
undirritaðs af hinum fræga hippa-
söngleik Hárinu, og ekki get ég sagt
að verkið hafi hrifið mig mjög við
fyrstu sýn. Það er eins og höfund-
arnir hafi haldið að til að lýsa tíð-
aranda á leiksviði sé best að gera
tíðarandann að helstu, og nánast
einu persónu verksins. Atburðarás
er nánast engin, persónurnar grunn-
ar, átök varla fyrir hendi, samtölin
flatneskjan ein. Enda varð leikhópn-
um ekki mikill matur úr hinum
stuttu og ómarkvissu leikatriðum
milli söngnúmera. Það gerði hins
vegar lítið til, því tónlistaratriðin eru
uppistaða verksins og þau lifðu svo
sannarlega. Kom þar bæði til að
söngur var undantekningalaust frá-
bær (að vísu skildist óþarflega lítill
texti) og hreyfingar óaðfinnanlegar.
Sum tónlistaratriðin náðu reyndar
að verða litlar stílfærðar leiksýning-
ar, sem mér finnst alltaf mest gam-
an þegar tekst í söngleikjum. Selma
kann líka þá list að nota kyrrstöð-
una, eins og sást í áhrifamiklu loka-
númerinu. Leikmyndin er einföld
eins og óhjákvæmilegt við þessar til-
teknu aðstæður (hátíðarsalur skól-
ans), búningar réttir, ljós og hljóð
pottþétt.
Af leikhópnum mæðir mest á hip-
paklíkunni og sveitalubbanum sem
dregst inn í hana eftir því sem líður
á verkið. Það er ástæðulaust að gera
upp á milli þeirra Ölmu Guðmunds-
dóttur, Margrétar Hildar Guð-
mundsdóttur, Thelmu Hrannar Sig-
urdórsdóttur, Ingólfs Þórs
Péturssonar, Birgis Más Björnsson-
ar, Davíðs Smára Harðarsonar og
Guðmundar Orra Sævarssonar. Öll
með kraftmikla sviðsnærveru og
höfðu hlutverkin sín valdi sínu, þó
lítið yrði úr dramatískri spennu eins
og áður sagði. Og sungu náttúrulega
hvert öðru betur. Af öðrum leikur-
um situr trúlega lengst í minni Sara
Blandon sem gerði mannshvarfs-
söngnum um Frank Mills firnafalleg
skil.
Sýning Fjölbrautaskólans í
Garðabæ á Hárinu stenst hvað varð-
ar tónlist, dans og umgjörð saman-
burð við hvaða sýningu sem vera
skal á íslenskum fjölum um þessar
mundir. Fyrir það verðskulda þau
svo sannarlega að áhorfendur rísi úr
sætum sínum eins og þeir gerðu á
sýningunni á laugardagskvöldið.
Það þarf að klípa sig í handlegginn
til að muna að þetta var „bara“
framhaldsskólasýning.
LEIKLIST
Leikhópur nemendafélags Fjöl-
brautaskólans í Garðabæ
Höfundar: Gerome Ragni og James Rado.
Tónlist: Galt MacDermot. Þýðing: Davíð
Þór Jónsson. Leikgerð Baltasars Kor-
máks byggð á verkinu og kvikmynda-
handriti Michael Weller. Leikstjóri: Ari
Matthíasson. Danshöfundur: Selma
Björnsdóttir. Tónlistarstjóri: Þorvaldur
Bjarni Þorvaldsson. Fjölbrautaskólanum
í Garðabæ 16. mars 2002.
HÁRIÐ
Tíðarandi í
aðalhlutverki
Þorgeir Tryggvason
FÉLAG íslenskra leikara (FÍL),
Þjóðleikhúsið, Leikfélag Reykjavík-
ur og Leikfélag Akureyrar standa
fyrir árlegu áheyrnarprófi atvinnu-
leikara og söngvara mánudaginn 25.
mars og fer prófið fram á Litla sviði
Borgarleikhússins frá kl. 16 til 18.
„Þátttakendur fá til umráða um
sjö mínútur fyrir einleik, tvíleik,
söng eða það sem þeir telja að sýni
best hvað í þeim býr. Þeir verða að
vera vel undirbúnir og hafa með sér
nótur fyrir undirleikara, ef þeir ætla
að syngja,“ segir í fréttatilkynningu.
Þeir sem þreyta prófið þurfa að
koma upplýsingum um menntun,
reynslu o.þ.h. á skrifstofu FÍL á
tölvutæku formi.
Skráning fer fram á skrifstofu
FÍL eða á slóðinni office@actors-
union.is og er síðasti skráningardag-
ur fimmtudagurinn 21. mars.
Áheyrnarpróf í leik og söng
Úr brjóstum þjóðanna
Þorgerður
Ingólfsdóttir