Heimilistíminn - 28.10.1976, Side 4

HANN KEMUR
Nú býðst íslenzkum
sjónvarpsáhorfendum enn að
horfa á framhaldsmynd eftir
Sviann Ingmar Bergman.
Þættir hans um hjónabandið,
sem sýndir voru fyrir nokkr-
um árum, virtust koma við
kviku hjá flestu fólki, og ekki
er ósennilegt, að svo sé einnig
nú um Augliti til auglitis, sem
er sjónvarpsmynd i fjórum
þáttum, þar sem þau leika enn
aðalhlutverk Liv Ullman og
Erland Josephsson.
I Augliti til auglitis segir frá Jenny
Isaksson, semlifir kyrrlátu og eölilegu lifi
með manni sinum og dóttur á unglings-
aldri. Þótthún lifi.er hún hægt og hægt að
kafna. Með hverjum deginum lokast hún
meir og meir, fjarlægist dýpstu tiifinn-
ingar sinar. Með hverjum deginum, með
hverjum sjúklingi, sem hún sinnir, með
hverri hreyfingu sinni og hverju orði, sem
hún mælir og hverri hugsun verða skilin á
milli ytri hegðunar og innri fátæktar
skarpari. Allt þar til yfirborðið brestur og
tilfinningar sem hún hefur vandlega bælt
niður og afneitað, brjótast út: hatur,
árásarhneigð, auðmýking og angist.
Jenny Isaksson er geölæknir. Rétt eins
og Martin Dysart i Equus, sem sýndur
var i Iðnó i fyrra, er hún geðlæknir, sem
getur ekki elskað, sállæknir, sem aldrei
hefur þorað að trúa á, að sálin sé i raun og
veru til, og notar sérfræðiþekkingu sina
sem vörn gegn angistinni. „Atvinnusjúk-
ómur hjá geðlæknum”, skrifar Ingmar
Bergman. Þó ver hún I deilu við kaldhæð-
inn starfsbróður möguleika geðlæknisins
á þvl að ná til sálar sjúklingsins I stað
þessaðdeyfa likama hans með lyfjum, og
ná til sjálfs sjúkdómsins I stað þess að