Morgunblaðið - 11.08.2004, Blaðsíða 37

MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. ÁGÚST 2004 37
HVAÐ eiga þau sameiginlegt, Jesús
Kristur, Aleister Crowley, Marcel
Duchamp, Margaret Thatcher og
Hannes Hólmsteinn? Á sýningu
Steingríms Eyfjörð í Kling og Bang
á Laugavegi er þeim stillt upp sem
einstaklingum sem á einhvern hátt
hafa tekist á við frelsishugtakið, en
frelsi er inntak sýningar hans. Titill
sýningarinnar, afterimage, eða
myndleif eins og það heitir á íslensku
vísar til þerrar hugmyndar að eins
og þegar horft er á rauðan ferning
og síðan á hvítan flöt birtist þar
grænn flötur, sjónblekking, mynd-
leif. Þannig segir Steingrímur einnig
geta verið um hugsun okkar um
ákveðinn einstakling, hann kallar
annan fram í hugann – skemmti-
legur hugsanaleikur. Í Kling og
Bang sjáum við myndir af þessum
einstaklingum og rit eftir þá. Hug-
myndin um frelsi og það að tína til
þessa ákveðnu einstaklinga er
áhugaverð og getur kveikt ýmis hug-
renningatengsl hjá áhorfendum.
Steingrímur sýnir einnig tvö texta-
verk, annars vegar langt og ítarlegt
samtal við Þorvald Þorsteinsson
myndlistarmann um sýninguna og
hins vegar texta skrifaðan á grænar
plötur, viðtal sem var tekið við Stein-
grím í Jan van Eyck Akademíunni í
Maastricht. Textinn á grænu plöt-
unum gerir sig líka vel, sjónrænt séð
en hvoru tveggja er allt of langt fyrir
hinn almenna áhorfanda til að lesa á
staðnum. Innihald þessara texta
hefði komist mun betur til skila í
öðru formi en uppi á vegg. Í heildina
er innsetningin lokuð, textinn sem
sýndur er langur og tiplað á hug-
myndum án þess að gera nánari
grein fyrir þeim. Þegar þessir nei-
kvæðu þættir koma saman verður
það til þess að sýningin nær ekki að
kveikja í manni að því marki sem
innihald hennar þó gefur tilefni til.
Þar sem sýning Steingríms snýst um
að setja fram ákveðnar hugmyndir
má líka velta fyrir sér hvort þessi
staður sé sá hentugasti fyrir um-
ræðu af þessu tagi. Það er einmitt
spurningin um ákjósanlegan vett-
vang sem kemur sterkt fram í sam-
talinu við Þorvald – sem ég las á Net-
inu í heild sinni. Þær spurningar sem
Þorvaldur veltir upp eru óendanlega
þarfar. Spurningin um þann vett-
vang sem listamenn kjósa verkum
sínum er þar einna brýnust. Stein-
grímur kveðst vilja halda sig innan
þess litla ramma sem hann hefur val-
ið þessum verkum en síðan kemur
ekki skýrt í ljós hvers vegna hann
vill það. Hann vill koma hugmyndum
á framfæri en aðeins á svona tak-
markaðan máta. Hann er heldur
ekki sammála Þorvaldi um að lista-
menn þurfi sjálfir að eiga frumkvæði
að því að víkka út sjóndeildarhirng
sinn og almennings. Að mínu mati er
þessi hugsunarháttur einn stærsti
dragbíturinn á íslensku myndlist-
arlífi og á meðan hann er við lýði
verður myndlistin áfram í óbreyttu
formi. Þorvaldur hamrar mjög á
vettvanginum sem Steingrímur vel-
ur sýningunni og ég er á þeirri skoð-
un að annar vettvangur eða aðgengi-
legri framsetning hefði ef til vill
orðið til þess að koma spurningunni
um frelsið, inntaki sýningarinnar,
markvissar áleiðis. Eftir stendur þó
að viðtalið milli Þorvaldar og Stein-
gríms er aðgengilegt á Netinu og þar
koma hugmyndir Steingríms vissu-
lega fram, umræðuefni þeirra koll-
eganna er einmitt mjög brýnt um
þessar mundir.
Sjá síðuna http://this.is/klingog-
bang/case.php?lang=is&id=3.
MYNDLIST
Kling og Bang gallerí Laugavegi
Til 29. ágúst. Kling og Bang er opið
fimmtudaga til sunnudaga frá kl. 14–18.
AFTERIMAGE, BLÖNDUÐ TÆKNI,
STEINGRÍMUR EYFJÖRÐ
Morgunblaðið/ÞÖK
Texti skrifaður á grænar plötur, viðtal við listamanninn.
Ragna Sigurðardóttir
Tiplað
á hug-
myndum
RITGERÐ eftir bresku
skáldkonuna Virginiu
Woolf verður gefin út á
bók í fyrsta sinn nú í
september. Ritgerðin var
ein af sex sem Woolf
skrifaði snemma á 4. ára-
tugnum fyrir tímaritið
Good Housekeeping og
voru fimm greinanna
gefnar út á bók nokkru
síðar. Yfirskrift grein-
anna var Portrait of a
Londoner.
Á fréttavef BBC er haft eftir
Emmu Cahill hjá bókaforlaginu
Snowbooks að ljósrit af greininni,
sem geymt var á míkrófilmu, hafi
komið í leitirnar nýlega.
Greinin fannst á safni
Sussex-háskóla og með
henni var vélritað ein-
tak af greininni með
leiðréttingum og breyt-
ingum sem Woolf hafði
sjálf gert. „Þetta er
mjög spennandi fund-
ur,“ er haft eftir Cahill.
Greinin segir frá konu
sem ber slúðursögur á
milli fólks um leið og
hún sötrar te og maular
smákökur með kunningjum sínum.
„Þetta er óvægin lýsing á svona per-
sónu,“ segir Cahill og boðar útgáfu
greinarinnar í næsta mánuði.
„Týnd“ grein Woolf
Virginia Woolf