Eintak - 28.04.1994, Blaðsíða 35

Jóhannes Jónsson
íBónus
„Nei, þakka þér fyrir. “
Páll Kr. Pálsson
framkvæmdastjóri Vífilfells
„Ekki ef ég get mögulega komist
hjá því. í þessu fyrirtæki reynum
við alltafað sitja afturi, verðmun-
urinn er það svimandi. En far-
gjaldareglur Flugieiða gera það
að verkum að stundum eru menn
neyddir til að kaupa sér þessi
dýru fargjöld. Þegar farið er til
Evrópu þarf að vera yfir sunnu-
dag til að komast á ódýrasta far-
gjaldi og ef maður þarf að fara í
styttri ferð en sjö daga til Banda-
ríkjanna er ekki um neitt annað að
ræða en að kaupa Saga Class
fargjald. Það er svo annað mál en
mér finnst það skrítið þegar regl-
ur Flugleiða eru farnar að verða til
þess að mönnum er sagt upp
störfum. Það er furðuiegt að
menn geti ekki leyst þannig mál
sín á milli. “
BOMU
Pétur Blöndal
stærðfræðing-
ur og nýkjörinn
bankaráðs-
maður íslands-
banka
„Ég hefnú að-
eins farið einu
sinni til útlanda í
viðskiptaerind-
um og þá flaug
ég á almennu
Davíð Scheving Thorsteinsson
forstjóri
„Ég flýg ekki ótilneyddur á Saga
Class. En reglur Flugleiða um
stopp yfir sunnudag í Evrópuferð-
um og sjö daga lágmarksdvöl
þegar farið er til Bandaríkjanna
neyða mann stundum til að
kaupa miða á Saga Class. “
Hinrik Bjarnason
innkaupastjóri erlends efnis
hjá Rikissjónvarpinu
„Ekki nema að ég neyðist til þess
vegna þess að ferðin er svo stutt
að ekki er hægt að kaupa miða
með öðru fororði. Mér finnst ekk-
ert athugavert við að notfæra sér
þau herlegheit sem fylgja dýrara
fargjaldi efmaður verður að
borga fyrir það á annað borð. Allt
annað er að snobba niður fyrir
sig. Ef þetta er eina ástæðan fyrir
að Jónasi var sagt upp þá finnst
mér það í meira lagi kyndugt.
Hann var bæði fær í sínu starfi og
mér mjög kær kollegi þrátt fyrir
að við værum íharðri sam-
keppni. “
í byrjun vikunnar var Jónasi R. Jóns-
syni sagt upp störfum sem dagskrár-
stjóra Stöðvar tvö. Ástæðan fyrir upp-
sögninni mun vera að hann hafi ekki
farið eftir fyrirmælum yfirmanna sinna
og flogið á Saga Class i stað ferða-
mannfarrýmis.
FIMMTUDAGUR 28. APRÍL 1994
O Sœvar Karl á leið úr Kringlunni <B Óþolandi hreinskilni bama
O Hvíti víkingurinn reynir að komast í skóla
m Merslunar-
1fÆ pláss Sæv-
BW ARS KARLS
Ólafssonar
klæðskera í
Kringlunni ertil
sölu. Veltan í
búðinni hefur ekki verið eins mikil
og hann gerði ráð fyrir í upphafi
og því hefur hann ákveðið að
draga saman seglin. Verð á fer-
metra í Kringlunni er á bilinu 250
til 300 þúsund krónur og heildar-
verð húsnæðis Sævars Karls og
Sona sem er 170 fermetrar er því
um 50 milljónir króna. Sævar
hyggst einbeita sér að rekstri
verslunar sinnar í Bankastrætinu
en í næsta húsi við hana mun
hann opna aðra verslun fyrir fatn-
að fljótlega...
að er fátt leiðinlegra en að
bíða í langri röð við búðar-
kassa eftir að fá afgreiðslu.
Á dögunum brugðu ung hjón sér í
Bónus með dóttur sína sem er
tveggja ára og fór þeirri stuttu að
leiðast biðin í röðinni. Eiginmaður-
inn tók sig þá til og fór með barnið
í anddyri stórmarkaðarinns og litla
daman brá á þann leik að hlaupa
itrekað í fang föður síns, vefja
höndunum um háls honum og
reka honum rembingskoss. Við-
skiptavinirnir fylgdust með þess-
um sæta leik og kviknaði birta í
brjóstum þeirra í gráum hvers-
dagsleikanum. Móðir stúlkunnar
vildi fá að taka þátt í leiknum og
kallaði á dóttur sína með út-
breiddann faðminn: „Komdu og
kysstu mömmu!“ Stelpan svaraði
bóninni með stóru nei-i og gætti
ákveðni í röddinni. „Af hverju vilt
þú ekki kyssa mömmu?“ spurði
móðirin þá. Sú stutta gerði sér þá
lítið fyrir og kallaði yfir salinn: „Af
því þú kysstir typpið á pabba."
Þögn sló á viðstadda en unga
parið forðaði sér í snarheitum út
úr búðinni og skildi eftir fulla inn-
kaupakörfu í röðinni...
Einn af þeim sem kominn er
inn í 16 manna hópinn í
Leiklistarskóla íslands og
þreytir nú próf þar af miklum móð
er enginn annar en GottskAlk
Dagur Sigurðsson. Hann lék eins
og kunnugt er í kvikmyndum
Hrafns Gunnlaugssonar Hrafninn
flýgur og Hviti víkingurinn þar sem
hann fór með hlutverk Asks. Það
er því aldrei að vita nema hann
eigi eftir að taka Rómeó með
trompi í Þjóðleikhúsinu þegar fram
líða stundir...
TÆKI
VIKUNNAR
Morgunmat
i iumið
Sænskur kvenkyns smokkasérfræðingur
segir frá kröfum sem eru gerðar til góðra smol
Eftir rétta viku verður haldið all-sérstætt kynningarkvöid í A-sal
Hótel Sögu. Þá gengst Kjartan Valgarðsson forsvarsmaður
Fyrirtaks hf. fyrir kynningu á RFSU smokkum sem fyrirtæki
hans höndlar með. RFSU smokkar eru búnir til íSvíþjóð og
þetta eru engir venjulegir smokkar þvíþeir eru slík gæðavara
að staðlar Evrópusambandsins eru sniðnir eftirþeim stöðlum
sem eru brúkaðir við gerð þeirra, enda er slagorð RFSU á
þessu ári: „ Við fylgjum ekki Evrópusambandinu! Evrópu-
sambandið fylgir okkur. “ Frá heimalandi smokkanna
kemur fulltrúi RFSU, Tanja Jibrandt, gagngert til þess
að flytja erindi á kynningarkvöldinu. Mun hún meðal
annars ræða gæðaeftirlit við framleiðslu smokkanna
og þær kröfur sem eru gerða til góðra smokka.
Fyrirlestur Tönju er á móðurmáli hennar en túlkur
verður á staðnum sem snýr orðum hennar jafn-
harðan yfir á íslensku. Það verður ýmislegt fleira
að gerast á Hótel Sögu þetta kvöld þvíeinnig
verða kynntar nýjar smokkategundir. Gestir geta
átt von á ánægjulegri kvöldstund yfir smokka-
fræðunum og ekki þurfa þeir að fara svangir
heim því í hléi verða bornar fram léttar veitingar.
Kynningarkvöldið hefst klukkan 20.30 og er eins
og fyrr segir í A-sal Hótel Sögu.Q
Efþú ert ein(n) afþeim,
sem vilt láta dekra við þig,
en skortir einhvem til þess
eða hefurekki ráð á stofu-
stúlku, þá er tækið fundið
fyrirþig. Breakfast Express
tækið frá Welbilt er stillt
eins og vekjaraklukka,
nema hvað áður en appar-
atið ferað væta, lagarþað
fjóra kaffibolla, ristar tvær
brauðsneiðar og brýtur
skurnina á tveimur eggjum,
sem siðan eru spæld.
Næsta útgáfa á að hafa inn-
byggt útvarp og útbúa tvö-
faldan skammt af öllu. Vélin
er ekki ódýr, kostar 400 dali
eða um 30.000 krónur vest-
anhafs. Hægt er að panta
sér svona græju eða fá nán-
ari upplýsingarí síma 901
5163655040.
ÉQ VEIT PAÐ EKKI
EFTIR HALLGRÍM HELGASON
ís upp að nefi, óttinn við Elton John og símatími eilífra sálna
Ég veit það ekki. Af hverju ég var
að panta þetta. Maður er eins og
hálíviti. Þar sem maður situr útvið
glugga, inní horni, einn, á ítalskri
pízzeríu í ofanverðri miðborg Par-
ísar laust eftir klukkan ellefu á
sunnudagskvöldi með desert á há-
um fæti fyrir framan sig: „Poire
Belle Helene“: Vanillu-ís ineð peru,
heitri súkkulaðisósu og þeyttum
rjóma.
Fátt er fíflalegra en maður sem
situr einn á restauranti yfir útúr-
vellandi eftirrétti með rjóma. Is
upp að nefi. Stutt að fara. Þarf ekki
nema rétt að skófla við þessu uppí
mig. Það sést varla í mig fyrir þessu
rjómaíjalli og það þó ég fíli mig eins
og feita kellingu með túberað hár á
skrjáfandi jogging-galla frá Skaga-
strönd í prívat átferðalagi til París-
ar. Bara að það villist nú ekki hing-
að inn hópur af íslenskum túrist-
um, einhver sem maður þekkir ...
eða segjum til dæmis Elton John.
(Ég hef lengi gengið með þann
undirmeðvitundarótta að sá gamli
gleraugnagámur birtist óhindraður
inni á veitingastað þar sem ég sit
einn í mínum makalausu makind-
um að maula, og byrji að raula. Án
þess að ég hafi neitt á móti honum
og hans músík. Þvert á móti. Ég fíla
hann mjög vel. Lög eins og „Dani-
el“ og „Don’t go breaking my
Heart“ eiga eftir að lifa innra með
manni um ókomin ár. En það er
bara þessi ótti við að mæta honurn
óundirbúinn.)
Nei það er eins gott að enginn
sjái mig og sem betur fer næ ég að
klára úr skálinni óséður. Þeim mun
fíflalegra og óskiljanlegar af mér að.
vera að segja frá þessu hér.
Annars er ég aðallega að hugsa
um útvarpsþáttinn sem ég var að
hlusta á fyrr um kvöldið: Símatími.
fyrir endurholdgunarsinna. Fólk að '
hringja inn og tjá sig um fyrra líf.
Við símann eldhress nýjaldarkona
með marg-endurfædda rödd.
Hljómar einhvern veginn eins og
rödd á rödd ofan.
Feiminn maður úr fimmtánda
hverfi hringir inn og segist hafa
drepið konuna sína í fyrra lífi. Það
sé skýringin á vanlíðan og ein-
manakennd hans í þessu. Dæmdur
fyrir morð í fyrra lífi og tekinn af
lífi og sendur inní þetta með snöru
um hálsinn og sótsvarta samvisku.
Þetta er kannski ekki alveg útí
hött. Það getur til dæmis verið
gaman að heimsækja barnaheimili
og sjá alla nýfæddu fyrrverandi
fjöldamorðingjana, hershöfðingj-
ana, súffragetturnar, tómthús-
mennina og Grasa-Guddurnar, Það
má víst sjá þetta mjög fljótlega á
börnum. Á meðan sum ryðjast
trekk í trekk upp rennibrautarstig-
ann með Davíð Oddsson-svip sitja
önnur útí sínu rónahorni með pel-
ann og útrétta hönd eftir smámynt.
Sumir voru fangar í fyrra lífi en
sluppu út í þessu, frjálsir útúr rifja-
rimluðum móðurkviði, nýir og
betri ménn, en fara svo kannski aft-
ur inn í næsta. En þessi einmana,
en þó eilífa, sál í fimmtánda hverfi
var dæmd í fyrra lífi og tekur út
dóm sinn í þessu.
: „Ég losna bara ekki undan þess-
ari stöðugu séktarkennd. Þetta
virðist ætla að elta mig endalaust."
\ Þáttagerðarkonan hikar ögn og
það heyrist marra í margendur-
holdgúðu holdi hennar. (Offitu-
vandamál er skiljanlega algengt
meðal enduholdgunarsinna. Hold
á hold ofan.) Setur hann svo on
hold og tekur næsta hlustanda sem
biður á línunni.
Það er ung stúlka úr úthverfi
með legmjúka og raka en þó frem-
ur óþroskaða rödd.
„Mér finnst eins og ég hafi verið
fóstur í fyrra lífi. Og mér hafi verið
eytt.“
Maður heldur að þetta sé grín, en
holdkonan lætur sér hvergi bregða.
„Já ... þetta er athyglisvert. Og
það er vissulega rétt. Fóstureyðing-
ar eru fyrirbæri sem valda okkur
endurholdgunarsinnum nokkrum
vanda. Hvernig kemur þetta út í
þínu tilfelli?"
„Það ... bara ... ég ... mér finnst
eins og það verði aldrei neitt úr
neinu sem ég ætla að gera, því sem
ég tek mér fýrir hendur. Og svo þoli
ég lika mjög illa ljós og mikla
birtu."
„Já, athyglisvert... en hvar finnst
þér að þessi fóstureyðing hafi verið
gerð?“
(Þetta er mikilvæg spurning þar
Maður er eins og hálfviti. Þar sem maður sit-
ur útvið glugga, inní horni, einn, á ítalskri
pízzeríu í ofanverðri miðborg Parísar laust
eftir klukkan ellefu á sunnudagskvöldi með
desert á háum fœti fyrir framan.
„Poire Belle Helene‘
Vanillu-ís meðperu.
heitri súkkulaðisósu
og þeyttum rjóihi
sem eðli málsins breytist hafi fóst-
ureyðingin til dæmis verið fram-
kvæmd í Sovétríkjunum fyrrver-
andi þar sem heimildir til slíks áttu
það til að velkjast um í kerfinu ár-
um saman og oftlega kom ekki til
framkvæmdar fyrr en börnin voru
kannski komin vel á legg, orðin allt
uppí sjö ára. Jafnvel eldri.)
„Það ... ég veit það ekki alveg, er
ekki móðurkviðurinn alls staðar
eins ... þannig?“
Ég veit það ekki. Held bara áfram
með ísinn. ©
35