Tíminn - 24.06.1977, Blaðsíða 2

2
Föstudagur 24. júnl 1977
Áttræður:
Þórhallur Sæ-
mundsson, fyrrv.
bæjarfógeti
Þórhallur Sæmundsson, fyrr-
verandi bæjarfógeti á Akranesi,
er áttræöur í dag.
bórhallur fæddist 24. júni 1897
aö Stærra-Arskógi á Arskógs-
strönd i Eyjafjarðarsýslu. For-
eldrar hans voru Sæmundur
Tryggvi Sæmundsson, hinn
þjóökunni skipstjóri, og kona
hans Sigriður Jóhannesdóttir.
Þórhallur lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum i Reykjavik
árið 1919 og lögfræöiprófi frá
Háskóla Islands 1924. Hann var
málfærslumaður i Vestmanna-
eyjum 1924-’27, og vann þar að
málflutningi á vetrum til vors-
ins 1930, en var annars búandi i
Hnifsdal 1927-’30, og rak þar
verzlun og útgerö. bórhallur
stundaði lögfræöistörf i Reykja-
vik og Hafnarfiröi 1930 til árs-
loka 1931. Hann var settur lög-
reglustjóri á Akranesi 1. janúar
1932 og var jafnframt oddviti
þar og hafnargjaldkeri til 1.
febrúar 1936. Hinn 1. nóv. 1935
var Þórhallur skipaður lög-
reglustjóri á Akranesi, en 1.
janúar 1942 var hann settur
bæjarfógeti i Akraneskaupstað
og skipaður i það embætti 4.
febrúar sama ár. Þvi gegndi
hann, unz hann fékk lausn frá
embætti 1. júli 1967.
Þórhallur Sæmundsson hefur
gegnt fjölmörgum trúnaðar-
Þórhallur Sæmundsson.
störfum fyrir Akraneskaupstað.
Hann varð formaður stjórnar
Sjúkrasamlags Akraness árið
1938 og hefur verið það siðan, I
hafnarnefnd Akraness yfir
tuttugu ár, endurskoðandi
Sparisjóðs Akraness, o.fl.
Hinn 19. des. 1925 kvæntist
Þórhallur Sæmundsson Elisa-
betu Guðmundsdóttur kaup-
manns og útvegsbónda i Hnifs-
dal.
Hröfnum hefur
f jölgað óeðlilega
mikið
— segir Sveinn Einarsson, veiðistjóri
ATH-Reykjavik. — Keíum hetur
fækkað gifurlega mikið á undan-
förnum árum, en mink hefur
heldur fjölgaö eftir að hann náði
aö breiða sig út um alla Aust- og
Vestfiröi, sagði Sveinn Einars-
son, veiðistjóri, er Timinn ræddi
við hann í gær. — Ég geri ráð
fyrir að alls hafi náðst um tvö
þúsund refir á síðastliðnu ári og
allt aö fjögur þúsund minkar.
Flestir veiddust minkarnir,
eins og oft áður, á norðanverðu
Snæfellsnesi, þeim hluta er snýr
að Breiðafirðinum. Skógar-
strandarhreppur var með flest
dýr, og sagði Sveinn að i þeim
eina hreppi veiddust oft hátt á
þriðja hundrað dýr yfir árið.
Reykjanesiðer „gósenland” fyrir
minkinn, eins og Sveinn komst að
orði, og mikið er af honum á
Suðurlandsundirlendi, en munur-
inn er sá, að snöggtum betra er að
vinna hann á þeim slóðum. —
Minnkur er nyrzt á Ströndum, en
þar er byggð að mestu leyti horfin
og þvi erfitt að halda tölu mink-
anna i skefjum. Menn fara þó i
leiðangra þangað til að veiða
mink, og þá alveg eins upp á
sport.—
Mest er um ref i Norður-Múla-
sýslu og Norður-Þingeyjarsýslu,
en Sveinn gerði ráð fyrir, að
höggvið heföi verið stórt skarð i
stofninn I vetur. Heimamenn
náðu þá óvenju mörgum tófum og
notuðutil þess vélsleða. Færi var
mjög gott fyrir sleöana og reiö
það baggamuninn.
Fyrir hvern unnin ref eru
greiddar 2.500 krónur, og 1.500
fyrir hvern mink. Sveinn taldi
þessar upphæðir alltof lágar, og
sagði nauðsynlegt að hækka þær
sem fyrst. Hækkunum er hins
vegar ekki auðveldlega komið á.
Alþingi þarf að fjalla um málið og
ákvörðun veröur þvi tæplega
tekin fyrr en næsta vetur. — Ef
þessi verðlaun hefðu fylgt
almennum verðlagshækkunum,
sagði Sveinn, þá get ég imyndað
mér að greiddar væru 7 þúsund
krónur fyrir refinn en 5 þúsund
fyrir hvern unninn mink.
Sveinn hefur einnig með að
gera eyðingu vargfugla, þ.e.
máva og hrafna. Hann sagði, að
hröfnum heföi fjölgað iskyggilega
mikið á undanförnum árum, og
væri stöðugt verið að kvarta
undan ágangi þeirra. Ekkert er
greitt fyrir hvern veiddan hrafn,
en tjón það, sem hann hefur gerti
varplöndum og á sauðfé, ætti
fyllilega að réttlæta það að sá
háttur yrði tekinn upp. Sveinn
sagðist hafa gert tilraunir að
undanförnu með svefnlyf til að
vinna á vargfugli og hefði það i
sumum tilfellum gert nokkuð
gagn. Nefndi hann sem dæmi, að
silamávur hefði sótt mjög i korn-
akra austur undir Eyjafjöllum og
eyðilagt þar mikið i nokkur ár.
Mávurinn át útsæðið jafnóðum og
sáð var. Eftir að lyfið var notað
hvarf mávurinn og sást ekki
meir. Hins vegar er það aðallega
ætlað gegn svartbaknum, og
sagðist Sveinn hafa góða trú á
þvi, að væri lyfið notað af
kunnáttumönnum, þá gæti það
orðið gott hjálpartæki i barátt-
unni gegn þessum óvelkomnu
gestum. Fyrir svartbaksvænginn
eru greiddar i dag tuttugu krónur,
en þess má geta að eitt hagla-
byssuskot kostar frá fimmtiu og
upp i eitthundrað krónur.
Fimmtugasti árgangurinn
brautskráður frá M.A.
KS-Akureyri — Mennta-
skólanum á Akureyri var slitið I
97. sinn 17. júni siðastliðinn i
Akureyrarkirkju. 1 upphafi lék
blásarakvartett (Manuela
Wieslcr, Sigurður I. Snorrason,
Hafsteinn Guömundsson og
Stefán Þ. Stephensen) verk eftir
Rossini.
114 stúdentar brautskráðust
frá skólanum að þessu sinni og
var þetta 50. árgangur stúdenta
sem brautskráist frá Mennta-
skólanum á Akureyri. 1 hópi
nýstúdenta voru 6 nemendur
öldungadeildar menntaskólans,
sem stofnuð var 1975, og eru
þetta fyrstu nemendurnir sem
brautskrást úr deildinni. 35
nemendur brautskráðust úr
máladeild, 15 úr eölrfræðideild,
15 úr félagsfra&ideild og 49 úr
náttúrufræöideild. Hæstu eink-
unn á stúdentsprófi hlaut Áskell
Harðarson frá Skálpagerði i
Eyjafirði, fyrstu ágætiseinkunn
9,31. Hæstu einkunn úr öldunga-
deild hlaut Guðlaug Hermanns-
dóttir frá Akureyri, 9,12.
613 nemendur voru skráðir i
skólann i upphafi skólaárs, og
hafa nemendur viö Menntaskól-
ann á Akureyri aldrei oröið
fleiri. Kennarar við skólann
voru 40 þar af 31 fastráðinn Viö
skólaslitaathöfnina talaði Jón
Guömundsson stúdent frá 1927,
en hann er úr hópi þeirra 6 nem-
enda sem hlutu undirbúnings-
menntun sina við Mennta-
skólann á Akureyri (Gagn-
fræöaskólann á Akureyri) en
luku siðan stúdentsprófi frá
M.R. en I þessum fyrsta hópi
voru: Bárður ísleifsson
Brynjólfur Sveinsson, Eyjólfur
Eyjólfsson, Jóhann Skaptason,
Jón Guömundsson og Þórarinn
Björnsson. Haustiö 1927 fékk
Gagnfræðaskólinn á Akureyri,
sem þá var, heimild Mennta-
málaráöuneytisins til þess að
brautskrá stúdenta. oe hefur
það m.a. veriö þakkaö bvl hve
gott orö suðurfararnir sex gátu
sér.
Margir 40 ára stúdentar voru
við skólaslitin og hafði Birgir
Finnsson orð fyrir þeim. beir
færðu skólanum aö gjöf mál-
verk af Hermanni Stefánssyni
iþróttakennara, sem Sigurður
Sigurösson frá Sauðárkróki
málaöi, en hann var einn úr hópi
40 ára stúdentá. 25 ára stúdent-
ar færðu skólanum aö gjöf fjár-
hæð i sögusjóð M.A. en hafist
.hefur veriö handa um að rita
sögu norölenska skólans og er
ætlunin að hún komi út haustiö
1980, á 100 ára afmæli Gagn-
fræöaskólans á Mööruvöllum.
Veröur þetta mikið verk, saga
skólans noröanlands og skrá um
gagnfræðinga og stúdenta og
verður verkiö prýtt fjölda
mynda.
Steindór Steindórsson frá
Hlöðum, fyrrverandi skóla-
meistari M.A., Gisli Jónsson frá
Hofi og Tryggvi Gislason skóla-
meistari munu rita sögu
skólans, en inn i hana verður
felld byggingarsaga Mennta-
skólans á Akureyri, sem Arni
heitinn Kristjánsson frá Finns-
stööum ritaði fyrir 10 árum.
Stúdentatal og gagnfræöingatai
gerir Þórhallur Höskuldsson
B.A. Fyrir hönd 25 ára stúdenta
talaði Stefán Stefánsson frá
Fagraskógi, og fyrir 10 ára
stúdenta talaði Jakob
Hjálmarsson, en þeir færðu
nemendafélagi skólans búnað I
fundarherbergi skólafélagsins.
Skólameistari, Tryggvi Gisla-
son, afhenti nýstúdentum skir-
teini sin. Ræddi hann um tengsl
skólans og samfélagsins og
hlutverk skólans i þróun þjóö-
félagsins. Þá skýröi skóla-
meistari frá þvi I ræðu sinni aö I
sumar ætti aö reisa nýjan skála
i staö gamla titgarðs, sem
horfinn er fyrir meira en átatug.
A skálinn að risa i nágrenni
Akureyrar og er honum ætlaö að
vekja áhuga nemenda á náttúru
landsins og hollu útilífi. Að
lokum ávarpaöi skólameistari
nýstúdenta.