Tíminn - 24.10.1992, Síða 16
16 Tíminn
Laugardagur 24. október 1992
Myrt fyrir greiðslukort
Betty Cantlin var myrt fyrir smámuni til þess að fjármagna neyslu fíkniefnaneytenda
Betty Cantlin var ritari hjá lögfræðingi og þegar hún mætti
ekki til vinnu þann 13. maí 1987 fór allt úrskeiðis. Hún ein
hafði aðgang að ýmsum skjölum, sem lögfræðingurinn þurfti
nauðsynlega að komast í vegna mikilvægs máls sem hann
vann að. Ennfremur var það mjög ólíkt Betty Cantlin að mæta
ekki til vinnu, einkum þegar svo mikið var undir nærveru
hennar komið eins og núna.
Lögfræðingurinn linnti því ekki látum fyrr en hann hafði
náð sambandi við húsvörðinn í húsinu þar sem Betty bjó, til
að biðja hann um að athuga með ritarann.
Betty Cantlin hleypti morðingja sínum inn í íbúðina.
Kyrkt í stofunni
Þegar húsvörðurinn kom inn í
íbúðina var þar allt á tjá og tundri og
lík Betty Cantlin lá á miðju stofu-
gólfinu. Hún lá á grúfu og teppi
haföi verið breitt yfir hana. Blóð var
á líkinu og næsta umhverfi þess.
Húsvörðurinn hraðaði sér út og
læsti íbúðinni. Hans næsta verk var
að hringja á lögregluna og yfirmann
Betty Cantlin og sögðust báðir aðil-
ar koma að vörmu spori.
Lögreglan var fljót á staðinn og í
för með henni var réttarlæknir. Sá
sagði að dánarorsökin væri kyrking
og að morðið hefði verið framið
hálfum til einum sólarhring áður en
líkið fannst. Líkið var síðan flutt til
krufningar, sem staðfesti að konan
hafði verið kyrkt. Einnig hafði hún
verið barin illa og bitsár var á bringu
hennar.
Leit í íbúðinni
sýndi að allt hafði
verið úr lagi fært.
Ættingjar sögðu
að svo virtist sem
flest húsgögn hefðu verið flutt úr
stað. Myndbandstæki Betty var horf-
ið og í svefnherberginu fundust tvö
tóm skartgripaskrín. Einnig hafði
ver utan af stórum kodda verið fjar-
lægt. í felum fannst skelfingu lost-
inn lítill hvolpur, sem komið var í
gæslu til nágranna.
Margir kallaðir
Betty hafði verið kyrkt með snæri
eða rafmagnssnúru, en ekki var
morðvopnið að finna á staðnum.
Morðinginn hafði greinilega tekið
það með sér þegar hann fór.
Þegar lögreglan hóf að kanna feril
Betty Cantlin, sem var fráskilin,
kom í Ijós að hún hafði átt í sam-
bandi við talsvert marga karlmenn.
Þessi staðreynd gerði það að verkum
að nú varð lögreglan að leita þá alla
uppi og hver og einn þeirra varð að
gera grein fyrir ferðum sínum á
þeim tíma sem morðið var framið.
Lögreglan yfirheyrði einnig ná-
granna varðandi það hvort sést hefði
til grunsamlegra mannaferða áður
en morðið var framið og hvort ein-
hver einn maður hefði komið oft til
Betty að undanförnu.
Þar sem engin merki voru um inn-
brot, varð að telja
víst að Betty hefði
þekkt morðingja
sinn og sjálf
hleypt honum
inn. Þegar hann var kominn inn
hlaut að hafa slegið í brýnu á milli
þeirra, því greinilegt var að Betty
hafði verið barin áður en hún var
kyrkt.
Lögreglan greip nú til þess ráðs að
kanna feril allra kunningja Betty, til
að athuga hvort nokkur þeirra hefði
komist í kast við lögin. Svo reyndist
ekki vera.
Greiöslukortaslóð
Vísbending í málinu barst tæpum
mánuði síðar, þegar greiðslukorta-
reikningar bárust til Betty Cantlin.
Visa-kortið hennar hafði verið notað
ótæpilega vikuna eftir lát hennar.
Reikningar voru fyrir vikudvöl á
hóteli í White Plains, leigu á lúxus-
bfium, skartgripi, föt, máltíðir á fín-
ustu veitingahúsum og fleira.
Lögreglumennirnir hentu sér á
þessa slóð eins og blóðhundar. Visa-
kortið var stflað á B. Cantlin og voru
allar nótur undirritaðar Bill Cantlin.
Á einni nótunni mátti sjá að falsar-
inn hafði byrjað á því að skrifa ann-
að nafn, krotað síðan yfir það og
skrifað Bill Cantlin. Samtals höfðu
verið teknir út tvö þúsund dollarar
af kortinu á einni viku.
Lögreglan hafði nú samband við
alla þá staði þar sem kortið hafði
verið notað. Þar kom að bestum not-
um ökumaður eins lúxusbflsins.
Hann mundi sérstaklega vel eftir
þessum tiltekna viðskiptavini, en
reikningurinn fyrir bflinn var dag-
settur morðdaginn.
„Þessi maður var með yfirskegg og
rytjulegt alskegg," sagði bflstjórinn.
„Hann bað mig að aka með sig til
Brooklyn, ég man ekki nákvæmiega
hvert. Hann var með stórt koddaver
og svo var helst að sjá sem í því væri
stórt útvarp eða myndbandstæki."
Hringurinn þrengist
Lögreglan tók nú bflstjórann með
sér og ók með hann um Brooklyn til
þess að gá hvort minni hans myndi
hressast við að koma á sömu slóðir
og hann hafði ekið manninum, og
svo reyndist. Lögreglan kembdi nú
næsta nágrenni og skrifaði niður öll
nöfn á öllum póstkössum og úti-
hurðum.
Þegar aftur var komið á stöðina var
öllum nöfnunum rennt í gegnum
tölvuna til þess að kanna hvort ein-
hver hefði verið viðriðinn svipaða
glæpi áður.
Upp kom nafn Johns Josephs Zgalj-
ic. Hann var það sem kallað er „góð-
kunningi lögreglunnar" og átti að
baki ýmis afbrot. Hann var eitur-
lyfjaneytandi og hafði verið hand-
tekinn fyrir að hafa eiturlyf undir
höndum, vopnaburð og þjófnað.
Lögreglan hafði nú samband við þá
staði þar sem greiðslukort Betty
hafði verið notað. Á þremur stöðum
þekktu starfsmenn Zgaljic undir
eins þegar þeim voru sýndar myndir
af sex mönnum og honum þar á
meðal. En þegar þeim voru sýndar
myndir af öðrum sex mönnum, sem
komu málinu ekkert við, þekktu
þeir engan. Lögreglan gat því verið
viss um að þeir, sem báru kennsl á
Zgaljic, voru vissir í sinni sök.
Sakamál
s? U 1 1K CQT SISLO y'ARP- SMft! mm •STftor tJÞtP- Í?J ITOR tftNP' ► ’riJTri 1» - ViÐ ■ BfíWR Þ . vbin ► ^ 'bútTfl 1 i
ÍJ i £/rVS mmrnm »»»
BIT 'iniLL
| c TJTILL
1 A \f L — nh | /\ 5 \\ 2
y jjimz afl r - £f Lí 1 j£ um 3
. ÓLkkYn 1c \ £JNS £ / y>s Sl&dZ JfANtf' HKÍV H
\yiPG). stsl- SJÚK ~STÍ GLDÐ
& )ST * < tTSTT S' 5
JlOO GPliX V/ D L £/-& lUieG, ■ f\ st JJREyF fl-ST * SLX SS. P£> l * 4 HCl K ó?flY. L
STRfi trítl KW/IST
SfiM- KOMA SKftL Weifj tR ElhlS fKérn XTofA Hútií K K£STS H
KJWD- ORNfiR MÁStíA TV 1 - HL J. dÞLIST 7
' KLUf' AKA ÉffAS- TcTT)
f 5 sj*?« O M .. tis* Orr R Vf K. $
ÞtT- LAUS f msr
IWA ££S ElJ* MAMl 8 HbþPT- ktí!\$ 9
V/C - SKíYTl am mr SÉ.-R- f/iS.
WL ► Koftp- AtJi SZ -K 'Jl KO* fO-R iíriLL LíM 7
inm rinJ ZlLf\
ElW/J mtn ii VJÐ - SKfyf/ KW ii
um* MDVA osm pittín
0 's. ► /5 TVElJt n
SJT EINS
J ÖRP TÍMÍ VOTflK UTfití ÓZR- k /ET/ m
pöRtj st/MH
téLM MFfl ii SK£ UHTU \~lv