Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1996, Síða 30

Haraldur Jónsson, fyrrverandi verkefnastjóri á Kamtsjatka
í viötaii við Glúm Baldvinsson, um lífiö utan vinnutíma á Kamtsjatka
í Rússlandi
i
Ekki eins slæmt
09 Síberíu
Fáar þjóðir eru jafnduglegar að útbýta sér
um hnöttinn eins og íslendingar, þrátt íyrir
fámennið. Menn verða nú að hafa sig alla við
að þefa uppi þau útkjálkahéruð heimsins sem
enn eru ósnortin af Islendingum. Þetta gildir
þó fremur um íslenska ferða- og ævintýra-
menn en viðskiptamenn, viðskiptaumsvif
okkar hafa lengi takmarkast við nágranna-
löndin í vestri og austri. Það þykir ávallt frétt-
næmt þegar íslensk fyrirtæki leita lengra með
starfsemi sína. Þeir eru t.d. örugglega ekki
margir sem heyrt hafa um Kamtsjatka í
Rússlandi og eflaust enn færri sem áhuga hafa
á að ferðast þangað. Kamtsjatka er austasta
svæði Rússlands og snýr að Kyrrahafmu, er
hinum megin við sundið frá Alaska. Þar
starfa nú 33 íslendingar. Þeir eru þangað
komnir á vegum stórfyrirtækisins fslenskra
sjávarafurða sem átt hefur í samstarfi við rúss-
neskt útgerðarfyrirtæki, UTFR, frá árinu
1993. Samstarfinu var í upphafi þannig hát-
tað að ÍS aðstoðaði ÚTFR gegn gjaldi við
framleiðslu um borð í einum skuttogara.
Nýlega var samstarfið aukið þannig að ÍS
sendi út starfsfólk sitt til að stjórna í samvin-
nu við ÚTFR útgerð á 26 skipum: fjórum
móðurskipum, sextán ferskfisktogurum og
sex frystitogurum. Starfsmenn fS stjórna
framleiðslu um borð í skipunum og sjá um
sölu og markaðssetningu á afurðunum.
Ellefu fslendingar starfa í landi og 22 á sjó, en
samtals starfa 1.600 manns við útgerðina.
Eignaraðild ÍS að útgerðinni er engin og því
má segja að fyrirtækið sé að selja Rússunum
íslenskt hugvit og þekkingu við rekstur
útgerðar.
Víkingur hafði samband við sölustjóra IS,
Harald jónsson, en hann starfaði sem verk-
efnastjóri á Kamtsjatka um sjö mánaða skeið,
nánar tiltekið í Petropavlovsk, höfuðborg-
inni, þar sem búa 280 þúsund manns. Har-
aldur lætur nokkuð vel af dvölinni austast í
austrinu þrátt fyrir að lífshættir á svæðinu
væru að hans mati þrjátíu til fjörutíu árum á
eftir því sem við hér á íslandi eigum að
venjast. Við báðum Harald að segja okkur
undan og ofan af Kamtsjatka, Petropavlovsk
og starfsemi ÍS á þessum slóðum.
Hreinlætismál í miklum ólestri
„Við sendum okkar fyrstu starfsmenn út
vegna samstarfsins í nóvember á síðasta ári,
en þá hefst vertíðin fyrir alvöru. A síðustu
vertíð fiskuðu skipin 90 þúsund tonn en
framleiðslan var yfir 50 þúsund tonn af af-
urðum. Þegar best lét framleiddum við sjö til
átta hundruð tonn af afurðum daglega. Yfir
vetrartímann veiðum við aðallega ufsa, sem
er flakaður eða heilfrystur, og restin fer í
mjöl. Á sumrin höldum við ufsaveiðum
áfram en veiðum mest af þorski og einnig
Sjómannablaðið Víkingur
A