Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1996, Page 68

verið saman í gar pýðir pað ekki að ég
vilji skýringar á pví hvers vegna pú ert
úti á kvöldin. Mér er alveg sama, mér er
sama hvaðpú gerir. Það kemur mér ekki
við. “
Ég hafði vonast til annars. Vonaði að
hún baði mig að koma með sér heim. Eg
varð að gera eitthvað.
„Ég er búinn að hugsa mikið tilpín í
dag.“
„Ég hugsaði líka tilpín, ekki mikið,
en pó. Ég veit ekki hvað ég á að gera ef
pú hefur bamað mig. Heyrðu gefðu mér
símanúmeriðpitt. “
Hún rétti mér penna og spurði hvort
ég hefði eitthvað til að skrifa á. Ég stakk
hendinni í jakkavasann ogpar var miði
sem ég tók upp. Óheppinn, pað var
bíómiðinn. Hiín sá að hann var níu
sýningu petta sama kvöld og klukkan
ekki nema hálfellefu. Myndin gat ekki
verið búin.
„Hvað kaupir pú bíómiða án pess að
fara í bíó? Ertu ekki í lagi?“
Við sátum ogpögðum.
„Hvenœr ferðpú á sjóinn?"
„Eftir nokkra daga, fer eftirpví hvenœr
peir koma í land. “
„Ég aitla að fara með fólkinu, hringi
kannski áður en pú ferð á sjóinn, “ sagði
hún og ég horfði á eftir henni par sem
hún gekk upp stigann. Falleg.
Þvílikt klúður. Því sagði ég ekki eitt-
hvað, bauð henni heim, eða í mat ann-
að kvöld, eða bara eitthvað.
Eg var reiður, ég var sár, ég var reiður
sjálfúm mér. Mérfannst ég vera fifl. Ég
var ífýlu. Fór á Hafharkrána ogpantaði
mérglas. Sá Gœa, hann var paðfúLLur
að hann varð ekki var að ég vœri kom-
inn, sem beturfer. Var ekki í skapi tiL að
tala við nokkurn. Fór heim, pað var
ekkert annað að gera. Mér leið ilLa.
Eftir að ég kom heim blandaði ég í
glas. Reyndi aðfesta hugann við mynd-
ina í sjónvarpinu, pað tókst ekki, hún
var löngu byrjuð og var ungversk að
auki. Það var ekki bara pví um að
kenna, heldur miklu frekar að vinkonan
hvarf ekki úr huga mér. Eg reyndi að
hugsa um mömmu, pabba og reyndar
hvað sem var til að dreifa huganum,
reyndi að gleyma henni. Það tókst ekki.
Eg háttaði og eftir margar tilraunir var
ég loks að festa svefn, klukkan var að
verðaffögur að nóttu, pá hringdi sím-
inn. Eg tók upp tóLið, fúllyfir truflun-
inni, pegar ég loks var að softia.
„Hœ, vakti égpig. “
Það var hún. Égflýtti mér að segja að
ég hafi ekki verið sofnaður.
Höfundur sögunnar
kallar sig Skáta.
Fyrirtækið
Á. Bjarnason hf.
er flutt í nýtt húsnæði að
Tfrönuhrauni 1
í Hafnarfírði.
Hjá Á. Bjarnasyni hf. fæst
mikið úrval af vörum sem
lækka rekstrarkostnað, s.s.
smurkerfi, smurkoppar,
tunnudælur fyrir olíur og
feiti, olíusugur, sjálfvirkir
smurskammtarar o.fl.
Á. Bjarnason hf. selur
eingöngu vörur frá þekkt-
um framleiðendum eins '
og Perma, Optimal,
Lincoln og Hannav Reels.
TOGHLERAR
„FYRIR ALLAR TOGVEIÐAR”
J. HINRIKSSON H.F.
SÚÐARVOGI 4 SÍMAR 588 6677 / 568 0775
104 REYKJAVÍK MYNDSENDIR 568 9007
„FRAMLEIÐENDUR TOGBÚNAÐAR i ÁRATUGI"
68
Sjómannablaðið Víkingur