Kirkjuritið - 01.11.1958, Blaðsíða 13

KIRKJURITIÐ
395
rekast ekkert á. Trúin er ekki einræðisleg; hún er í’rjáls at-
höfn; hún virðir skynsemina, þótt hún leiði hana mildri
hendi. Og eins og trúin er vinur skynseminnar, er Kirkjan
vinur vísindanna. Hún virðir frelsið, aðferðir þess og megin-
reglur, og grípur aðeins fram fyrir hendur þess til að forða
því frá misgripum gegn trúnni.“
Svo virðist sem þeir, er þekktu Píus 12. bezt, gefi honum
þessi eftirmæli: Hann lifði sem mikilmenni og dó eins og
helgur maður.
Enn komst Itali á páfastól, en hvorki Armeníumaðurinn
Agagianian né Spellmann hinn ameríski. Ber hann páfa-
nafnið Jóhannes 23. Var kosinn i ll.atrennu 28. október og
krýndur með mikilli viðhöfn 4. nóvember. Flestir páfar hafa
borið þetta nafn, en þó enginn hinna frægustu né atkvæða-
mestu. Þeir hétu Leo, Innocentius, Benedikt, Píus, Georg eða
Bonifatius.
Hinn nýi páfi er kominn mjög á elliár, fæddur í Sottoil
Monte í Bergamo-biskupsdæmi 25. nóv. 1881. Skírnarnafn
hans er Angelo Giuseppi Roncalli. Fátækra manna að ætt-
erni. Prestvígður 1904, biskup 1925. Oft sendifulltrúi páfa,
einkum á Balkanskaga. Einnig hjá Menningar- og fræðslu-
stofnun Sameinuðu þjóðanna í París. Skipaður patríarki í
Feneyjum 1953 og kardináli síðar á sama ári. Eftirfarandi
orð hans á fulltrúafundi í París 1952 lýsá honum nokkuð:
„Yfir sigurvímu vísindanna skín og gnæfir friðarboðskapur
Krists, sem geymir grundvallaratriði menningarinnar......
Nýjustu uppgötvanir og aðlöðunarhæfni þeirra eru mikil-
vægar og vekja aðdáun. En það eitt nægir ekki mönnum til
farsældar. Ekki til tímanlegra heilla, og því siður til and-
legra . . . .“
Vafalaust er Jóhannes 23. vel lærður, laginn samninga-
maður, stjórnvitur og lífsreyndur. En það mun vera almenn-
ingsálit, að honum svipi meir til Píusar 10. en Leós 13. Sé
postullegur í anda og mikill mannúðarmaður, fremur en
stjórnskörungur og trúkennari. Því hefir hann ef til vill
valið sér nafn postula kærleikans.