Kirkjuritið - 01.09.1975, Qupperneq 55

MINNING
Frú Sesselja
Sigmundsdóttir
forstöðukona
Sólheima
Prú Sesselja Sigmundsdóttir var fædd
júlí 1902, dóttir hjónanna Sig-
^undar Sveinssonar og Kristínar Sím-
0riardóttur. Hún dó á sjúkrahúsi í
^ykjavík 8. nóv. s. I.
Á unga aldri vildi hún helga líf sitt
' Þjónustu við kærleika Krists. — Mark-
Vls °g máttug hafa orö hans reynst:
Sy° framarlega sem þér hafið gjört
Þetta einum þessara minna minnstu
bræðra, þá hafið þér gjört mér það.
^eðal hans minnstu bræðra stóðu
^nni fyrir hugskotssjónum bágstödd
°9 bjargarlftiI börn. Hún ákvað að
Verja lífi
sínu til að líkna börnum og
9erast móðir munaðarleysingja.
Efnalítil, eða líklega fremur efnalaus,
°9 áreiðanlega án nokkurs styrks af
j^mannafé, lagði hún af stað út í
eirr>inn, til Evrópulanda, og aflaði sér
^nntunar til uppeldis barna, einkum
Va°gefinna barna, og til stjórnar og
starfrækslu barnaheimila.
^ar með var hún að brjóta blað í
skólasögu þjóðarinnar, er hún gerðist
brautryðjandi á algerlega vanræktu
sviði uppeldismála, sem fáir höfðu þá
gert sér grein fyrir, þegar engin barna-
verndarlög voru enn til í landinu.
Hún stundaði nám og starfaði á
barnaheimilum í Danmörku, Þýzka-
landi og Sviss, eignaðist erlendis
marga vini, góða og merka, og stofn-
aði til samstarfs við hugsjónamenn í
þessum löndum. Héldust þau tryggða-
bönd æ síðan til ómetanlegs gagns
fyrir ævistarf hennar.
Árið 1948 kom hún aftur heim að
loknu námi, full af eldlegum áhuga og
trúartrausti. — Augu hennar voru
skyggn á verkefnin stór og brýn, hend-
ur hennar mildar en styrktar af stál-
vilja, og hún mátti engan tíma missa.
En hún stóð með tvær hendur tómar.
— Og ekki sáu allir jafnglöggt og hún
hina sáru neyð. Skilningur almennings
á þessum efnum virtist ekki mikill þá,
og úrræðin þó enn minni.
213