Ægir - 01.01.1953, Blaðsíða 11

Æ G I R
5
T
Gerð I.
hér að viðhafa meiri varúð, þar sem hjall-
arnir eru lengri og blástur fer þá síður í
gegnum þá, og verkar lakar á fiskinn inn
í miðjum hjöllum, ef búið er að fylla
öll bil.
Alveg er ráðið frá að hengja í auðu bil-
in nema með fyllstu varúð og alls ekki
fyrr en fiskurinn í hjöllunum, sem fyrir
er, hefur fengið góðan þurrk. Ótækt er að
hengja nema í annaðhvort auða bilið og
þá nieð sömu aðferð og sagt var frá með
seinni upphengingu á gerð I.
Gerð III sýnir fjóra hjalla saman og
nðra 4 saman með nokkru bili á milli
keSgja hjallasetninganna. — í þessa lijalla
má óhikað hengja strax, en alltaf skal
gæta þess, að ekki sé of þétt hengt, þar
sem ráarendarnir mætast á miðtrénu.
Þótt hér séu einungis sýndir þrír upp-
drættir af tilhögun með byggingu hjalla,
niá að sjálfsögðu viðhafa aðrar aðferðir.
X. UJ NU-fcifeHÖOílt.
Gerð II.
En hér er bent á þá tilhögun, sem nokkur
reynsla er fengin af hér á landi. Vitan-
lega á ekki alveg það sama við í þessu
efni, hvar sem er á landinu, t. d. úti á
annesjum og inni í fjörðum o. s. frv.
Hvaða fisktegundir eru nýttar til herzlu?
Þorskur. — Hann er ýmist hertur óflatt-
ur eða ráskorinn og af öllum stærðum.
Ufsi. — Hann er yfirleitt ráskorinn. Sé um
óflattan ufsa að ræða, er það einungis fyrir
Afríkumarkað og þá helzt aðeins smáufsi.
Keila. —- Hún er ýmist hert óflött eða rá-
skorin. Þó er keila, sem er undir 40 cm á
lengd, venjulega hert óflött.