Ægir - 01.01.1953, Blaðsíða 14

8
Æ G I R
Þó fer þetta auðvitað eftir því, hvort
fiskurinn er stór eða smár, og hvort um
er að ræða bolfisk eða ráskerðing.
Gott er að hengja út á endana á rán-
uin — utan við ásana — það léttir á rán-
um mesta þunganum um miðjuna, þær
svigna minna, brotna síður og endast betur.
Hvernig á að haga eftirliti með fiskinum
í hjöllunum?
Margt getur komið fyrir fiskinn, meðan
hann er að harðna. Það er því mikilsvert
að gæta hans vel allan þann tíma. Fyrstu
dagana eftir upphenginguna þarf t. d. að
gæta vel að því, að fiskar festist ekki sam-
an og fái þannig á sig hengiflekki. Ef fisk-
ar festast þannig saman, þarf strax að
losa þá hvern frá öðrum, og snú þeim,
öðrum þeirra eða báðum, svo að sömu
hliðarnar komi ekki saman á ný.
Þá er algengt, að fiskar detti niður, ekki
hvað sízt fyrstu dagana, eftir upphenging-
una. Þá þarf að þrífa fiskinn vel, jafnvel
þvo hann og hengja upp aftur.
Skreiðin vegin.
Stundum safnast vatn úr fiskinum eða
vökvi undir sundmagann. Þetta á sér oft-
ast stað á stórum fiski. Þessu vatni þarf
þá að ná burtu, áður en það úldnar þarna
inni og skemmir fiskinn. Það er gert með
þvi að stinga mjóu járni eða oddhvössum
hníf upp undir sundmagann framanverðan.
Þess ber þó að gæta að skemma hann ekki.
Oft sækja fuglar, t. d. inávar og hrafnar,
í fisk í hjöllunum. Þá þarf að fæla í burtu
með einhverjum ráðum. Oft dugar að
skjóta nokkra fugla og setja upp í hræður.
Stundum eru net strengd yfir fiskinn nokk-
uð ofan við hann.
Þegar fiskurinn er orðinn nokkuð harð-
ur, vill hann oft taka á sig jarðslaga og
getur jafnvel orðið alveg svartur á stuttum
tíma, ef ekkert er að gert. Einkum er hætt-
an á jarðslaganum mikil í hlýju veðri,
rigningu, suddaveðri og þoku. Jarðslaginn
er erfiður viðureignar. Oft nægir að færa
fiskinn til á betri þurrkstað, t. d. ef hann
hefur verið á lágum hjöllum, í lægð eða
skjóli, yfir grasi o. s. frv. Ef slíkt dugar
ekki og mikil brögð virðast ætla að verða