Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Blaðsíða 207
207
jafngóður. Hort áleit það nálgast 81 að aldri. Til þessa ágæta
handrits svipar handritinu Í57 (v. Sod. e 207), sem er í Vati-
kansbókhlöðunni. Það er frá 12. öld, skrifað fyrir Jóhann II.
Comnenus, mjög fagurt handrit. Hort sagði, að það væri „tlie
best example of the few cursives which more nearly resem-
hle 33 — — tliough riot connected with 33 by any near
affinity“. Handrit þetta er í París. Zahn hefir álitið, að áhrifa
kenndi frá texta Markíons.
Ilandritið 81 (v. Sod. a 162) liefir varðveitt afbragðs góð-
an texta af Post. (var áður Act. 61). E>að er skrifað árið
1044, en er nú geymt í Britisli Museum. Ilort taldi þetta
handrit fremst allra smástafa-handrita sakir þess, live laust
það væri við allar afbakanir síðari tíma. Hefir auðsjáanlega
verið vandlega afritað eftir æfafornu og g'óðu handriti, sem
nú er glatað. — Hér má og nefna 579, (v. Sod. e 376), guð-
spjalla handrit frá 13. öld. Það liefir endi Mark. líkan og L
(Cod. Regius) og er af sömU textastefnu og N B. Halda menn
að það sé gert eftir liandriti frá 6. öld.
I hóp merkustu smástafa-handrita má og telja þau hand-
rit, sem eru góðir fulltrúar „vestræna textans“ (sjá síðar).
Má þar nefna 700, (v. Sod. e 133), tólftu aldar handrit, sem
er í Britisli Museum. Það hefir afar mikið af sérkennilegum
lesháttum, um 270, sem eru livergi annarsstaðar, en er ann-
ars næst vestræna textanum. í texta Lúkasarguðspjalls af
„Faðir vor“ liefir það þessa hæn í stað 2. og 3. bænar „Komi
heilagur andi þinn yfir oss og hreinsi oss“. Önnur handrit,
sem styðja vestræna textann, eru t. d. 28 (v. Sod. e 168), 235
(v. Sod. e 456) (þetta handrit er í kgl. bókasafninu i Kaup-
mannahöfn), skrauthandritið 565 (v. Sod. t 93). Er auð-
vitað ekki gott að segja, hvaða handrit skuli teljast til þess-
ara „beztu“ handrita, en þessi, sem nefnd liafa verið, eru öll
mjög merk.
Erasmusar-handritin.
í liinni nýju skrá um smástafa-handritin er enginn töluliður
látinn merkja nema eitt liandrit. En undantekning er þó oft
gerð um 4 fyrstu handritin, og er það gert i minning þess, að
það voru þau liandrit, sem Erasmus frá Rotterdam notaði við
fyrstu prentuðu útgáfuna af Nýja-testamentinu. Þau eru
þessi:
1 (v.Sod. ö 254). Handrit þetta er frá 11. öld og er texti þess
af góðum stofni, skyldum N B, og með formálum Evthalíusar