Læknablaðið - 01.08.1959, Síða 45

LÆKNABLAÐIÐ
39
ir-þrýsting að ræða. Þessar önd-
unarvélar eru tengdar við svæf-
ingarvélina. I\g hefi séð tvær
gerðir af þeim, sem kenndar eru
við Jefferson og Stevenson. Ár-
ið 1956 kynnti ég mér notk-
un Jefferson-öndunarvéla við
Roosevelt sjúkrahúsið í New
York og tel ég þessar vélar liik-
laust til mikilla bóta undir viss-
um kringumstæðum.
1 vissum tilfellum má eklci
nota curare við svæfingu, t. d.
ekki við sjúklinga, sem hafa
vöðvaslenufár (myasthenia gra-
vis).
Scoline verkar skemur en cu-
rare, aðeins 3—5 minútur, ef
cholinesterase plasma er eðli-
legt, en sé cholinesterase minnk-
að verkar scoline lengur. Við in-
tubatio er dælt inn í æð 0,5—1
mg á hvert kg af líkamsþunga
sjúklingsins. Það má líka gefa
scoline í 5% glucosu upplausn,
þá er það látið drjúpa inn í æð-
ina 0,2%.
Ég hef í St. Jósepsspítala í
Reykjavik, notað „Cocktail Ane-
sthesia“ til svæfingar á sjötíu
sjúklingum á aldrinum sextán
til áttatiu ára. Aðgerðir voru:
Craniotomia, exstirpatio nuc-
lei pulposi, gastroenteroanasto-
mosis, resectio ventriculi et duo-
deni og spondvlodesis.
Fyligkvillar eftir svæfingu,
innan tveggja vikna voru=
Atelectasis jPneumonia j Anuria | Mors
i i o r~o i
Öndunarvél.
Einn sjúldinganna féklc tachy-
cardia paroxysmalis meðan á
skurðaðgerð stóð. Línurit af
hjarta og hjartaskoðun fyrir að-
gerð voru eðlileg. Sjúkrasaga
sýndi, að sjúldingur hafði feng-
ið tachycardia paroxysmalis
nokkrum sinnum. Einni og
hálfri klukkustund eftir að
skurðaðgerð liófst, fékk sjúk-
lingur tachycardia paroxysma-
lis, púlsinn var hraður og reglu-
legur um 200 slög á mínútu,
hlóðþrýstingur 150/80. Hætt var
strax að svæfa sjúkling með
ether, en liann fékk súrefni, evi-
pan og curare. Þrýst var á sinus
carotis, en án árangurs, þá var
dælt inn í æð 0,4 mg cedilanid.
Fjörutíu og fimm mínútum eftir
að cedilanid var gefið, var púls-