Læknablaðið - 01.08.1959, Blaðsíða 92
86
LÆKN ABLAÐIÐ
að eðlilegu magni fullvaxta lifr-
ar, miðað við stærð, er náð.
I blóðinu er nokkuð stöðugt
hlutfall kopars í plasma og frum-
um, um 70—160 y /100 ml. í
hvoru(28). MegniS af plasma-
kopar er bundið málmeggja-
livítu, eða metalloproteini, þ. e.
coeruloplasmini (29), sem er
specifikt a2-globulin með sam-
eindarþunga kringum 150.000.
I mönnum nemur þetta um 96%
plasmakoparnum, en hlutfallið
er nokkuð breytilegthjáýmsum
dýrategundum (30). Hinn hluti
plasmakoparsins er bundinn al-
bumini, og er álitinn vera sá
hlutinn, sem flyzt frá plasma til
frumanna (30).
Sterkar líkur eru til þess, að
meðfædd tregða eða skortur á
eðlilegri myndun coeruloplasm-
ins eigi þátt í að orsaka degene-
ratio hepatico-lenticularis (Wil-
sons sjúkdóm) (31-34).
Hækkaður hlóðkopar hefur
komið fram á meðgöngutíma, i
berklaveiki, cancer, cirrhosis,
rnörgum krónískum innfektion-
um og ýmsu öðru sjúldegu á-
standi (28). Flestum ber saman
um, að endurmyndun haemo-
globins í ungbörnum og smá-
börnum verði hraðari, þegar
gefinn er kopar, auk járns, en
vafasamt er, hvort slíkt hefur
nokkra þýðingu hjá fullorðnum
(26). BlóSkopar hækkar eftir
blæðingar og í mörgum tegund-
um hlóðleysis.
Kopar skilst út í saur, að því
er virðist, um efri hluta mjó-
girnis, og í galli (26). Lítils hátt-
ar skilst einnig út um nýru, og
i menstruum og svita. Cart-
wright (26) mældist tapið i
þvaginu á sólarhring allt að
0,25 mg hjá fullorðnum og hlut-
fallslega minna hjá hörnum.
Kopargj öf orsakar hraða
aukningu plasmakopars, sem
lækkar síðan aftur innan fárra
klukkustunda, jafnframt því
sem innihaldið í rauðu blóð-
kornunum eykst (26). Sýnilega
binzt koparinn fyrst albumini,
en flyzt síðan yfir á coerulo-
plasmin.
Mælingatæki.
Til eru ýmsar tæknilegar að-
ferðir til þess að finna eða stað-
setja geislun í rannsóknum á
dreifingu isótóna. Sú aðferð,
sem felur í sér staðsetningu
þeirrar geislunar, sem kemur
fram við pósitrónuútsendingu
(emission) innan þess hlutar,
sem leitað er í, liefur ýmsa yfir-
burði, hvað viðvikur aukinni
næmni (resolution) og ná-
kvæmni, einkum þar, sem dreif-
ing ísótópsins liggur djúpt í
hlutnum, eða í mismunandi
dýpi (35).
Eftir að pósitrónan sendist út
úr óstöðugum kjarna, missir
hún hreyfiorku sína innan
nokkurra millimetra frá útsend-
ingarstað og eyðist (annihiler-
ast) við að verka á elektrónu.
Þessi eyðing pósitrónu orsakar,