Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Qupperneq 45

um millistig ylir til mosaheiðar að ræða. Auðséð var að sauðféð leit-
aði minna í þá bletti en hina, þar sem grösin voru þéttari. 5 er úr
brekku, sem að vísu var ekki nrjög áveðra, en í grennd Jrar senr hærra
bar á urðu Jrursaskegg og víðir drottnandi. Gróðurlrverfi Jretta virtist
nrér algengara í Gljúfurleit en annars staðar, þar senr leið mín lá, og
nrá það vera af Jrví, að Jrar er nokkurt skjól, og snjór liggur Jrar nokk-
ur, og því fullrakt fyrir nrosaþenrbu og Jrursaskeggsheiði, en Jrau gróð-
urlendi konra Jrar hvarvetna fram, senr þurrast er og nrest áveðra. Blett-
ur VIII. 3 er úr Hólaskógi, Jrar senr skilyrði eru lík og í Gljúfurleit,
en VIII. 4 er í Kjálkaveri. Þar er túnvingullinn í minnsta lagi, og nokk-
ur snjódældarblær á gróðursvipnum, Jrannig nær grasvíðir (Salix her-
hacea) þar hánrarki í nokkurri valllendis athugun. Allmikið ber einnig
á fjallafoxgrasi (Phleum commutatum). Fyrir neðan liallið, sem atlrug-
unin er gerð í, er lrrafnafífu-rjúpustarar hverfi eða nreð öðr-
unr orðunr greinileg snjódæld. Blettur VIII. 6 er úr Fitjaskógum.
Halli er þar allnrikill aðallega móti SA. Mosi verulegur. Gróðurfar
Jretta er útbreitt á Jreinr slóðunr. Túnvingull (F. rubra) stinnastör (C.
Bigelowii), fjallasveifgras (Poa alpina) og hálmgresi (Calamagrostis
neglecta) þekja öll álíka nrikið. Blettir IX. 3, 4, 7 eru úr Tjarnheiði
við Hvítárnes. Víða um sunnanverða ireiðina eru grunnar dældir, senr
leysingavatn safnast í og eins regnvatn í stórrigningum á sunrrin. Runn-
gróður lrefur Jrví lrorfið Jrar að nrestu en krunrnralyng (Empetrum her-
mafroditum) er Jró sunrs staðar áberandi. F.n annars eru dældirnar
vaxnar Jressu gróðurhverfi. í IX. 3—4 ber allmikið á skriðlíngresi
(Agrostis stolonifera). Blettur IX. 7 er úr allstórri dæld er liggur milli
lágra ása. Næst ásunum er belti nreð grávíði og Jrursaskeggslrverfum.
Miðhluti dældarinnar er nrishæðóttur, skiptast þar á rimar með all-
háum aflöngum Jrúfunr en sléttar dældir á milli. Túnvinguls-stinnu-
stararlrverfið er á hryggjunum, en í dældununr er stinnustarar-hálm-
gresis hverfi. Tab. IX. 5. Sýnilegt er, að Jrar senr lautir eru dýpstar,
stendur vatn alllengi, og fær gróðurinn Jrar nrýrlendissvip. Þar eru t. d.
blettir vaxnir blátoppastör (C. canescens) og rjúpustör (C. Lachenalii).
I þessum dýpstu dældunr hlýtur vatn að liggja lengi franr eftir vori,
Jrví að á einunr stað þar fann ég álftarlrreiður, en álftir byggja naunr-
ast dyngjur sínar nema þar senr vatn er unrhverfis a. nr. k. framan af
varptímanum. Þess sáust nrerki, að þarna háfði orðið gróðurbreyting
ekki alls fyrir löngu, því að í öllunr þúfum voru stórir víðifauskar, senr
sýnilega voru fallnir fyrir ekki löngum tínra. Eftir stærð þeirra að
dænra lrefur það sennilega verið gulvíðir (Salix phylicifolia) en loðvíð-
lr (S. lanata) gæti einnig komið til greina. Nú sást naumast nokkur víði-
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆftl - FlÓra 43