Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Síða 105

HEIMILDIR
Löve, Áskell (1948) Íslenzkar jurtir. Kaupmannahöfn.
Oskarsson, Ingimar (1929) En botanisk Rejse til 0st-ísland samt Reyðarfjörðurs
Karplanteflora. Bot. Tidsskr. 40.
Stefánsson, Stefán (1948) Flóra íslands III. útg.
Helgi Hallgrimsson.
ÞORRAGRÓÐUR.
hess er nokkrum sinnum getið í annálum, að grös spruttu á þorra. Ekki hefur sá
gróður þótt langvarandi, sem varla er von, og ekki heldur góugróðurinn, sem þó er
algengari.
Síðastliðinn vetur (1963—64) hefur verið eindæma mildur um land allt. Samkvæmt
upplýsingum Veðurstofunnar hefur aðeins komið einn annar slíkur á þessari öld, en
það er veturinn 1929. Allt frá nóvemberlokum til aprílloka mátti heita að veturinn
væri óslitið blíðviðri.
Strax í janúarlok, eða í þorrabyrjun, mátti sjá þess merki á Akureyri, að gróður
var farinn að skjóta upp kollinum.
Helzt voru það ýinsar útlendar slæðingsplöntur eins og kerfill (Anthriscus) eða
tvítönn (Lamium), en einnig nokkrar ræktaðar runnategundir, svo sem Lonicera
og Crategus, sem ekki virtust standast mátið i þessu góðviðri. En ekki leið á löngu,
þar til heimula og túnlífill og fleiri alíslenzkar plöntur fóru að bæra á sér. Er jafn-
vel sagt, að fíflar hafi blómgazt á þorranum suðvestanlands.
A góunni tóku svo ýmis tré að rumska, einkum reynir og lerki, en runnar urðu
þá víða grænir. Þann 15. marz fann ég útsprungið vorblóm (Draba) í klettum fyrir
ofan bæinn. Um sama leyti tók og vetrarblómið (Saxifraga ol)positifolia) að blómg-
ast. Þann 2. apríl bættist svo vorperlan (Erophila verna) í liópinn, og ýmsar víði-
tegundir.
I aprílbyrjun var lerki víða allaufgað og grænt orðið, og sömuleiðis reynir á
einstaka stað. Þá var og alaskaösp byrjuð að laufgast.
Ottuðust margir að þá myndi endurtaka sig sagan frá Suðvesturlandi árið áður,
þegar ösp, víðir og ýmis barrtré eyðilögðust í stórum stfl, í vorhreti.
Ekki kom þó til svo alvarlegra atburða. Veður kólnaði að vísu nokkuð eftir miðjan
aprfl, en ekki svo að það ylli neinum verulegum skaða á gróðri. Nú þegar þetta
er skril'að, um miðjan maímánuð, virðist þessi hætta vera liðin hjá, og má það
kallast ntikil mildi af forsjóninni.
Þrátt fyrir góðærið hefur birkið, þetta gáfaða tré okkar íslendinga, ekki farið
sér að neinu óðslega, en þó er það nú um það bil að laufgast, og vantar aðeins
fáeina góða daga til að það verði allaufgað.
Meðallaufgunartími birkisins hér er 2—3 júní, og sést af því, að birkið er aðeins
um hálfum mánuði á undan venjulegum laufgunartíma, þar sem reyiiirinn og sér-
staklega þó lerkið munu vera um 1—1,5 mánuðum á undan venjulegum tíma.
Helgi Hallgrimsson.
TÍMARIT UM ÍSI.ENZKA GRASAFR/F.m - FlÓm 103