Félagsbréf - 01.12.1958, Qupperneq 24

22
FELAGSBREF
— Þakka, sagði Blindur. Þér gengur vel.
— Það er mitt kvöld í kvöld, sagði ungi maðurinn sem var að spila.
— Þitt kvöld er mitt kvöld, sagði Blindur og ungi maðurinn hélt
áfram að spila en honum gekk ekkert lengur og þefurinn af Blind
var svo megn þar sem liann stóð hjá honum og liann var svo liræöi-
legur útlits og loks hætti náunginn að spila og gekk að barnum.
Blindur var valdur að því að liann liætti en hann gat ekki vitað það
því náunginn sagði ekkert, svo Blindur gáði hara í hólfin aftur með
hendinni og stóð og beið eftir því að einhver annar kæmi inn og
færi að spila.
Það var enginn að spila við hjólið eða við teningahorðið og við
pókerborðið sátu hara nokkrir fjárhættuspilarar og drógu liver hjá
öðrum. Þetta var rólegt kvöld í miðri viku og enginn spenningur í
neinu. Kráin græddi ekki eyri nema við barinn. En það var notalegt
við barinn og það liafði verið viðkunnanlegt á kránni þangað til
Blindur kom inn. Nú liugsuðu allir sem svo að þeir gætu eins vel farið
í næsta liús þar sem Vísirinn var eða að öðrum kosti hætt og farið heim.
— Hvað á það að vera, Tom? spurði Frank mig. Hann vann við
barinn. Húsið býður.
— Ég var að liugsa um að koma mér.
— Fáðu þér þá einn áður.
— Það sama með vatni, sagði ég. Frank spurði unga manninn, sem
var í þykkum Oregonfrakka með svartan liatt á höfði og skegglaus
með snjóbarið andlit, hvað liann vildi drekka og ungi maðurinn bað
um sama. Það var Old Forester viský.
Ég kinkaði kolli til lians og lyfti glasinu og við dreyptum báðir á
drykknum. Blindur stóð við innri endann á röðinni af spilakössunum.
Ég lield hann hafi haldið að enginn myndi koma inn fyrir ef þeir
sæju hann við dyrnar. Fkki að liann væri uppburðarlítill.
— Hvernig missti þessi maður þarna sjónina? spurði ungi mað-
urinn mig.
—• Veit það ckki, sagði ég.
— 1 slagsmálum, sagði Frank.
— Hann í slagsmálum, sagði ókunni maðurinn. Hann hristi liöfuðið.
— Jamm, sagði Frank. Hann fékk þennan háa róm líka upp úr
sömu áflogunum. Segðu lionum frá því, Tom.
— Hef aldrei lieyrt það nefnt.
— Nei. Þú hefur ekki getað heyrt um það, sagði Frank. Auðvitað
ekki. Þú varst ekki liér, býst ég við. Það var um kvöld, lagsmaður, og