Félagsbréf - 01.12.1958, Síða 33

FELAGSBREF
31
Biður hrelldur hugurinn,
hatri seldur drengur,
hjartaeld við hefði þinn
hitazt kveldi lengur.
Ekkert svart við hjarta hneit
hugur margt þótt geymi.
Þá var skart um þennan reit,
þá var bjart í heimi.
Breytt er orðið eitthvað hér
önnur vorðin saga,
sumt í skorðum enn þó er
eins og forðum daga.
Lítið stoðar lúinn gest
líta gnoð við sæinn,
hlýt þó skoða föngin flest
flýta voð í haginn.
Klæðist raka morgunmál,
mæður vaka' á skeri,
glæðist klakið út við ál,
æður kvaka í veri.