Þjóðlíf - 01.09.1986, Qupperneq 44

'J* P

BB;
\; Sg I ; rji \ í >,
f ’ ' x
nefnilega málið snúast um mál- og
skoðanafrelsi í íslenska lýðveldinu.
Ekkert minna. Mælikvarði á mál-
frelsi hlýtur ævinlega að vera mál-
frelsi minnihlutahópa eða hvað?
Valdhafar, hverju nafni sem þeir
nefnast, hafa málfrelsi jafnt í Sovét
sem í Suður-Afríku. Hvernig tryggj-
um við skoðanafrelsi allra í Ríkisút-
varpinu?“.
Með allt á hreinu
Vinstri menn eru lafhræddir við
fjölmiðla. Ég hef setið ófáa fundina í
stjórnmálaflokki, þarsem frammá-
menn í þjóðfélaginu hafa lýst tor-
tryggni sinni gagvart fjölmiðlum.
Stjórnmálamönnum og reyndar
fleirum er gersamlega fyrirmunað að
skilja, að hver fjölmiðill býr yfir
mörgum og mótsagnakenndum eigin-
„Verkalýðsforystan er í
véböndum samtryggingarinnar
og vei þeim sem ætlar að rjúfa
þau bönd, eins og dæmin sanna
Afleiðingin er í stórum dráttum
þögn, a.m.k. krafa um þögn....
Alþýðubandalaginu, sem telja að
fjölmiðlarnir sem sagt hafa frá póli-
tískum ágreiningi í því bandalagi eigi
sök á ágreiningnum. Hræðsla vinstri
manna við fjölmiðla er meiri en
hægrimanna, m.a. vegna þess að
vinstri menn telja margir að „borg-
aralegir fjölmiðlar“ séu í eðli sínu
vondir.
Til að svara þessu fara dólga-
marxistarnir útí 19.aldar fjölmiðlun
(en hin hreina aðferð er að sjálfsögðu
frá dögum Karls Marx og Jennýar),
þ.e. þeir fjölrita blöðin, halda fá-
flöktir á milli skelfingar og daðurs.
Þessi tvískinnungur endurspeglar
bæði það hversu margfaldir fjölmiðl-
arnir eru í roðinu og svo hitt hversu
halloka vinstri hreyfingin hefur farið í
viðureigninni við þá.“ í rauninni eru
hægri menn einnig haldnir þeirri
firru, að það þýði ekki fyrir þá að
skrifa í vinstri blöð, — en þarsem
veldi hægri manna er mun meira þess
utan, þá breytir þetta engu um þeirra
yfirburði á markaðnum.
Hægri menn hafa verið mun dug-
legri að láta í sér heyra síðustu ár um
fjölmiðlun. Þeir hafa sumsé ekki ein-
ungis yfirburði á markaðnum, þ.e.
með fjölda fjölmiðla, heldur hafa
þeir einnig einokað umræðuna eða
því sem næst. Það hefur verið mun
auðveldara en ella hjá þeim síðustu
ár vegna þess að vinstri menn, vinstri
hreyfingar, hafa verið í uppgjöri við
fortíðina, hafa verið uppfullir efa-
semda um markmið og leiðir meðan
Vinstri menn eru lafhræddir við fjölmiðla.
leikum. Hægri fjölmiðill þarf ekki að
framleiða hægra fólk. Lesendur,
neytendur, eru líka gerendur í
skoðanamyndun samkvæmt einfaldri
díalektik og almennri reynslu.
Það er næsta ótrúlegt, en satt, að á
árinu 1986 eru fjölmargir, til dæmis í
menna útifundi og göngur til að ná til
fólks, fremur en að skrifa greinar í
blöð, flytja mál sitt í hljóðvarpi
o.s.frv. Enzensberger segir í þýðingu
Björns Jónassonar: „Afstaða sósíal-
ískrar vinstrihreyfingar til nýrra fram-
leiðsluhátta í vitundariðnaðinum
44 ÞJÓÐLÍF