Dagblaðið Vísir - DV - 03.08.2012, Blaðsíða 23

H
ún var rosalega dugleg og
góð stelpa. Hún hafði mik-
inn áhuga á hestum, ferða-
lögum og útiveru. Hún var
mjög vinamörg og var bara
algjör demantur sem skilur eftir svo
góðar minningar sem hjálpa okkur í
sorginni.“ Svona lýsir Kristrún Ant-
onsdóttir dóttur sinni, Þorbjörgu
Henný Eiríksdóttur, eða Henný eins
og hún var alltaf kölluð. Henný var
aðeins 17 ára gömul þegar hún dó
í bílslysi þann 12. október síðast-
liðinn. Henný var á leið í Mennta-
skólann á Egilsstöðum þar sem hún
stundaði nám þegar slysið átti sér
stað á veginum um Fagradal á milli
Reyðarfjarðar og Egilsstaða, rétt fyr-
ir ofan Grænafell. Fólksbíll, sem
Henný ók, skall framan á vöruflutn-
ingabifreið sem kom úr gagnstæðri
átt. Henný lést samstundis en vin-
kona hennar sem einnig var farþegi
í bílnum lifði slysið af. Mikil hálka var
á veginum og talið er að Henný hafi
misst stjórn á bílnum af þeim sökum.
Ættingi kom að slysinu
Foreldrar Hennýjar voru báðir við
vinnu þegar þeir fengu símtal um að
dóttir þeirra hefði lent í slysi. Full-
fermd rúta kom að slysinu og ætt-
ingi fjölskyldunnar sem var með-
al farþega þekkti bíl Hennýjar. „Við
fengum símtal frá ættingja okkar um
að Henný hefði keyrt útaf og ákváð-
um að drífa okkur á staðinn,“ segir
Kristrún.
Á leiðinni hringdu þau í vinkonu
Hennýjar sem var með henni í bíln-
um. „Það voru mín fyrstu viðbrögð
að hringja í bestu vinkonu henn-
ar sem ég vissi að væri með henni í
bílnum. Þá var verið að flytja hana á
Egilsstaði og hún segir við mig að ég
verði að hitta Henný en þá vissi hún
ekki að hún væri dáin.“
Alvarlegra en þau héldu
Þegar þau komu á slysstað kom það
þó fljótlega í ljós að slysið var tals-
vert alvarlegra en þau höfðu haldið.
Þar var þeim tilkynnt að dóttir þeirra
væri dáin. „Þetta var auðvitað hrika-
legt og þetta er bara eitthvað sem
enginn á að þurfa að koma að,“ segir
Kristrún um aðkomuna á slysstað en
mikið af lögreglubílum og sjúkrabíl-
um voru á staðnum.
Kristrún segir þau samt ekki sjá
eftir því að hafa farið á staðinn. „Í dag
sjáum við ekkert eftir því að hafa far-
ið þarna og séð þetta. Þetta kom svo
líka í fréttunum í sjónvarpinu og þá
fannst okkur betra að vera búin að
sjá þetta.“
Í kapphlaupi við netheima
Á sama tíma og foreldrarnir voru á
slysstað var verið að leita að þeim
í bænum þeirra, Eskifirði. „Við
fundumst ekki og enginn hringdi
í okkur. Það var strax farið í það að
ná í systkini hennar í skólanum því
svona er fljótt að fréttast. Við vor-
um í kappi við netheima og GSM-
símana og á slysstað sagði lögregla
við okkur að þau yrðu að biðja okk-
ur að hringja í okkar fólk. Þetta er
ekki það sem maður vill vera að gera
á svona stundu en eins og lögreglu-
maðurinn sagði, þá vorum við bara
í kapphlaupi við símann áður en
fólk myndi frétta þetta annars stað-
ar. Maður varð bara að gera þetta og
setti sig í þann gír.“
Skilur mikið eftir sig
Fyrstu dagarnir eftir slysið voru
óraunverulegir að sögn Kristrúnar.
„Maður fór bara úr sambandi, það er
bara þannig. Þó að við áttuðum okk-
ur á þessu strax þá var samt annað
að viðurkenna það.“ Hún segir miss-
inn vera nokkuð sem maður kom-
ist aldrei yfir. „Þetta er mikil vinna
en nokkuð sem maður kemst aldrei
yfir en lærir kannski að lifa með. Við
erum dugleg að tala um hana, hún
var svo sterkur karakter og skilur svo
mikið af góðum minningum eftir. Þó
að hún hafi verið svona ung þá skilur
hún svo mikið eftir sig. Vinir henn-
ar koma líka til okkar og það hjálpar
bæði okkur og þeim. Við eigum rosa-
lega góða fjölskyldu og stóran vina-
hóp sem hefur hjálpað okkur mikið.“
Veskið fannst á Sorpu
Henný vann í Kríu veitingasölu á
Eskifirði með náminu. Systir henn-
ar vinnur þar í dag og lenti nýlega
í undarlegu atviki tengdu systur
hennar. Það kom maður inn til þess
að skila veski Hennýjar en fjölskyld-
an hafði leitað þess og var viss um að
hún hefði haft það á sér eða með sér
þegar slysið átti sér stað. „Við vorum
búin að biðja lögregluna um að leita
að því,“ segir hún.
„Það gerðist svo 18. júní að það
kemur maður inn í sjoppuna og
hann labbar beint til systur hennar
með veski og segist hafa fundið það
á Sorpu og spyr hvort að stelpan sem
eigi veskið sé ekki að vinna þarna.
Hann spyr hana hvort hún þekki
hana og þegar hann opnar veskið þá
er þar fullt af kortum og myndum og
hún þekkir það strax og segir já, þetta
er systir mín. Maðurinn hefur bara
búið hérna í ár og tengdi andlitið
strax við Kríu veitingasölu en vissi
auðvitað ekkert að hann væri að tala
við systur hennar.“
Sáu lögreglumann
henda pokanum
Kristrún segir afar einkennilegt að
veskinu hafi verið hent en strákar
sem voru að leik við Sorpu segjast
hafa séð lögreglumann henda poka
í ruslið. „Þeir kíktu í pokann og sáu
þá veskið. Þeim fannst það svo fall egt
að þeir tóku það. Þeir hittu svo föð-
ur annars þeirra sem sagðist ætla að
koma því til skila og fór í sjoppuna til
þess.“
Kristrún segist nokkuð viss um
að þarna hafi einhver mistök átt sér
stað hjá lögreglu og það hafi verið
visst áfall að fá veskið með þessum
hætti. „Við fórum og töluðum við lög-
regluna hér og lýstum yfir óánægju
okkar með þetta. Veskið hefur ver-
ið einhvers staðar þó við vitum ekki
hvar en það hefur ekki legið úti í 8
mánuði eins og ég sagði við lögreglu-
manninn hérna sem var reyndar jafn
miður sín yfir þessu og við. En það
er eitthvað einkennilegt og skrýt-
ið að því hafi ekki verið komið til
skila til okkar. Þetta eru einkenni-
leg vinnubrögð og við höfum kvart-
að yfir þeim en ekki fengið nein
svör við því hvað gæti hafa farið úr-
skeiðis,“ segir Kristrún og vill gjarn-
an koma í veg fyrir að slíkt gerist aft-
ur. Hún segir fjölskylduna þó vera
mjög ánægða að hafa fengið veskið
að nýju. „Það skiptir máli fyrir okkur
og í raun ótrúlegt að það hafi komist
til okkar. Það var búið að henda því
og ég er afar þakklát fyrir að það hafi
skilað sér.“
viktoria@dv.is
Enn of mörg dauðaslys
Fréttir 23Helgarblað 3.–7. ágúst 2012
n 196 manns látist í umferðarslysum á síðustu 10 árum n Banaslysum í umferðinni hefur fækkað
n Henný lést í bílslysi aðeins 17 ára gömul
Henný Þorbjörg Henný eða Henný eins og
hún var alltaf kölluð, var aðeins 17 ára gömul
þegar hún lést í bílslysi. Systkinin Þorbjörg Henný með systkinum sínum.
Veskið Veski Hennýjar fannst 8 mánuðum
eftir að hún lést.
„Var bara algjör
demantur“
Hefur fækkað Dauðaslysum í
umferðinni hefur fækkað undanfarin ár.
Þau eru þrátt fyrir það of mörg að mati
Sigurðar hjá Umferðarstofu.
Látnir í umferðarslysum
eftir árum frá 2002
miklu meira með honum en á þess-
um aldri snýst þetta voða mikið
um að vera með strákunum. Mað-
ur vissi það alltaf og það er eðlilegt
en hann kom með mér á skytterí og
svona. Hann var alltaf sagður mjög
líkur mér í útliti og líka í allri hegð-
un. Stutt í brosið, vitleysuna og fífla-
ganginn hjá okkur báðum,“ segir
Marteinn um son sinn.
Lærir að lifa með missinum
Hann segist ekki búast við að hann
komist nokkurn tímann yfir missinn
en hann muni læra að lifa með hon-
um. „Erfiðustu stundirnar eru yfir-
leitt þegar ég er að fara gera eitthvað
sem ég hefði tekið hann með í, eins
og veiðiferðir. Þá finnst mér vanta
svo stóran hluta. Eins þegar við vor-
um að ferma dóttur okkar í vor, þá
fundum við fyrir þessu, það vantar
svo mikið í fjölskylduna.“
Hann segist meðvitaður um að
það sé ekkert sem hann geti gert til
að fá Ólaf til baka. Létt lund hans,
það að tala um missinn og skilning-
ur hafi hjálpað honum í sorginni.
„Það er þrennt sem ég held að hafi
hjálpað mest, það er hvað ég hef
gott skap, svo talaði ég um þetta og
svo það að ég skil þetta svo vel. Ég
hef aldrei farið í einhverja afneitun
eða slíkt. Þetta er búið og gert og ég
breyti engu. Auðvitað hefði ég vilj-
að hafa þetta allt öðruvísi en ég geri
mér grein fyrir því að ég get engu
breytt.“ viktoria@dv.is