Skírnir - 01.01.1956, Síða 150

148
Gunnar Sveinsson
Skirnir
kvæðum eftir Kristján, og var hann prentaður þannig í
Reykjavik 1938. Þetta er heldur ómerkilegt skáldverk um
óþægindi, sem misskilningur veldur, en úr öllu rætist þó,
áður en lýkur. Yfir leiknum er mun léttari blær en flestum
kvæðum Kristjáns.
f Lbs. 1029, 8vo er að finna í eiginhandarriti Kristjáns
stutta smásögu, Alheimsaugað, sem hann hefur sennilega
samið á skólaárum sínum. Að efni er sagan þjóðsagnakennd,
en er ekki merkileg. Til er og Gömul saga eftir hann í eigin-
handarriti hans í Lbs. 489, 4to, rúmlega 11 blaðsíður á lengd.
Hún er um tvö börn, sem lifðu ein af svartadauða. Flestir
atburðir í sögunni eru ósennilegir, enda hefur Kristján ritað
hana sér og öðrum til gamans og líkir þar ýmsu í kímni
skyni við sumt í fari samtíðarfólks síns í Reykjavík. Helzti
kostur sögunnar er, að hún er rituð á hreinu og íslenzkulegu
máli. Enn fremur er til gamansöm draugasaga eftir Kristján,
Afturgangan, einnig í Lbs. 489, 4to. Sama saga er í breyttri
gerð í Fjölsvinni 1867—68 og nefnist þar Draugasaga.1)
Þar er og Ferðasaga,2) fyndin og vel rituð. Miklu meira ber
á gamansemi í þessum ritum Kristjáns í lausu máli en í
kvæðum hans. Loks þýddi hann ævintýrið Fuglinn Phönix
eftir H. C. Andersen.3)
Eftir að Kristján hætti skólanámi, orti liann lítið á því
tæpa ári, sem hann átti eftir ólifað.
Jón Ólafsson fæddist 20. marz 1850 á Kolfreyjustað í
Fáskrúðsfirði. Hann settist í lærða skólann 1863 og var þar
5 vetur, sagði sig úr skóla haustið 1868, en
í ársbyrjun það ár hóf hann blaðamannsferil
sinn, sem stóð að mestu óslitið í 48 ár. Hann
var ritstjóri þessara blaða: Baldurs 1868—70, Göngu-Hrólfs
1872—73, Skuldar 1877—83, Þjóðólfs 1883—85, Nýju aldar-
innar 1897—99 og Reykjavíkur 1903—07 og 1909. Auk þess
var hann um skeið ritstjóri Lögbergs, Heimskringlu og Ald-
arinnar, er hann dvaldist í Vesturheimi 1890—97. Áður hafði
1) Lbs. 3324, 4to, 80,—88. bls.
2) Sama, 23.—26. bls.
3) Sama, 139.—42. bls,
Jón
Olafsson.