Skírnir - 01.01.1969, Blaðsíða 118
112
ROBERT COOK
SKÍRNIR
(þ. e. skóginn).“) Guðmundur segir: „Ei veit ég enn með hverjum
dularhætti / ég hingað kominn var“ (bls. 29). A meðan Dante talar
um hvernig hann fái með orðum lýst komu sinni inn í skóginn (og
hversu tíðrætt er Dante ekki í Gleðileiknum um þann vanda að koma
orðum að efninu) þá talar Guðmundur um vitneskju. Og með for-
skeytinu „dular“ ljær Guðmundur ljóðlínunni dularfullan blæ, sem
fyrirfinnst ekki hjá Dante.
í Purgatorio XXVII, 10-12, er engillinn að segja Dante, að hann
verði að vaða eld til að fá inngöngu inn í hina jarðnesku paradís:
Poscia: Piu non si va, se pria non morde
Anime sante, il foco: entrate in esso,
Ed al cantar di lá non siate sorde.”
(„Og síðan: „Ekki skal lengra haldið, helgu sálir, fyrr en eldurinn
hefur bitið ykkur: gangið inn í hann og Ijáið ekki dauft eyra við
söngvunum hinum megin frá“.“) Guðmundur segir:
Og síðan: „Fyrr en sæmir lengra að snúa,
þér, sálir vígðar, skuluð eldsins kenna.
Hlýðið nú söngvum þeirra er þrá og trúa.“ (bls. 91)
Þetta er líka sómasamleg þýðing, en hún er ekki orðrétt. Að sleppa
„morde“ (,,bítur“), „sorde“ (,,heyrnarlaus“) og „di lá“ („hinum
megin frá“) dregur úr áhrifamætti skáldskaparins og nákvæmni.
A frægum stað í Paradiso I, 67-72, reynir Dante að lýsa þeirri
reynslu að horfa á Beatrísu, sem er aftur á móti að horfa á „eterna
rote“ (64. lína: „eilífðarhjólin“, þýðingarmikil orð, sem eru endur-
tekin. Guðmundur talar um „hjólið síbrennandi“):
Nel suo aspetto tal dentro mi fei
Qual si fe’Glauco nel gustar dell’erba,
Che il fe’ consorte in mar degli altri Dei.
Trasumanar significar per verba
Non si poria; perö l’essemplo basti
A cui esperienza grazia serba.
(„Er ég leit hana varð mér innanbrjósts líkt og Gláki, þegar hann
bragðaði á grösum, sem gerðu hann að félaga hinna sjávarguðanna.
Að hefjast yfir hið mannlega verður ekki með orðum lýst. Látum
því dæmið nægja þeim. sem náðin neitar um þá reynslu.“) Guð-
mundur segir: