Skírnir - 01.01.1969, Blaðsíða 190
134
BJÖRN K. ÞÓRÓLFSSON
SKÍRNIR
bls. 77). Á Þingvallafundinum 1888 greiddi hann að vísu eigi at-
kvæði þegar hann stýrði fundi (Þingvallafundartíðindi hls. 38), en
þá ákvörðun mun hann hafa tekið af sjálfs dáðum.
Eftir nokkurt fundarhlé, sem gert var til þess að fundarstjóri og
skrifarar gætu farið yfir fundargjörðir frá kjörfundum undir Þing-
vallafundinn og til tekið dagskrá, var fundur settur aftur kl. 1. Þá bar
fundarstjóri fram uppástungu Sunnmýlinga að rita fundartíðindi og
láta prenta síðan. Var það samþykkt í einu hljóði. Þá fékk fundar-
stjóri Árna Jóhannesson og Ólaf Petersen, prestaskólakandídata, til
að rita ágrip af ræðum manna fyrri fundardaginn. Þó gerðu Páll
Briem og Þorleifur Jónsson, alþingismenn, það nokkura stund fram-
an af deginum, og síðari fundardaginn önnuðust þeir einir þær
skriftir. Tekið er fram í Þingvallafundartíðindum, að þar sem ekki
hafi verið unnt að hreinskrifa ræðuágripin fyrr en fundurinn var
mn garð genginn og fundarmenn komnir í brott, hafi ekki aðrir átt
þess kost að fara yfir þau og leiðrétta en þeir, sem heima áttu í
Reykjavík og síra Jens Pálsson, sem þá var prestur að Útskálum.
1 Þingvallafundartíðindum er ekki getið formlegrar ákvörðunar
um dagskrá, enda er slíkrar ákvörðunar, sem þó hlýtur að hafa verið
tekin, ekki heldur getið í skjölum fundarins. En þar er blað með
blýantskrifuðu uppkasti að eða tillögu um dagskrá, og eru þar tal-
in þau mál, sem rædd voru á fundinum, nema afnám amtmanna-
embættanna, gufuskipamálið, stofnun landsskóla (lagaskóla) og
fundarkostnaður. Síðast mála á þessu blýantskrifaða blaði stendur
„heillaóskar ávarp til konungs“, en það mál hefur ekki verið tekið til
umræðu á fundinum. Sbr. ummæli Þjóðviljans, er síðar getur.
Aðalmál fimdarins, stjórnarskrármálið, var að sjálfsögðu fyrst
á dagskrá.
Páll Pálsson prestur lýsti óánægju Sunnmýlinga yfir því, að annar
þingmaður kj ördæmisins, síra Lárus Halldórsson, var á móti stjórn-
arskrármálinu á síðasta þingi. Vitnaði til kj ósendafundarins í Þing-
múla 27. júní og kvaðst geta borið um það, einnig af samtölum við
menn þar eystra, að það væri eindreginn vilji Sunnmýlinga nema síra
Lárusar að halda stjórnarskrármálinu hiklaust áfram þing eftir
þing, unz það væri komið í æskilegt horf. „Og þá yfirlýsingu flyt ég
til háttvirts fundar frá kjósendum mínum,“ sagði ræðumaður að
lokum.