Þjóðmál - 01.06.2009, Síða 94

92 Þjóðmál SUmAR 2009
Írak eftir lestur bókarinnar, en sé að það
eru margir steinar í götunni . Það skiptir
etv . ekki öllu máli . Aðalatriðið er að vona
hið besta .
Heilt yfir er bók barkar skemmtileg
aflestrar . Það er mikill kostur á henni að
börkur blandar saman stríði og ástum .
Ekkert virðist leyfilegt í stríðinu hans
og allar bjargir eru honum bannaðar í
ástunum . Vígstöðvarnar tvennar eru fullt
starf sem börkur óhjákvæmilega annar
ekki . Stríðið tapast á öðrum þeirra, en
það á eftir að koma í ljós hvernig fer á
hinum .
ný kynslóð,
gamalt hatur
Múrinn – róttæk samfélagsrýni fyrir byrjendur
og lengra komna, ritstj .: Finnur Dellsén og
ármann jakobsson, Ormstunga, Reykjavík
2008, 367 bls .
Eftir Vilhjálm Eyþórsson
áárunum 2000–2007 héldu fáeinir ung ir hugsjónamenn, sem nefndu sig
„Mál fundafélag úngra (með úi eins og hjá
Kilj an) róttæklinga“ (MÚR) úti vefsíðu,
Múrn um, að því er virðist helst til mótvægis
við hinn ágæta Vef­Þjóðvilja . Vef­Þjóðviljinn
stendur keikur eftir og er enn, a .m .k . að
mínu viti, einn af sárafáum málsvörum
sæmilega heilbrigðrar, vitrænnar hugsunar
sem eftir eru í landinu, ekki síst eftir
að Mogginn gekk endanlega í pólitískt
rétthugsuð björg vinstri manna . Múrinn
gafst hins vegar upp á limminu 2007 . nú
hafa aðstandendurnir gefið út bók þar sem
lesa má það sem þarna var skrifað á þessum
árum .
Vinstri menn, hvort sem þeir kalla sig
„róttæka“ eða ekki, haga sér um fjölmargt
eins og evangelískur (þ . e . trúboðssinnaður)
trú flokkur . Skoðanir hreinræktaðra komm-
únista má, eins og skoðanir hefðbundinna
trúflokka, finna í helgum bókum, sem
spámenn þeirra hafa skráð . Að rökræða við
þessa eiginlegu marxista er algjörlega út í
hött, svipað og að deila við „frelsaða“ menn
eða geðbilaða . Þeir eru líka félagsverur, og
fara því gjarnan í flokkum . Hugsun þeirra
hlýðir ávallt staðli þess hóps, sem þeir
tilheyra . Þeir eru, eins og t . d . mormónar
eða vottar jehóva, prógrammeraðir,
þannig að þeir hafa ætíð á reiðum höndum
afdráttarlaus svör við hinum aðskiljanleg-
ustu vandamálum og þessi svör eru
fyrirframvituð og stöðluð . Aðeins þarf
að þrýsta á hnapp . Fyrir andstæðinga
hefur þetta ýmsa kosti, því alltaf má vita
fyrirfram, hvaða skoðun þeir muni hafa í
hverju máli . Þó gerir þetta allar rökræður
við „róttækt“ vinstra fólk leiðinlegar, því
það er þreytandi að hlusta sífellt á sömu
fyrirframvituðu tugguna .
Þeir telja sig búa yfir þekkingu – eða
leyndum dómum – og nota hvert tækifæri
til að koma þessari „þekkingu“ sinni á
framfæri enda álíta þeir að hún muni frelsa
heiminn . Þetta er því meira áberandi, þeim
mun „lengra til vinstri“ (róttækari) sem
þeir teljast . Eiginlegum kommúnistum
af gömlum skóla hefur nú fækkað veru-
lega, þótt allnokkrir séu eftir, en sömu
tilhneigingar gætir einnig meðal þeirra,
sem telja sig „hófsamari“ (þ .e . „lengra til
hægri“) innan vinstri hreyfingarinnar . Hér
er um stigsmun að ræða, ekki eðlismun .
Af þessum sökum leitar vinstra fólk mjög
í störf, þar sem besta tækifærið gefst til að
breiða út fagnaðarerindið, svo sem við
ritstörf, kennslu- og uppeldismál eða fjöl-
miðlun . Afrakstur þessarar tilhneigingar
þess hefur komið sífellt betur í ljós hin