Þjóðmál - 01.03.2013, Qupperneq 77

76 Þjóðmál voR 2013
aði í Evrópu og Bandaríkjunum, þar sem
megin krafan er gæði, sérstaklega hvað varðar
líftíma vöru og afhendingu . Náin sam vinna
í virðiskeðju er einmitt forsenda fyrir slíkri
framleiðslu . Það er ein mitt mergur málsins,
að flókin vinnsla fyrir kröfu harða kaupendur
kallar á mikið skipulag í virðis keðjunni allt
frá veiðum til neytanda . Náið samstarf veiða
og vinnslu er nauðsynlegt til að ná slíkum
árangri, og einmitt þar stöndum við Norð-
mönnum framar í samkeppni, en þeir eru
með algeran aðskilnað veiða og vinnslu í sínu
sjávar útvegsumhverfi . Það er vel þekkt úr
þróuðum iðngreinum, eins og bílaiðnaði, að
þar er löngu hætt að nota uppboðsmarkaði
fyrir íhluti . Náin samvinna við birgja er
lykilatriði til að standa við kröfur markaðarins
og tryggja rétt gæði .
Það er tvímælalaust stjórnkerfi ís lenzka sjáv-
arútvegsins undanfarna tvo áratugi, sem
knúið hefur fram þá tækni- og viðskiptaþró-
un, sem Gunnar Þórðarson lýsir hér að fram-
an og sem sett hefur íslenzkan sjávarútveg skör
ofar í samkeppnishæfni og verðmætasköp un
fyrir íslenzka þjóðarbúið . Öllum velviljuðum
og viti bornum mönnum ætti að vera
fullljóst, hversu skaðvænlegt það er íslenzka
sjávarútveginum og verðmætasköpun hans
fyrir íslenzka þjóðarbúið, að stjórnvöld fari
nú að setja krumluna í hann með þeim
afleiðingum, að hæst borgandi markaðirnir
tapast, og þróunarstarf undanfarinna ára
verður unnið fyrir gýg . Lokaorð greinar
Gunnars Þórðarsonar undirstrika, að stjórn-
völdum ber, í nafni þjóðarhagsmuna, að láta
atvinnulífið í friði:
„Ekki má setja reglur, sem draga úr verð-
mætasköpun og samkeppnishæfni íslenzks
sjávarútvegs . Fiskmarkaðir eru bæði nauð-
synlegir og skapa mikil verðmæti, en engin
ástæða er til að þröngva mönnum til viðskipta
við þá . Slíkur aðskilnaður veiða og vinnslu er
ekki þjóðhagslega hagkvæmur .
„Fagmennirnir“ . . .
Nýlega voru rifjuð upp ótal afglöp Gylfa Magnússonar, dósents í viðskipta fræð-
um, í embætti viðskipta ráðherra . Við lestur
á þeirri hrakfallasögu, sem Gylfi er raunar
byrjaður að biðjast velvirðingar á, varð Vef-
þjóð viljanum hugsað til kröfu sem kom fram í
blaðagrein á dögunum um að næsti fjár mála-
ráðherra verði að vera „fagmaður“ og „vita
eitthvað um fjármál“ .
„En plís, höfum samt fagmann í fjár mála-
ráðuneytinu . Allavega næstu fjögur árin,“
skrifaði Pawel Bartoszek stærðfræðingur í
Fréttablaðið 8 . febrúar sl . Pawel var einn hinna
útvöldu þegar Hreyfingin og stjórnarflokk-
arnir skipuðu „stjórnlagaráð“ um árið . Það
vafðist ekki fyrir honum að setjast í ráðið þótt
ekki sé vitað til þess að hann, Illugi Jökulsson
eða aðrir stjórnlagaráðsliðar séu sérstakir „fag-
menn“ þegar kemur að stjórnskipunarlögum .
Og jafn skelfileg og langlokan er, sem kom
frá hinu ófaglega stjórnlagaráði, verður hún
samt að teljast hátíð hjá kosningakerfinu sem
tveir stærðfræðingar, þar til kallaðir fagmenn,
hönnuðu fyrir kosningu til stjórnlagaþings .
Þeir voru taldir „vita eitthvað“ um kosn-
inga kerfi og vafalaust er það rétt þótt þeir
hafi gleymt að gera ráð fyrir að kjósendur
gætu fyrirhafnarlítið greitt atkvæði eða þeim
mögu leika að hægt væri að telja atkvæði með
sæmilegri vissu .
Öll sú fagmennska endaði með þeim ein-
stæða atburði í sögu landsins að hæstiréttur
úrskurðaði kosninguna ógilda .
Vefþjóðviljinn á andriki.is, 16 . febrúar 2013 .